Ervaringen met de CC120 messenslijpmachine van Chef"s Choice

[Rdl]

Ik heb een setje global messen en die gaan 1x er kwartaal(schatting) even over de sorby pro.
Uit de losse pols slijp ik die, vond het speciale setje ervoor overkill.

Heb vorig jaar voor sinterklaas een setje stenen gekregen..... Maar die liggen nog nieuw in doos te wachten.

 

[Kor]

Ik heb een Duits aardappelschilmesje met een houten heft (zoiets) dat ik al ruim 30 jaar gebruik en nog nooit geslepen heb. Uitstekend in gebruik! Kan er heel dun mee schillen.

Ja, dat is het mesje dat ik laatst bedoelde met "zelfslijpend molenmesje".
Dit hoef je inderdaad nooit te slijpen. De fabrikant slijpt er geen vouw aan omdat het hele blad van rug naar snede taps toeloopt. Het wordt tijdens gebruik steeds dunner en het deel dat het meeste werk krijgt (bij schillen het middendeel) wordt ook steeds minder hoog. Na jaren intensief gebruik resulteert dat in een sterk getailleerd lemmet. Als je merkt dat je er geen kracht meer mee kunt zetten zonder het te breken koop je een nieuwe, weer goed voor jarenlang keukenplezier.

NB er is ook een RVS versie, daar heb ik geen ervaring mee.
De mijne zijn van roestgevoelig staal. Heb er nu 2 in gebruik, een daarvan is zo zacht dat ik hem even langs het aanzetstaal moet halen als er per ongeluk een harde pit of een worstclip is geraakt. Maar wel zo scherp dat hij moeiteloos door een avocadopit gaat.

 

[hdv]

Behalve goed functioneren moet het goed staan op een aanrecht.

In dat geval is de opvolger van mijn Work Sharp E5 Culinary misschien toch niet zo'n gekke keuze. Kijk maar eens:

Professional Kitchen Electric Knife Sharpener

Unlock Culinary Excellence The Work Sharp® Professional Electric Kitchen Knife Sharpener delivers automated, razor-sharp results on all your culinary blades with simple One Touch Programming.

worksharptools.com

P.S. Sorry, ik was te lui om een verkoper in NL voor je op te zoeken. Ik meen me te herinneren dat ik de mijne tijdens een actie bij Knifes and Tools heb gekocht. Je doet trouwens knap lang met de schuurbandjes, dus de verbruikskosten zijn niet hoog. Ik ben er in ieder geval erg tevreden mee.

 

[Voorhetplezier]

Workingwithwood schreef:

"Ik moet snijden om een tomaat in plakken te krijgen. Resultaat prima voor mij.
Het schijnt mogelijk te zijn dat het mes op eigen gewicht door de tomaat zakt. Maar tegen welke kosten? Ik wil het niet weten."

Ik heb ook een Zwilling messenblok van bijna 30 jaar oud, het grote koksmes is een keer geslepen, weet niet meer hoe lang geleden. Ik gebruik alleen het aanzetstaal dat met het blok kwam (is wel een keer vernieuwd), ongeveer eens per week. Door het eigen gewicht van het mes snij ik tomaat in plakken. Na gebruik meteen afwassen, afdrogen en terug in het blok. Word alleen in de keuken voor levensmiddelen gebruikt, op die manier gaat het mes nog heel lang mee

 

[Bert Vanderveen]

Ja, dat is het mesje dat ik laatst bedoelde met "zelfslijpend molenmesje".
Dit hoef je inderdaad nooit te slijpen. De fabrikant slijpt er geen vouw aan omdat het hele blad van rug naar snede taps toeloopt. Het wordt tijdens gebruik steeds dunner en het deel dat het meeste werk krijgt (bij schillen het middendeel) wordt ook steeds minder hoog. Na jaren intensief gebruik resulteert dat in een sterk getailleerd lemmet. Als je merkt dat je er geen kracht meer mee kunt zetten zonder het te breken koop je een nieuwe, weer goed voor jarenlang keukenplezier.

Die molenmesjes zijn perfect. Enige nadeel dat ik de laatste decennia ervaren heb, is dat ze wel eens met de schillen in de ton belanden. Ik heb er dan ook altijd eentje op voorraad (ze zijn trouwens heftig veel duurder geworden in 40 jaar tijd). Oh, had Wouter Klootwijk niet ooit een uitzending van zijn tv-programma aan het molenmesje gewijd? Inclusief bezoek aan de fabriek?

