Maar eerst iets anders omdat het me niet specifiek om mijn werkbank(en) gaat maar om het concept, het waarom.
Even wat achtergrond bij mijn overstek vraag. Al bijna 45 jaar brouw ik bier op het aanrecht. Ik heb me verdiept in allerhande oude processen. Als ik naar het moderne brouwen kijk dan is dat een willekeurige mix van oude processen geworden. In een historisch proces heeft een bepaalde handeling een functie. Die handeling heeft positieve en negatieve effecten. Door andere handelingen in het proces worden de eerdere negatieve effecten teniet gedaan. Als je je proces opbouwt door alleen de krenten uit de pap te pikken, dan is de kans groot dat het resultaat tegen valt omdat het geen logisch, gebalanceerd geheel meer is.
Nu heb ik een hele map met werkbankplaatjes verzameld, helaas weet ik niet meer waar ze vandaan komen en kan dus helaas geen krediet aan de makers geven.
In het eerste plaatje een typische moderne werkbank vrij naar Rubo. Het gaat me hier specifiek om het mechanisme dat de bankstop heen en weer beweegt. Er is voor dat mechanisme geen reden om de poot niet verder naar achteren te zetten. Misschien moet je een dikkere poot maken, misschien een kortere bankhaak gebruiken. Niets onoverkomelijks. Dus waarom die overstek?
Volgende plaatje, ook hier worsteld iemand met die overstek en komt m.i. tot een halve oplossing.
Volgende plaatje en wellicht de historische reden voor de overstek. Het bankstop heen en weer beweeg mechanisme is ineens een multifunctionele bankschroef. Hier heeft de overhang zin. Zonder dat zou de voorste inkeping niet kunnen functioneren. De achterste bek geeft bijvoorbeeld de mogelijkheid om een stoel in te klemmen met de zitting in de richting van de werkbank. Dit is m.i. een logische constructie.
Terug naar het brouwverhaal. Als je het eerste en laatste plaatje vergelijkt, is dit de krenten uit de pap pikken zonder het proces verder door te denken? Is alle klem-functionaliteit van het 'origineel' verwijderd en heeft men de rest maar zo gelaten omdat het altijd zo was? Mij bekruipt heel sterk het gevoel omdat ik geen zwaarwegende reden voor die grote overtek zie. Maar, zoals altijd, ik heb zeker de waarheid niet in pacht.