Het is hier al vaak genoeg besproken, en toen ik daarnet ergens passeerde zag ik een mooi praktijkvoorbeeld van wat er vaak gebeurt als je een halfhoutverbinding niet met de volledige dikte laat rusten op de staander:
Klassieke constructiefout
- Onderwerp starter Petrolhead
- Startdatum
#touh heeft er in het verleden diverse posts aan gewijd. Helaas is andre niet meer actief op ons forum.
Ik heb bij de constructie van mijn overkapping zijn advies opgevolgd. Het is een soort zwaluwstaart geworden met een stukje volledige opleg.
Ik heb bij de constructie van mijn overkapping zijn advies opgevolgd. Het is een soort zwaluwstaart geworden met een stukje volledige opleg.
Exact waar ik ook aan moest denken inderdaad. Blijft spijtig, maar gelukkig gaat zijn wijsheid via de oudere posts nog vele houtbewerkers bereiken.
Zo heb ik het gedaan. Het was wel een werk om ze in 15 cm douglas te zagen. De grootste japanse schulpzaag deed het uiteindelijk en een zware beitel 50 mm. Natuurlijk moet de andere balk ook een cm of 2.5 volledig opleggen. Ik heb overwogen om het op een lintzaag te zagen maar met een 3 of vier meterbalk duw je een lintzaagje van 120 kg zo weg.
Bijlagen
Dat schuine stukje ziet er spannend uit, maar waarom is het niet gewoon recht omhoog na die 2.5 cm oplegging?
dat schuine stukje is om ook de onderste lip een zo breed mogelijke oplegging te geven
Je kan dat inscheuren overigens voorkomen door vanaf de onderkant schroeven in de balk te zetten
die werken dan op de zelfde manier dan beugels in een betonnen balk
Je kan dat inscheuren overigens voorkomen door vanaf de onderkant schroeven in de balk te zetten
die werken dan op de zelfde manier dan beugels in een betonnen balk
Ik ook, is net zo sterk.
Maar de deling in het vertikale vlak is nog minder werk en volgens mij ook nog steviger
Bijlagen
Steviger dan het voorbeeld dat ik postte, maar op die manier verlies je weer de dragende kracht van een deel van de balk. Als het ingekorte deel ook 1 a 2 cm zou rusten op de staander, dan lijkt me dit ook een aanvaardbare oplossing
Dan verliest het andere deel weer 1 a 2cm aan oplegging.
Je ziet deze verbinding veel bij pergola's, dan gaat het sowieso wel goed.
Als er echt een dak op moet rusten wordt het een ander verhaal en zijn de oplossingen wel genoemd. Als er sprake is van een wand kan die dragend zijn om dit te voorkomen.
Je ziet deze verbinding veel bij pergola's, dan gaat het sowieso wel goed.
Als er echt een dak op moet rusten wordt het een ander verhaal en zijn de oplossingen wel genoemd. Als er sprake is van een wand kan die dragend zijn om dit te voorkomen.
De grootste fout die ik zie in de begin post is dat de ringbalk veel te licht is uitgevoerd voor het gewicht wat hij moet dragen. Maar ook het ontwerp van de oplegging is wel wat over te zeggen. Het voorbeeld van Wim, of de rechte variant kan al een stuk beter zijn. Maar als je wilt bereiken dat beide vlakken ook daadwerkelijk dragend zijn moet je uiterst nauwkeurig werken. Bij deze methode maak je twee dragende oppervlakte die in parallel werken. Om de totalen kracht te kunnen verdelen over de twee vlakken met ze perfect passend zijn, kracht volgt de weg van de hoogste stijfheid. Zit er bij 1 van de 2 vlakken een kier dan gaat de volledige kracht naar het andere vlak. In het plaatje hier onder, zou er een kier zitten bij de groene lijn dan is F1 100% van de totale kracht en F2 0%. Heeft de rode lijn een kier, dan andersom.
Ik vraag me bij dit soort constructies wel eens af hoe dat gaat met de werking van het hout. Zou je het precies pas maken dan verwacht ik toch dat 1 van de twee een keer open gaat staan door de werking van het hout. De intentie van dit ontwerp is het krijgen van een mooie verdeling van oplegkracht, maar ik vrees dat dit in de praktijk eigenlijk nooit verwezenlijkt wordt omdat een exacte passing niet gegarandeerd is. Wat dat betreft vind ik het voorbeeld van elzenmaa een mooiere oplossing.
Ik vraag me bij dit soort constructies wel eens af hoe dat gaat met de werking van het hout. Zou je het precies pas maken dan verwacht ik toch dat 1 van de twee een keer open gaat staan door de werking van het hout. De intentie van dit ontwerp is het krijgen van een mooie verdeling van oplegkracht, maar ik vrees dat dit in de praktijk eigenlijk nooit verwezenlijkt wordt omdat een exacte passing niet gegarandeerd is. Wat dat betreft vind ik het voorbeeld van elzenmaa een mooiere oplossing.