Wat doe je als je liever geen alcohol cadeau wilt geven, de ontvanger van het cadeau gek is op whiskey en dat je graag iets creatiefs wilt geven. Juist ja, een kistje met whiskey en tralies in de kist zodat niemand erbij komt.
De houtsoorten zijn rozenhout die ik had gekocht in de Zutphen bij de opendaghout en wenge die ik nog had liggen.
Van het verlijmen heb ik geen foto’s gemaakt, simpelweg niet aan gedacht.
Bij het lijmen van het kistje zie ik de eerste fout. De onderkant en de boven zijn ietsje schuin afgezaagd. Achter blijkt de verstekbegeleider ietsje krom getrokken te zijn. Het hout is al ingesmeerd met houtlijm en ik sta voor de keuze. Stoppen en opnieuw verzagen (dit heb ik een keer eerder gedaan bij een ander project en dit beviel met niet goed) of doorgaan. Ik besluit door te gaan met de hoop dat ik later goede camouflage trucs kan bedenken.
De eerste kier wil ik wegwerken, echter de lijm slaat zwart uit. Dit komt omdat ik de lijm met een metaal mesje in de kier smeerde. Balen, dit schiet niet op. Het is ook niet mooi geworden. Hier moet ik nog wat aan veranderen. En ik bedenk er wel een mooi verhaal bij aan de ontvanger van het kado.
De tweede kier probeer ik weg te werken met een inzetstukje van een stuk resthout. Dit werd foei lelijk. Daarom heb ik er een dun latje overheen gelijmd.
De tralies zien er strak uit.
Dit keer heb ik het beslag gebruikt dat ik Amazon heb ik gekocht. Het was niet veel geld, maar de volgende keer kijk ik naar beter beslag. Het zijn miniscule hoekjes. De ontvanger van het cadeau zal er geen last van hebben, maar ik vond het vervelend werken en net sluit niet perfect. Maar ach, er zijn grotere problemen op de wereld en over schoonheid valt te twisten.
Uiteindelijk is dit het resultaat geworden. Ik ben er nog steeds blij mee, maar het volgende kistje krijgt wat meer controle punten in het proces.
Aan de binnenkant van de deksel nog twee stukjes gelijmd. Er was een lelijke plek aan een kant. Om de balans te houden en om te doen alsof het hoor heb ik aan beide kanten een stukje gelijmd.
Enneh, geen ijzerzaag maar een minischaaf om de fles whiskey te bevrijden.
De houtsoorten zijn rozenhout die ik had gekocht in de Zutphen bij de opendaghout en wenge die ik nog had liggen.
Van het verlijmen heb ik geen foto’s gemaakt, simpelweg niet aan gedacht.
Bij het lijmen van het kistje zie ik de eerste fout. De onderkant en de boven zijn ietsje schuin afgezaagd. Achter blijkt de verstekbegeleider ietsje krom getrokken te zijn. Het hout is al ingesmeerd met houtlijm en ik sta voor de keuze. Stoppen en opnieuw verzagen (dit heb ik een keer eerder gedaan bij een ander project en dit beviel met niet goed) of doorgaan. Ik besluit door te gaan met de hoop dat ik later goede camouflage trucs kan bedenken.
De eerste kier wil ik wegwerken, echter de lijm slaat zwart uit. Dit komt omdat ik de lijm met een metaal mesje in de kier smeerde. Balen, dit schiet niet op. Het is ook niet mooi geworden. Hier moet ik nog wat aan veranderen. En ik bedenk er wel een mooi verhaal bij aan de ontvanger van het kado.
De tweede kier probeer ik weg te werken met een inzetstukje van een stuk resthout. Dit werd foei lelijk. Daarom heb ik er een dun latje overheen gelijmd.
De tralies zien er strak uit.
Dit keer heb ik het beslag gebruikt dat ik Amazon heb ik gekocht. Het was niet veel geld, maar de volgende keer kijk ik naar beter beslag. Het zijn miniscule hoekjes. De ontvanger van het cadeau zal er geen last van hebben, maar ik vond het vervelend werken en net sluit niet perfect. Maar ach, er zijn grotere problemen op de wereld en over schoonheid valt te twisten.
Uiteindelijk is dit het resultaat geworden. Ik ben er nog steeds blij mee, maar het volgende kistje krijgt wat meer controle punten in het proces.
Aan de binnenkant van de deksel nog twee stukjes gelijmd. Er was een lelijke plek aan een kant. Om de balans te houden en om te doen alsof het hoor heb ik aan beide kanten een stukje gelijmd.
Enneh, geen ijzerzaag maar een minischaaf om de fles whiskey te bevrijden.
in de garage.
