Tijdje weggeweest en weer terug.

Skybiker

Post veel
9 nov 2014
770
5
Naast mijn buren
Een aantal weken geleden ging ik even een tukkie doen op de bank na een dagje klussen in de werkplaats, dit beviel prima alleen het wakker worden
was een stuk minder, eenmaal een beetje wakker ontdekte ik dat ik niet goed kon bewegen en mijn gezicht vreemd aanvoelde, mijn arm en been voelde
verlamd aan en dit bleek ook zo te zijn.

Omdat mijn gezicht ook raar voelde strompelde ik maar naar een spiegel en daar bleek dat de helft ook helemaal uitgezakt was en mijn oog kon niet dicht
en ik keek daarmee alleen heel troebel. Resultaat, ik schrok direct in de stress, wat nu weer dacht ik nog.

Vrouwlief zat naar mijn weten in een belangrijke vergadering, dus ik maar de huisarts bellen en moest direct komen, tja lekker makkelijk gezegd daar ik de buurman
tijdens het bellen met de arts net weg zag rijden.

IK dus maar mezelf in de auto gehesen en naar de vervangend arts gegaan, eenmaal daar aangekomen was ik direct aan de beurt, en ze ging het ZH bellen,
hun antwoord daar, naar de vervangend huisarts was dat ze direct een ambulance moest regelen en ik met spoed naar het ZH moest komen.

Maar een ambulance belde ze niet, ze pakte mij bij mijn arm en geleide mij naar de voordeur, en zij doodleuk, ik heb hier geen zin in je bent geen patiënt van deze praktijk, en ze duwde de deur in mijn bek dicht. Daar stond ik dan met mijn goede gedrag, even niet weten wat daar even snel gebeurde en wat ik nu moest doen, had geen mobiel meegenomen in mijn haast.

Dus ik in overleving modus mezelf weer in mijn auto gehesen en dan maar zelf op weg naar het ZH, 40 km verderop, ondertussen kon ik alleen hinken en mijn andere been meeslepen,
en mijn oog zag al niets meer, gelukkig heb ik een automaat dus het rijden moest mogelijk zijn.

Een maal een km verder, komt er een politie auto vanaf tegengestelde richting, langzaam rijdend. Ik dus zwaaiend de aandacht proberen te trekken maar deze zwaaide terug en reden verder, hun viel dus niets op waarom ik hun aandacht vroeg, dus ik had op dat moment door dat alleen ik, mijzelf kon redden en besloot om er voor te gaan, helaas geen andere keus.

Ondanks dit alles ging het rijden beter dan verwacht en kwam ik veilig aan bij het ZH, daar gestopt op de plek waar de ambulances stoppen bij de spoed hulp.

Gelukkig zitten de doctoren en de medewerkers voor een raam dat direct op de stopplaats kijkt en ik zag vlak voor mijn lampje uitging nog dat ze mij hadden opgemerkt, ondertussen liep het bloed langs mijn ogen over mijn gezicht. Maar hulp kwam eraan merkte ik nog toen voor mijn gevoel al het leven uit mij wegglee, ik herinner me nog dat ik dacht dat dit het was.

Gelukkig was het niet het einde wat ik even dacht, in de uren dat ik weg was, hadden ze mij al door de scanner gehaald, foto's genomen, compleet nagekeken en schoon gepoetst,
maar toen ik wakker werd dacht ik toch even dat ik in de hemel terecht was gekomen want er stonden 3 prachtig mooi jonge zusters naast mijn bed, en het eerste wat ik zei tegen
één van hun, was dat ik naar het ZH moest en niet naar een modellen bureau.

Eenmaal mij wijsgemaakt dat ik toch in het ZH was, werd ik op de hoogte gesteld wat er ondertussen allemaal gebeurt was en mijn vrouw was ook al daar. die even lief lachte en mij op mijn donder gaf of ik wel helemaal goed in mij ei was om zelf te gaan rijden. Gelukkig vonden de 3 knappe zusters het wel heldhaftig waar mijn vrouw natuurlijk weer niet mee kon lachen, pfff jaloers schat. Nee hoor ze wist waar ze aan begon 20 jaar geleden, ze heeft wel vaker met mijn eigenwijze bijltje gehakt.

Dan begint het wachten en het wachten en het wachten, best leuk voor iemand die nul geduld heeft, en toen kwam er een heel team met artsen hun verhaal doen,
Het eerste waar ze aan dachten, was een ongeval, hiervoor de scanner, dit werd uitgesloten, tja er was niemand die vragen kon beantwoorden dus het was voor hun gissen en onderzoeken, de andere zaken konden dan zijn, een beroerte, hersenbloeding of een tumor die opgezet was, want het bloeden langs de ogen moest een oorzaak hebben en dat kon dan
alleen een zwelling in mijn hoofd zijn, en kleine kans kon nog zijn dat het de ziekte van "Bel" was,(gezichts-verlamming) maar dat verzaakt geen bloedingen.

Nu een tijd en een aantal onderzoeken verder, zijn ze er achter gekomen dat ik een verwaarloosde kaakontsteking had van een mislukte poging van het trekken van een verstandskies,
dit was gaan woekeren tussen mijn hersenen en mijn oor en dit zorgt ervoor dat er een aantal belangrijke zenuwen verdrukt worden die je beweging apparaat aansturen, het bloed was de opengeklapte zwelling die door de ontsteking veroorzaakt was.

Nu zo'n 6 weken verder zijn de verlamming verschijnselen al aardig weg en zie ik weer normaal, en begin ik weer te functioneren en heb ik de eerste stappen al weer gemaakt in mijn werkplaats.

