Niet echt iets voor een houtbewerkersforum, maar gelukkig hebben we de kantine.
De reden om deze reportage op het forum te plaatsen: dit is het achtergrondverhaal voor mijn eerste bijdrage in de rubriek houtsnijden.
Onderstaand beeldje is van een goede vriendin, sinds een aantal jaren weduwe. Het is een souvenir aan een reis naar Indonesië en daarmee ook aan haar geliefde partner.
Partner vond dat het beeldje mooi uitkwam op het kastje van 120 hoog en daar staat het dus sindsdien. De kat heeft er andere ideeën over en tikt het regelmatig over de rand.
Verplaatsing van het beeldje is geen optie, opvoeding van de kat evenmin.
De eerste keer dat ik het beeldje ter reparatie kreeg aangeboden (gebroken nek) heb ik de resten Velpon (...) er afgeschraapt en met aceton de breukvlakken gereinigd. Daarna cyanoacrylaat / secondenlijm gebruikt om de delen te verlijmen. Dat heeft een jaar of 2 vastgezeten, tot het beeldje bij de zoveelste valpartij wederom haar nek brak.
Om herhaling te voorkomen besloot ik het anders aan te pakken. Ik vulde beide delen van de nek met een geringe overdosis Pattex Stabilit Express en perste ze vervolgens op elkaar. Dit heeft een stuk langer vastgezeten, de aanhouder wint.
In dit geval was dat de kat
.
Zo kreeg ik het beeldje voor de derde keer onder handen. Deze keer heb ik gekozen voor verlijming gecombineerd met interne fixatie. Eerst een gaatje geboord in de hoofd-kant van de nek. De grijze Pattex steekt duidelijk af tegen het bronzen wandje. De oorwarmers zijn zelfklevende stoelpootviltjes, voor deze speciale gelegenheid in de bek van de machineklem geplakt.
De rest van het beeldje zit geduldig te wachten op de volgende fase, haar nieuwe onderdeel ligt al klaar.
RVS schroef geplaatst ...
... en, geheel in stijl, de kop verwijderd.
Daarna het rompgedeelte van de nek geboord. Ik heb geprobeerd zo precies mogelijk in de richting van de schroef te boren door een vulplaatje onder het beeldje te leggen. Dat bleek zo heel aardig te lukken.
Vervolgens de lijmspullen klaargelegd: Bison 2K epoxylijm, roerhoutje en als mengpalet de museumjaarkaart van mijn vrouw
.
Daarna de patiënt een nachtje flink onder druk gezet:
Nu maar hopen dat ze voortaan het koppie erbij houdt.
Om te voorkomen dat ze uit verveling weer gaat basejumpen, heb ik besloten een maatje voor haar te maken. Dat hoop ik als Kerstcadeautje aan onze vriendin te kunnen geven. Het verslag van mijn eerste houtsnijpogingen vind je hier (klik).
De reden om deze reportage op het forum te plaatsen: dit is het achtergrondverhaal voor mijn eerste bijdrage in de rubriek houtsnijden.
Onderstaand beeldje is van een goede vriendin, sinds een aantal jaren weduwe. Het is een souvenir aan een reis naar Indonesië en daarmee ook aan haar geliefde partner.
Partner vond dat het beeldje mooi uitkwam op het kastje van 120 hoog en daar staat het dus sindsdien. De kat heeft er andere ideeën over en tikt het regelmatig over de rand.
Verplaatsing van het beeldje is geen optie, opvoeding van de kat evenmin.
De eerste keer dat ik het beeldje ter reparatie kreeg aangeboden (gebroken nek) heb ik de resten Velpon (...) er afgeschraapt en met aceton de breukvlakken gereinigd. Daarna cyanoacrylaat / secondenlijm gebruikt om de delen te verlijmen. Dat heeft een jaar of 2 vastgezeten, tot het beeldje bij de zoveelste valpartij wederom haar nek brak.
Om herhaling te voorkomen besloot ik het anders aan te pakken. Ik vulde beide delen van de nek met een geringe overdosis Pattex Stabilit Express en perste ze vervolgens op elkaar. Dit heeft een stuk langer vastgezeten, de aanhouder wint.
In dit geval was dat de kat
.Zo kreeg ik het beeldje voor de derde keer onder handen. Deze keer heb ik gekozen voor verlijming gecombineerd met interne fixatie. Eerst een gaatje geboord in de hoofd-kant van de nek. De grijze Pattex steekt duidelijk af tegen het bronzen wandje. De oorwarmers zijn zelfklevende stoelpootviltjes, voor deze speciale gelegenheid in de bek van de machineklem geplakt.
De rest van het beeldje zit geduldig te wachten op de volgende fase, haar nieuwe onderdeel ligt al klaar.
RVS schroef geplaatst ...
... en, geheel in stijl, de kop verwijderd.
Daarna het rompgedeelte van de nek geboord. Ik heb geprobeerd zo precies mogelijk in de richting van de schroef te boren door een vulplaatje onder het beeldje te leggen. Dat bleek zo heel aardig te lukken.
Vervolgens de lijmspullen klaargelegd: Bison 2K epoxylijm, roerhoutje en als mengpalet de museumjaarkaart van mijn vrouw
.Daarna de patiënt een nachtje flink onder druk gezet:
Nu maar hopen dat ze voortaan het koppie erbij houdt.
Om te voorkomen dat ze uit verveling weer gaat basejumpen, heb ik besloten een maatje voor haar te maken. Dat hoop ik als Kerstcadeautje aan onze vriendin te kunnen geven. Het verslag van mijn eerste houtsnijpogingen vind je hier (klik).
Laatst bewerkt:
