Omdat ik niet wou onderdoen voor m'n kleine broertje heb ik vandaag eindelijk weer eens werk gemaakt van mijn eigen zaagprojectje. Het betreft een simpele paneelzaag (of hoe noem je zo'n ding in het Nederlands?) die ik quasi gratis heb gepingeld bij de aankoop van een Stanley N°3. Niks bijzonders, gewoon een zaag met een plastic handvat van voor de tijd van geharde tanden; gewoon een goede oefening die hopelijk een goede zaag oplevert.
Ik had ze eerder al eens vlug geslepen (het was -en is- een schulpzaag), maar bij het afkorten was ze erg bokkig. Bij nadere inspectie bleek dat er een paar tanden erg diep verzonken zaten en dat het hele zaagvlak een zware frons had. Een half uurtje vijlen later waren alle tanden eraf en was het zaagvlak weer mooi recht. Dat alles was voor Reinoud zijn restauratieproject, wat nu volgt is schatplichtig aan zijn werk.
Mijn tandenpatroon komt van norsewoodsmith, ik heb op het zicht gekozen voor 9 PPI. Het patroon op het zaagblad lijmen werkt erg goed, maar het papier achteraf weer verwijderen viel toch tegen. Ik had alleen aceton als oplosmiddel en dat werkt toch niet zo geweldig, nooit gedacht dat pritt zo goed zou plakken op staal.
De slijpmethode is die van Paul Sellers: schulppatroon met een passieve start en een agressiever vervolg. Omdat het een vrij grote zaag is heb ik de eerste twee duimen passief geslepen (bovenkant zaagvijl horizontaal) om na een duim overgang naar een -min of meer- nul graden te gaan. Bemerkingen van de nieuweling: ritme is belangrijk (na elke pauze of onderbreking moest ik er weer inkomen), de ongeslepen bovenkant kleuren met alcoholstift is een must om te zien of de tand scherp is, als er eens een tand een beetje minder is dan moet je hem niet proberen redden (je maakt het alleen erger) maar gewoon concentreren op de volgende, je zettang bij je broer laten liggen is nooit een goed idee.
Na een paar duim kwam ik toch op het idee om eens een fotootje te maken:
Hier zie je het verschil in hoek goed:
Klaar (let op de oorkappen; het gepiep werkt na een tijdje erg op de zenuwen):
Eerste zaagsnede, zonder zetten, wijkt af naar rechts. Een volgende test week af naar links, ik concludeer dat mijn arm het probleem is.
De dwarse snede is trouwens de achterkant van het afkorten, al met al niet slecht voor een schulpzaag me dunkt.
Nu nog zetten en een nieuw handvat maken!
Ik had ze eerder al eens vlug geslepen (het was -en is- een schulpzaag), maar bij het afkorten was ze erg bokkig. Bij nadere inspectie bleek dat er een paar tanden erg diep verzonken zaten en dat het hele zaagvlak een zware frons had. Een half uurtje vijlen later waren alle tanden eraf en was het zaagvlak weer mooi recht. Dat alles was voor Reinoud zijn restauratieproject, wat nu volgt is schatplichtig aan zijn werk.
Mijn tandenpatroon komt van norsewoodsmith, ik heb op het zicht gekozen voor 9 PPI. Het patroon op het zaagblad lijmen werkt erg goed, maar het papier achteraf weer verwijderen viel toch tegen. Ik had alleen aceton als oplosmiddel en dat werkt toch niet zo geweldig, nooit gedacht dat pritt zo goed zou plakken op staal.
De slijpmethode is die van Paul Sellers: schulppatroon met een passieve start en een agressiever vervolg. Omdat het een vrij grote zaag is heb ik de eerste twee duimen passief geslepen (bovenkant zaagvijl horizontaal) om na een duim overgang naar een -min of meer- nul graden te gaan. Bemerkingen van de nieuweling: ritme is belangrijk (na elke pauze of onderbreking moest ik er weer inkomen), de ongeslepen bovenkant kleuren met alcoholstift is een must om te zien of de tand scherp is, als er eens een tand een beetje minder is dan moet je hem niet proberen redden (je maakt het alleen erger) maar gewoon concentreren op de volgende, je zettang bij je broer laten liggen is nooit een goed idee.
Na een paar duim kwam ik toch op het idee om eens een fotootje te maken:
Hier zie je het verschil in hoek goed:
Klaar (let op de oorkappen; het gepiep werkt na een tijdje erg op de zenuwen):
Eerste zaagsnede, zonder zetten, wijkt af naar rechts. Een volgende test week af naar links, ik concludeer dat mijn arm het probleem is.
De dwarse snede is trouwens de achterkant van het afkorten, al met al niet slecht voor een schulpzaag me dunkt.
Nu nog zetten en een nieuw handvat maken!
