schaven, beitels, keerbeitels, slijphoeken (discussie)

[Athanor]

Boeiende bijdragen Caspar, zo is de dialoog weer goed op gang!

Overigens kan ik wel met je meegaan in de kritische kijk op de teloorgang van vakkennis. Ik ben me daar des te meer bewust van geworden na het lezen van het boek van Harry Verhoeven: "De verwondering van het maken"

Citaat: 'Het maken van dingen met eigen handen en intellect geeft zin aan het bestaan, is in wezen de basis van kunst en verschaft de maker arbeidsvreugde en zelfrespect'.

Fons

 

[Caspar Labarre]

richard sennet met de ambachtsman is ook een erg interessant boek over de ambachten en hun fundament.
of je nou met machines werkt of met handgereedschap het is de manier waarop je de materie aanvoeld en je erin ontwikkeld die wel of geen ambacht genoemd worden.
ook verteld hij over de voordelen van handgestuurd gereedschap, met het voorbeeld van de achritect die zijn potlood neerlegt voor een programma dat alles automatisch doet en onnodige herhaling voorkomt.
Hij zegt dat juist die herhaling van het handmatig tekenen de ontwerper in staat steld om alle details te leren begrijpen en dus ook de kwaliteid van het ontwerp tot het uiterste van zijn kunnen kan vorm geven.
hij zal dus minder snel geneigt zijn publieke plee te bouwen naast een verse waren toonbank...

 

[Athanor]

Daar zeg je wat, ik heb indertijd ook een boek van Sennet gelezen waarbij hij kritische kanttekeningen plaatst bij de gevolgen van de trend naar schaalvergroting en de vervreemding die dat het gevolg van is. Is wat off-topic, maar waard even genoemd te worden.

Fons

 

[mathieu]

Op de site van Dick staat bij de algemene informatie over metalen schaven dat er een reden waarom er historisch weinig low-angle schaven zijn gemaakt. En die reden is, volgens die informatie dan, heel simpel:de metalen schaven waren niet sterk genoeg. Die zouden gewoon breken.

http://213.131.232.114/page/31_06_00_00 ... detail.jsf

 

[Caspar Labarre]

nou seek ik denk niet dat ik het anders zou doen, zeker niet met jatoba wat keihard is. denk echter dat 45 graden makkelijker voort te duwen zal zijn dan 60. Als je in plaats van 1 plankje er 20 moet doen.
Ik ben momenteel bezig met het kopen van een lintzaag, ik heb wel gevoeld wat voor een limiet aan krachten we hebben.
25meter door dubbel dims peren in 4 uur gaat je niet in de koude kleren zitten kan ik je vertellen. het is wel mogenlijk...!
Handmatig dimensioneren is handig, zeker voor kromme delen die ik met hol en bol schaven in de gewenste afmeting maak. Kleine stukken hout die je niet machinaal kunt bewerken en zonde zijn om weg te gooien. of die ene regel opnieuw maken die je verprutst hebt zonder alle machines weer in te stellen.

Een mondopening van max 2mm is meestal meer dan voldoende voor een goed resultaat. de deckbeitel is degene die het verschil maakt.


een zeer kleine mondopening, een zware schaaf, een goede bedding, een hooge aanvalshoek... etc zorgen ook voor verbetering. Alles heeft echter zijn concessies sommige met slechtere gevolgen dan de gesuggereerde verbetering. De kleine mondopening maakt de schaaf een one trick pony, wat geen probleem is met de zoetschaaf maar wel als je zoals ik schaven maakt voor verschillende radi rugsteunen en je zowel veel als weinig hout moet kunnen wegnemen.


Ik haal zelf prima resultaten met 1,5 a 1mm max 2mm mondopening en voldoende controle over de afnamen. depressies en japanse stijl golfpatroon op de schaafzool is essentieel om de juiste punten te laten raken voor zoete afnamen. zeker met een goedkope schaaf die geen koudgewalsde zool heeft.

 

[Seek]

Bedankt voor het antwoord Caspar.

Ik heb veel bewonderding voor hoe jij werkt. Daar mag best een stevige opinie bijhoren
Wat betreft die lintzaag, vroeger hadden ze een stel onderbetaalde leerlingen rondlopen voor het zware werk. Reken maar dat de meester niet zelf al zijn plankjes stond te schaven en te zagen. Er werd ook veel op maat gekocht. Zo'n meubelmaker zat meestal in een district vol soortgelijke bedrijfjes en toeleveranciers en iedereen had zo zijn specialiteit. In India waar ik een paar zomers terug ben geweest kon je dat hier en daar nog heel mooi zien.

 

[Caspar Labarre]

ja dat lijkt me prachtig om te zien.

Een mooi voorbeeld over hoe gespecialiseerd de taken verdeeld waren in de 18e eeuw in frankrijk word in roubo beschreven als het gaat om fineer.

hoe dik het fineer gezaagt werd de voor ons absurde dikke bladen die werden gebruikt tot wel 2,2mm dik wat bijna een cirkelzaagdikte heefd voor maximale controle over de nerf en dat je meer betaalde voor hard hout dan voor zacht omdat het meer werk was.

de zagen waren vroeger veel dikker wat meer controle gaf en geeft over de nerf en de zetting minder kan zijn omdat deze dan enkel fungeerd als verwijding voor het blad en niet zo zeer om de nerf op te breken wat uiteraard een vaste maat heeft bij verschillende houtsoorten.

deze stoel is de eerste van een serie stoelen die ik maak, hier zijn heel veel verschillende schaven voor gebruikt om dit snel en productief te kunnen maken. vooral de voordelen van hol en bol schaven doen je beseffen hoe onmisbaar dit gereedschap is voor het ontwerpen en maken van mooie meubels

 

[Caspar Labarre]

met mooie meubels geef ik uiteraard mijn mening...