Het forum heb ik zo kwaad als het ging met 1 oog wel een klein beetje meegelezen, maar reageren was nog even te veel, maar zit wel weer vol ideeën om te gaan maken.

Al met al was het een hele belevenis die ik niet meer mee hoop te maken, maar gelukkig met een goed einde.

En die vervangend huisarts, dat gaat nog een staartje voor haar hebben, het ZH heeft absoluut geen interesse meer in zaken met haar, ik ga me daar verder niet meer mee bemoeien dat doet de verzekeraar wel, mijn gezondheid vind ik belangrijker.

Gelukkig was de Docter die daar aanwezig was de gene die de huisarts aan de telefoon had gehad, en dus verteld had dat ik per spoed in een ambulance moest gebracht worden.
Deze had direct het vermoeden dat het om mij ging toen ik voor de deur stopte en in elkaar zakte, dit is ijzersterk bewijs dat ik het niet verzon dat ze wijgerde om een ambulance voor mij te regelen in opdracht van het ZH.

Greetzz Sky.
 
Laatst bewerkt:

Toxiq

Oud hout
28 aug 2013
5.801
7
Flevoland
Jezus wat een verhaal
Ik hoop toch echt dat je die dokterpost vervolgd, want iemand die tekenen heeft van een tia/beroerte wegsturen ??? zulke mensen mogen het beroep 'zorg' wat mij betreft niet uitoefenen
 

Skybiker

Post veel
9 nov 2014
770
5
Naast mijn buren
Jezus wat een verhaal
Ik hoop toch echt dat je die dokterpost vervolgd, want iemand die tekenen heeft van een tia/beroerte wegsturen ??? zulke mensen mogen het beroep 'zorg' wat mij betreft niet uitoefenen

Het ZH, neemt dit zeer en ernstig serieus, dit ZH staat haar nooit meer bij en te woord, de verzekeraar is bezig om hier een zaak omheen te bouwen, en mijn eigen huisarst heeft alle samenwerking met haar opgezegd.

Ikzelf, ga het los laten en werken aan een volledig herstel, want ik fuctioneer wel weer goed maar het kan zomaar meer dan een jaar duren voordat alles helemaal goed kan komen.

Maarf zoals het nu is voel ik me al wel weer compleet, alleen nul smaak in mijn mond. Kan ik eindelijk eens bietjes gaan eten.
 

Petrolhead

Post veel
4 mrt 2015
1.734
397
Heftig verhaal! Een regelrechte schande, die actie van de vervangende arts... Mag voor mijn part gerust, op zijn minst voor lange tijd, ontzet worden uit haar functie.

Ook van mijn kant veel beterschap en een spoedig herstel gewenst! Vooral die smaak ook.. Lijkt me geen pretje om niets meer te proeven.
 

SunRayes

Oud hout
11 sep 2011
2.755
145
Rotterdam
Zo hé, wat een verhaal.
En wat een rare vervangende huisarts.
Gelukkig wel een goede afloop!
Beterschap!!
 
P

Pel

Guest
Tjonge Sky, is me dat schrikken, ga je even een uurtje meuren wordt je zo wakker, eigenlijk onverantwoord dat jezelf hebt gereden, maar ja wat wil je anders als die vervangende huisarts je gewoon aan de deur zet. Ik wens je van harte beterschap, en doe het een tijdje rustig aan.

Groet Pel.
 

WR1944

Oud hout
Dat is een stevig verhaal. Gelukkig is alles goed verlopen ook al was het kantje boord. In ieder geval wens ik je alle sterkte met je herstel.
Die eigenwijzigheid komt me wel bekend voor. We konden broers zijn.
Ik heb een aangeboren afwijking waardoor ik miniem bloed verlies. Dat wordt probleemloos aangevuld alleen vergeet het lichaam ook het ijzergehalte aan te vullen. Hierdoor kreeg ik zo nu en dan ijzerpillen. Maar indertijd fietste ik ook veel op vakantietochten en het viel me op dat ik de ene keer makkelijker een heuvel op fietste dan andere keren. Toen ik in 2006 m'n fiets het portiek op droeg stond ik bovenaan te hijgen als een postpaard. Ik vond het nu wel tijd om naar de huisarts te gaan. De volgende dag fietste ik naar de praktijk en met een druppel bloed werd het ijzergehalte getest. Het was 3,5 terwijl het boven de 8,5 diende te zijn. Ze wilde me direct met een ambulance naar het ziekenhuis laten brengen voor een bloedtransfusie. Ik zei nee want ik was op de fiets gekomen en ik ging weer op de fiets naar huis. Maak maar een afspraak voor morgen en dan ga ik op de fiets naar het ziekenhuis, een kwartiertje fietsen. En aldus geschiedde. In het ziekenhuis bleek met de simpele test die de huisarts deed het ijzergehalte op 3,2 te liggen maar volgens het laboratorium bleek het 3,0 te zijn. Om de ernst aan te geven zei de behandelende arts dat ik volgens de medisch handboeken dood zou moeten zijn. Nu ben ik op een dagelijks regime met "over the counter" ijzerpillen. En dat houdt het ijzergehalte mooi op peil.
 

Wim Kluck

Oud hout
28 feb 2010
10.582
2.502
Gaanderen
Een ding begrijp ik niet. Waarom is die $%^^& ooit geslaagd voor haar examen? Als je huisarts bent kan dit echt niet.
Van harte beterschap.
 

Deze plek is voor toekomstige tekst. Door nu alvast deze kolom te activeren blijft de kolommen structuur ongewijzigd en de lezerservaring hetzelfde als er hier content geplaatst gaat worden.

Hier kan straks ook info geplaatst worden.