De laatste jaren lijkt de Japanse zaag helemaal hot. Ik vraag me af of voor het maken van pengat verbindingen (b.v. deurkozijn) een standaard kapzaag (Bahco) de juist weg is of een Japanse zaag? Mijn kennis over de Japanse zaag gaat niet verder dan dat deze zagen tijdens de trekbeweging zagen en de westerse zagen tijdens het duwen.
Kapzaag v.s. Japanse zagen
- Onderwerp starter Rene71
- Startdatum
Met beide zagen krijg je de klus geklaard. In mijn ervaring zijn japanse trekzagen dunner waardoor je iets fijner kan werken, het nadeel is dan dat ze sneller scheef trekken, dus het vereist een andere techniek dan met westerse zagen. Mijn advies is werk met het gereedschap dat je kent, het resultaat zal exact hetzelfde zijn maar je verliest geen hout en tijd tijdens het aanleren van nieuwe technieken.
)In mijn ervaring koop je voor hetzelfde geld een Japanse zaag van een betere kwaliteit. En velen vinden een trekzaag prettiger dan een duwzaag.
Maar met wat oefening werkt het allemaal natuurlijk…..
Maar met wat oefening werkt het allemaal natuurlijk…..
Ik ben zelf erg gecharmeerd van Japanse zagen. Zoveel zelfs dat ik mijn spanzaag ook heb voorzien van een Japans blad. Bevalt me super, zeker bij wat groter zaagwerk. Je hebt het over deurkozijnen. Die zouden daar bijvoorbeeld erg goed mee gezaagd kunnen worden. Ik heb nog wel enkele westerse zagen, maar ik merk dat ik ze nog maar weinig gebruik.
Eerlijk gezegd denk ik dat het voor een groot deel een kwestie van smaak is, mits je zagen van goede kwaliteit vergelijkt. Daarna is het vooral een kwestie van veel gebruiken, zodat je fijnmechanische geheugen de juiste techniek te pakken krijgt. Uiteindelijk zal de kunde van de gebruiker meer uitmaken, dan de zagen zelf, vermoed ik.
Eerlijk gezegd denk ik dat het voor een groot deel een kwestie van smaak is, mits je zagen van goede kwaliteit vergelijkt. Daarna is het vooral een kwestie van veel gebruiken, zodat je fijnmechanische geheugen de juiste techniek te pakken krijgt. Uiteindelijk zal de kunde van de gebruiker meer uitmaken, dan de zagen zelf, vermoed ik.
Ik heb diverse japanse zagen en een kapzaag (eigen bouw) Elk heeft zijn voor en nadelen. Ik pak steeds vaker mijn kapzaag. Hoewel de fijne japanse zagen erg mooi zagen zijn ze erg gevoelig. Er breken bij mij vaak tanden uit. Dat is mij bij mijn kapzaag nog nooit overkomen (0.5mm dik staal)
Iets wat veel mensen niet weten over Japanse zagen is dat ze (in het algemeen - let op, het is geen wetmatigheid) eenzelfde aantal tanden hebben, onafhankelijk van de lengte van het zaagblad. Wat dat in de praktijk betekent: een kortere zaag is voor fijner zaagwerk.
Er zijn drie hoofdtypes:
Kataba : volkomen vlak zaagblad, afgezien van een beetje zetting op de kant met de zaagtanden. Bedoeld om door dikker materiaal te zagen. Meerdere vertandingen mogelijk: in principe eentje voor afkorten en eentje voor schulpen (dat is overlangs, met de nerf mee). Is voor een beginner de moeilijkste om aan te wennen. Begin derhalve met een goedkope aleer een echt goede aan te schaffen.
Dozuki : aan de tandloze kant versterkt, waardoor het weinig lubbert — de verwerking kan over de hele lengte zijn of minder, wat het gebruik in bepaalde omstandigheden beïnvloedt. Idem qua type vertandingen en doeleind. Zijn er niet in de langere maten, voor zover ik weet.
Ryobi : tweezijdig vertand. De ene kant voor afkorten, de andere voor schulpen (dat is overlangs, met de nerf mee). Daardoor een universele zaag en heel geschikt voor de beginner. Ik vind een 250 à 260 een mooie om mee te beginnen (de maat slaat p de lengte van het zaagblad, niet de zaag zelf).
Een variant van de databa zonder tandzetting, die door onze Engelstalige vrienden flushcutting saw genoemd worden, is de kushihiki. Die hebben een zaagblad van maximaal een cm of 24. Korter is handiger, is mijn ervaring en meer geschikt voor het afkorten van deuvels etc.
Verder zijn er nog speciale modellen die voor de gemiddelde houtbewerker zinnig zijn als ze er een doel voor hebben, zoals de Azibiki, waarmee je in het midden van een plaat kunt beginnen met zagen, en de mawazibiki, die vrijwel hetzelfde is als onze sleutelgatzaag (maar dan trek, ipv dus!). Verder nog heel veel varianten met leuke namen (dolfijnrug!), voor heel veel toepassingen in bos en tuin.
Een andere belangrijke karakteristiek: handgemaakte (en soms ook in serie geproduceerde) zagen zijn in het midden van het zaagblad ietsje teruggeschraapt (dus hol) om de weerstand te verminderen.
Sommige fabrikanten en smeden hebben een eigen manier van vertanden waardoor de karakteristiek van de zaag anders wordt, bijv. om beter een aanzet te maken of om meer zaagsel te verwijderen tijdens het zagen, wat het sneller zou maken.
Verder: je kunt kiezen voor een zaag met blad dat vervangen kan worden, of eentje die dat niet toelaat, wat meestal een door een meester-smid met de hand gemaakte is. Trouwens, dat hoeft niet echt heel duur te zijn.
Met een Japanse zaag leren zagen is even een dingetje, maar er zij legio filmpjes over te vinden. Tip: er is een reden waarom veel zagen heel erg gepolijst zijn. (…)
Er zijn drie hoofdtypes:
Kataba : volkomen vlak zaagblad, afgezien van een beetje zetting op de kant met de zaagtanden. Bedoeld om door dikker materiaal te zagen. Meerdere vertandingen mogelijk: in principe eentje voor afkorten en eentje voor schulpen (dat is overlangs, met de nerf mee). Is voor een beginner de moeilijkste om aan te wennen. Begin derhalve met een goedkope aleer een echt goede aan te schaffen.
Dozuki : aan de tandloze kant versterkt, waardoor het weinig lubbert — de verwerking kan over de hele lengte zijn of minder, wat het gebruik in bepaalde omstandigheden beïnvloedt. Idem qua type vertandingen en doeleind. Zijn er niet in de langere maten, voor zover ik weet.
Ryobi : tweezijdig vertand. De ene kant voor afkorten, de andere voor schulpen (dat is overlangs, met de nerf mee). Daardoor een universele zaag en heel geschikt voor de beginner. Ik vind een 250 à 260 een mooie om mee te beginnen (de maat slaat p de lengte van het zaagblad, niet de zaag zelf).
Een variant van de databa zonder tandzetting, die door onze Engelstalige vrienden flushcutting saw genoemd worden, is de kushihiki. Die hebben een zaagblad van maximaal een cm of 24. Korter is handiger, is mijn ervaring en meer geschikt voor het afkorten van deuvels etc.
Verder zijn er nog speciale modellen die voor de gemiddelde houtbewerker zinnig zijn als ze er een doel voor hebben, zoals de Azibiki, waarmee je in het midden van een plaat kunt beginnen met zagen, en de mawazibiki, die vrijwel hetzelfde is als onze sleutelgatzaag (maar dan trek, ipv dus!). Verder nog heel veel varianten met leuke namen (dolfijnrug!), voor heel veel toepassingen in bos en tuin.
Een andere belangrijke karakteristiek: handgemaakte (en soms ook in serie geproduceerde) zagen zijn in het midden van het zaagblad ietsje teruggeschraapt (dus hol) om de weerstand te verminderen.
Sommige fabrikanten en smeden hebben een eigen manier van vertanden waardoor de karakteristiek van de zaag anders wordt, bijv. om beter een aanzet te maken of om meer zaagsel te verwijderen tijdens het zagen, wat het sneller zou maken.
Verder: je kunt kiezen voor een zaag met blad dat vervangen kan worden, of eentje die dat niet toelaat, wat meestal een door een meester-smid met de hand gemaakte is. Trouwens, dat hoeft niet echt heel duur te zijn.
Met een Japanse zaag leren zagen is even een dingetje, maar er zij legio filmpjes over te vinden. Tip: er is een reden waarom veel zagen heel erg gepolijst zijn. (…)
Ik denk dat ik het zo maar ga doen, vertrouwde techniek en beter een beetje zuinig zagen en later met de beitel afwerken.
Als beginneling ga je misschien niet veel verschil merken tussen een goede en minder goede zaag. Net zo min als je het verschil weet tussen een botte, scherpe en perfect geslepen beitel. Het is aanmodderen. Eenmaal een basis niveau bereikt ga je merken dat je geen progressie meer maakt met de Bahco zaag en beitel. Dan is het tijd om naar beter gereedschap over te stappen. Dan ga je ook merken dat je wel mooi recht kan zagen. En mooi langs het lijntje steken. Het nodige gereedschap hangt er natuurlijk ook vanaf wat je maakt. Een vakwerkschuur moet niet de nauwkeurigheid van een zwaluwstaart hebben. En een lade met zwaluwstaart niet hetzelfde topniveau als een kistje om te pronken.
Maar dat is een heel andere klasse dan een Bahco…
En als die zaag bot is gooi je ze niet weg maar ga je (ze laten) slijpen.
Bij een kozijn heb je toch ook graag dat de verbindingen dicht zitten. Je kan wel vullende lijm gebruiken maar een slecht gezaagde verbinding is alleen ellende achteraf (maten zijn niet juist, hoeken niet recht, waterinsijpeling).