Moet je voor de aardigheid eens een Fujikawa Nezumi hss beitel gebruiken. Man man man, wat zijn die dingen extreem taai zeg. Een schroef doormidden hakken redt je er niet mee maar ik heb met de mijne al vele spijkers in tweeën gehakt.
Nou, ik zit al 20 jaar in de jachtbouw en we kopen al ons hout bij de welbekende leveranciers. Het aantal keren dat we eiken hebben gekregen met staal er in kan ik op 1 hand tellen. Dat gaat van het bos naar de zagerij naar de handelaar en dan naar ons.Nou, dan heb je veel geluk gehad dat er geen stukje staal in het hout zat, dat is bij eiken niet echt zeldzaam, al zeker niet bij de wat dikker gezaagde stukken.
Daar heb je helemaal gelijk in. En dat is nou het mooie van een goed gesmede Japanse beitel, het staal is hard en toch makkelijk te slijpen.Het gaat bij een goede beitel trouwens niet over de hardheid alleen, dat is maar één deeltje van het totaal.
Je bent niks met een harde staalsoort die nauwelijks te slijpen is, net zo min schiet je iets op met een te zachte staalstort waar bij de eerste kwast die je tegenkomt je snede omkrult.
Van beide soorten zijn er plenty, een beitel met een deftige standtijd, maar toch snel te scherpen en af te wetten, die zijn al wat zeldzamer.
Voor het ruwe werk en als ik denk dat ik spijkers of schroeven tegen kan komen gebruik in mijn goede beitels niet. Daar heb ik hss beitels voorLaat nou juist op deze punten ondermeer de oude E.A.Bergs zeer sterk scoren. Ik hoef geen standtijd van 1 dag op een beitel van een paar honderd euro. Dat oudje klaart de klus ook, met één tussentijdse wetbeurt van 15 sec
Trouwens voor de meeste klussen in de scheepsrestauratie gebruik ik tegenwoordig meestal Sanvik beitels met zwarte hechten. Niet echt topstaal, maar wel snel te slijpen en af te wetten. Deze beitels voldoen voor mij meer dan goed.
Hoef dan niet vooraf te bidden dat ik geen spijker tegenkom tijdens de klus, gebeurt het, dan even naar de slijpsteen, afwetten, en klaar. Dat duurt ook geen uur, hoogstens een paar minuten. Krijg dan ook niet te maken met hartzeer als er onverhoeds wat verloren staal opduikt in een werkstuk. Of een werkstuk in de loop der jaren x aantal uitgeharde lagen verf meegekregen heeft, ga je daar meer je dure beitel ook zo vrolijk doorhakken?
Wat voor beitel was dat en wie heeft 'm gemaakt?Ik heb een keer mogen werken met een hele bijzondere Japanse beitel. Lag.echer niet goed in mijn hand.
wat is Google dan een uitkomst.Een prachtig betoog over Japanse beitels
Ik heb zowel de Narex als de Nooitgedacht en de laatste zijn zacht tov de eerste, voordeel is dat je de Nooitgedacht zo weer scherp hebt. Had laatst een spijker geraakt en dat slijp je er zo weer af. Daar was ik bij de Narex drie keer zoveel tijd aan kwijt geweest. Nadeel van de Narex was dat ik veel werk had om ze in orde te krijgen na aanschaf, maar daar is de prijs ook naar.Narex is ook zachte meuk. Alle Westerse beitels zijn zachte meukKoop gewoon een paar mooie beitels van Kikuhiromaru of Sukemaru, dan heb je hele goede Japanse beitels voor een redelijke prijs. Die blijven vele malen langer scherp dan Nooitgedagt of Narex. Maar als je persé westerse beitels wilt hebben dan zou ik voor Kirschen gaan. En dan niet de gepolijste versie want dan zit je weer met het probleem dat de hoeken (rug naar zijkant) door het polijsten rond zijn geworden.
Voor het ruwe werk en als ik denk dat ik spijkers of schroeven tegen kan komen gebruik in mijn goede beitels niet. Daar heb ik hss beitels voorEnne, jou Sandviks met zwarte hechten hebben wel wat meer nodig dan één tussentijds wetbeurtje van 15 seconden als je in hard wit eiken aan het hakken bent. Ik heb ze zelf ook heel lang gebruikt dus ik kan het weten
Wat voor beitel was dat en wie heeft 'm gemaakt?
En al zou de beitel iets zachter zijn, dan is het slijpen ook weer een waar genot.