En OT: ik slijp mijn keukenmessen met een Horl. Zie HORL | Sharpeners | HORL-1993

Voordien met Japanse waterstenen, wat prima ging en ook meditatief een opbeurend iets is, maar de Horl is een no-brainer, waar iedereen mee overweg kan, terwijl op een steen slijpen wel de nodige oefening vraagt.

 

[O Peatey]

Hier is de Horl een heel stuk goedkoper: Rollende Messenslijper | Jop van der Bijl (Pre-order Bezorging Eind Ja

 

[Bert Vanderveen]

Hier is de Horl een heel stuk goedkoper: Rollende Messenslijper | Jop van der Bijl (Pre-order Bezorging Eind Ja

Dat lijkt me in China gemaakte imitatie. Daar nemen ze het niet zo nauw met octrooien en dergelijke. (Aanvulling: en Jop schijnbaar ook niet…)

 

[workingwithwood]

En OT: ik slijp mijn keukenmessen met een Horl. Zie HORL | Sharpeners | HORL-1993

Interessant, had er nog nooit van gehoord of gezien. Vind het een 'out of the box' idee.

 

[workingwithwood]

Oh, had Wouter Klootwijk niet ooit een uitzending van zijn tv-programma aan het molenmesje gewijd? Inclusief bezoek aan de fabriek?

Dat heeft Wouter Klootwijk zeker gedaan. Stiekem wist ik ook wel iets meer van dat mesje (of dit soort mesjes, want zijn er niet meer merken met een dergelijk product?) dan ik in het startbericht beschreef. Ik had wel gehoord over de zelfslijpende eigenschap.

In tegenstelling tot wat ik lees over verslijten (zwakker worden), denk ik dat het mesje mij overleeft. Ik heb het denk ik al zo'n 30 jaar of zo en het wordt dagelijks gebruikt. Ik ben wel voorzichtig maar toch. Een paar keer per week worden de aardappels ermee geschild. Ik snijd er verpakkingen mee open, enz.

Als ik thuis ben zal ik opzoeken wat het nu eigenlijk is. De verwijzing in mijn startbericht was bedoeld als 'onge-veer zoiets'.

 

[henkverhaar]

molenmesjes zijn niet echt zelfslijpend. Wat er gebeurt is dat het lemmet langzaam 'oplost' in het zure vocht van de aardappel (als je wilt voelen hoe zuur aardappelvocht is moet je eens aardappels schillen met open snijwonden aan je vingers ;-) ). Het lemmet is van een (roestende) staalsoort en slijpvorm waardoor dat oplossen de scherpte niet teniet doet (wel kan de snede over zijn lengte hol worden, omdat je voornamelijk met het middendeel van de snede schilt). Het proces is enigszins vergelijkbaar met het chemisch (na)slijpen van haakpunten (van vishaken).

 

[knotwilg]

Wat er gebeurt is dat het lemmet langzaam 'oplost' in het zure vocht van de aardappel

Werkt dat principe dan ook nog bij de RVS versie? Ik weet dat niet alle RVSsen even zuurbestendig zijn. 304 b.v. matig, 316 goed.

 

[boertje125]

Volgens mij werkt het bij rvs niet.
als je ze lang gebruikt worden ze hol maar je kan ze ook zo kopen en die variant vind ik persoonlijk fijner werken om fruit en eventueel aardappelen te schillen maar voor die laaste geef ik de voorkeur aan een dunschillers

Voor het snijden van groente ed. vind ik ze echter veel te klein.
een scherp koksmes werkt veel sneller en prettiger.

 

[Voorhetplezier]

OP Youtube is een filmpje hoe die messen gemaakt worden/woerden, zoek naar Wilfried Fehrekamp

 

[henkverhaar]

Werkt dat principe dan ook nog bij de RVS versie?

Nee, alleen bij de (whatever het type staal is) roestende versie. Regelmatig gebruik zorgt er overigens voor dat het staal niet gaat roesten - althans dat alle oxidelagen worden 'weggevreten' voordat het als roest zichtbaar wordt...

 

[Kor]

Dat is wel typisch voor chemici, om de hele wereld vanuit je eigen discipline te willen verklaren. Wat dat betreft zijn jullie net theologen .

Maar serieus, dank voor je bijdrage @henkverhaar . Het chemisch proces zal ongetwijfeld bijdragen aan dit fenomeen. Laten we het houden op synergie tussen chemische en mechanische invloeden.