 

[Caspar Labarre]

oh en om over de mooie infil schaven!

er zijn zoveel manieren om vorm te geven aan je liefde voor het vak en dit heeft ook erg met cultuur te maken.

japanners zitten en trekken met succes
engelsen duwen met succes
en fransen vinden zichzelf de beste met succes, daar ben ik zelf ook schuldig aan!

de grap is om tussen de bossen van informatie de weg weer terug te vinden en daarmee ook zijn essentie en die kan wel eens varieren.

Het eindproduct of beter gezegt de eindproducten maken het verschil. zei geven de werkwijzen prijs en maken deze meetbaar

 

[coko]

Dit blijft een interessante discussie, die ik met veel plezier volg.
Zelf heb ik niet de kennis om aan de discussie deel te nemen. Maar ik dacht, laat ik het eens aan Christopher Schwarz vragen. Tot mijn verbazing kreeg ik al snel antwoord, met de volgende link toe gevoegd http://planetuning.infillplane.com/html/chipbreaker_study.html .
Volgens hem was dit onderzoek van een Japanse professor de enige echte study naar de functie van de keerbeitel. Helaas werkt de link niet...
Hij had zelf een niet nader genoemde theorie, maar die was puur gevormd op zijn eigen ervaring en inzicht en dus niet hard te maken.

 

[Caspar Labarre]

dit is wat schwarz zegt over kato´s stuidie±

You don’t have to take my word for it. Professor Chutaro Kato at Yamagata University did an interesting study of chipbreakers and how their shape and their position on the iron reduces tear-out.

You can read the entire study here. But here’s the quick summary: The chipbreaker actually did its job when it was located .004” from the cutting edge. I have tried to set a chipbreaker on a smoothing plane to this position (using a feeler gauge as a guide), and it doesn’t work well if you have a tight mouth on the tool. My planes just clogged because there wasn’t enough room for the shaving to escape.

If you read Professor Kato’s study carefully, you’ll note that he had better luck with a chipbreaker that had a radical forward-leaning angle – 80°! This 80° breaker worked better even when positioned back a little on the cutting iron. I have yet to try this setup on a plane because the numbers don’t add up. Professor Kato is working with a bevel-down plane bedded at 40°. Do the math: Putting an 80° chipbreaker on an iron bedded at 45° with a tight mouthseems madness. (If anyone has tried this, let me know. I also used to think that $8 for a six pack of beer was madness.)

 

[Caspar Labarre]

wat interessant is dat de keerbeitel veel dichter bij moet als dat er geschreven staat in de boeken en dat dit dus wel met een hamer moet gebeuren om die minuiteuze aanpassingen te kunnen maken. ook dat de spaan tot minstens 80 graden gekeerd dient te worden. al deze technieken worden lastig bij een stanley omdat de mondopening dan de dicht zit, dus open die mond weer een beetje enhet lukt wel...!

het staat ook beschreven in toshio odate dat een deckbeitel een 2e vouw heeft die over 90 graden de spaan breekt, daar heb ik mijn info van. Ook mijn vader heeft me hier uitvoerig over geschoold. en mijn ervringen hebben me ervan overtuigd.

 

[Caspar Labarre]

NkIh9KSbli0[/MEDIA]]

dit is een goed afgestelde keerbeitel...zo zien de stijve krullen eruit

 

[Caspar Labarre]

nog een mooi voorbeeld!

zqfbg-eYcXw[/MEDIA]]

 

[coko]

Nu snap ik het niet helemaal meer Caspar. Zo te zien zorgt een goed afgestelde keerbeitel ervoor dat de schaafkrullen niet krullen maar min of meer recht uit de schaaf komen?
Dus de vervorming van het schaafsel wordt terug gedraaid door de keerbeitel?
Denk aan de lintjes die ze wel eens om een boeketje bloemen doen. Met een strijk van een schaar draaien ze er een krul in, als je met de schaar over de andere kant strijkt verdwijnt de krul?
Of zit ik er nu helemaal langs?

 

[Caspar Labarre]

klopt de krul word zo effectief gekeerd dat het geen krul meer is dat is de indicatie dat de keerbeitel werkt en het resultaat is verbazingwekkend goed!

 

[coko]

Aha, helemaal duidelijk!
Ik dacht dus altijd dat heel dunne krullen juist goed waren.Het moeten dus dunne lintjes zijn.
Binnenkort wat expirimenteren.

 

[ironmikie]

Dat laatste youtube filmpje...o mijn god hoeveel meters maakt deze man wel niet op zo'n dag met zo'n balk. Maar wel schitterende lange schaafsels.

 

[rickkoorman]

Ik heb de discussie gevolgd en geprobeerd er zoveel mogelijk van te begrijpen. Zoveel mensen , zoveel meningen. Het meerendeel gaat langs mij heen. Voorlopig ben ik al erg blij wanneer ik het plankje zo glad krijg als ik acceptabel vindt. Een ieder doet het op zijn manier.

Doe wat je goed lijkt maar staat je niet blind op je eigen manier. Het is altijd goed om open te staan voor andere suggestie's. Misschien wil die japanse meneer wel heel graag een schaafbank,hahaha (hij had wel erg chique werkschoenen aan)

 

[ArtHarg]

Werkschoenen? Dat zijn tabi. Ze zitten inderdaad ontzettend lekker en ze zijn erg prettig als je iets met je voet op z'n plek moet houden. Je moet alleen geen spijkers in je werkplaats hebben slingeren...

Arthur