Een van de eerste dingen die ik heb 'verzaagd' op mijn vers gerestaureerde lintzaag destijds was een stronk van een populier die een vriend had uitgegraven uit zijn tuin na de boom tot brandhout te hebben gemaakt. Ik verwachtte er weinig van dus mooi testmateriaal om eens te proberen hoe die lintzaag liep en hoe ik zoiets moest doen.
dat resulteerde in een boven verwachting vlakke zaagsnede:
en een grappig stapeltje opgelat hout:
dat dus nu bijna een jaartje in mijn werkplaats lag te drogen. Het droogde vrij snel en ik heb daarna de twee mooiste stukken (die min of meer 'bookmatched' waren maar na het glad schaven niet meer zo helaas) verlijmd tot een simpel blad. Daarna vond ik na wat rommelen in mijn stapel oud ijzer een eind pijp en twee oude zaagbladen, en het idee vormde zich...
Natuurlijk kan ik nog helemaal niet goed lassen, maar zo maar ijzer aan elkaar prutsen vind ik ook jammer, dus ik wil wel iets proberen te maken terwijl ik oefen.
uiteraard weer veel 'geleerd', zo is dun metaal aan dik metaal lassen heel moeilijk en gaat zo'n blad ook gruwelijk kromtrekken, dus pas bij het tweede blad (bovenop) leerde ik het blad vast te schroeven op een blok en puntlasjes te gebruiken in plaats van te proberen een draad rondom te trekken (waarbij ik allemaal gaten sloeg in het dunne materiaal van de pijp, wat ik weer voorzichtig dicht moest lassen... drama).
De bladen waren bot maar nog niet bot genoeg, dus ik heb ze grondig bewerkt met een slijpsteen en daarna haakse slijper om ze nog botter dan een schroevendraaier te maken. Je teen stoten aan een bijzettafel hebben we allemaal wel eens gedaan, maar je teen eraan verliezen.....
.
Daarna zwart gespoten omdat ik dat beter vond staan (en je mijn brakke laswerk dan minder goed ziet). Ben nu bezig het blad in tienduizend lagen lak te zetten (het hout is best poreus en wil het goed opsluiten), maar kan jullie de foto's alvast geven:
Mocht de poot ooit niet goed blijken (of ik wil het overdoen met twee nieuwe zaagbladen) is hij met 4 schroefjes zo vervangen. Het kromgetrokken blad heb ik 'gefixt' door twee hoekjes in de holtes te lassen en die daarna op maat af te slijpen om te tafel weer recht te laten staan. Niet ideaal, maar het was het enige 315mm blad dat ik nog had liggen (een 235 blad was te klein om als voet te dienen).
dat resulteerde in een boven verwachting vlakke zaagsnede:
en een grappig stapeltje opgelat hout:
dat dus nu bijna een jaartje in mijn werkplaats lag te drogen. Het droogde vrij snel en ik heb daarna de twee mooiste stukken (die min of meer 'bookmatched' waren maar na het glad schaven niet meer zo helaas) verlijmd tot een simpel blad. Daarna vond ik na wat rommelen in mijn stapel oud ijzer een eind pijp en twee oude zaagbladen, en het idee vormde zich...
Natuurlijk kan ik nog helemaal niet goed lassen, maar zo maar ijzer aan elkaar prutsen vind ik ook jammer, dus ik wil wel iets proberen te maken terwijl ik oefen.
uiteraard weer veel 'geleerd', zo is dun metaal aan dik metaal lassen heel moeilijk en gaat zo'n blad ook gruwelijk kromtrekken, dus pas bij het tweede blad (bovenop) leerde ik het blad vast te schroeven op een blok en puntlasjes te gebruiken in plaats van te proberen een draad rondom te trekken (waarbij ik allemaal gaten sloeg in het dunne materiaal van de pijp, wat ik weer voorzichtig dicht moest lassen... drama).
De bladen waren bot maar nog niet bot genoeg, dus ik heb ze grondig bewerkt met een slijpsteen en daarna haakse slijper om ze nog botter dan een schroevendraaier te maken. Je teen stoten aan een bijzettafel hebben we allemaal wel eens gedaan, maar je teen eraan verliezen.....
.Daarna zwart gespoten omdat ik dat beter vond staan (en je mijn brakke laswerk dan minder goed ziet). Ben nu bezig het blad in tienduizend lagen lak te zetten (het hout is best poreus en wil het goed opsluiten), maar kan jullie de foto's alvast geven:
Mocht de poot ooit niet goed blijken (of ik wil het overdoen met twee nieuwe zaagbladen) is hij met 4 schroefjes zo vervangen. Het kromgetrokken blad heb ik 'gefixt' door twee hoekjes in de holtes te lassen en die daarna op maat af te slijpen om te tafel weer recht te laten staan. Niet ideaal, maar het was het enige 315mm blad dat ik nog had liggen (een 235 blad was te klein om als voet te dienen).
