Vorige week heb ik van mijn broer een Stanley 151 spookschaaf meegekregen. Hij had te laat gezien dat hij een exemplaar met een ronde zool had (verkeerd besteld/verkeerd geleverd). Hij was de beitel al ijverig beginnen slijpen dus terugsturen kon niet meer. Gebruiken dan maar.
Laat daar nu net het schoentje knellen. Hij zei me dat hij er niks mee kon doen omdat ze in het hout "hapt" en direct verstopt. Ik dacht dit te verhelpen... helaas.
Zoals je kan zien heb ik er een beetje aan gewerkt.
Mijn eerste werk was de zool mooi glad maken, die was behoorlijk ruw zoals we van Stanley gewoon zijn de laatste paar decennia. Nu is het nog geen spiegel, maar toch lekker glad.
Probleem nog niet opgelost.
Volgende stap: het beitelbed (?) vlakken. Dit was volledig geverfd en behoorlijk ruw. Met een vijl en schuurpapier heb ik dit zo vlak mogelijk gemaakt om een zo goed mogelijk contact te hebben tussen beitel en beitelbed.
Probleem nog niet opgelost
.
Volgende poging: de dekbeitel vlakken. Opnieuw in een poging om de beitel stabiel in de spookschaaf te krijgen en te voorkomen dat er hout tussen de dekbeitel en de beitel terechtkomt. De onderkant van de dekbeitel was behoorlijk ruw en had ook nog eens een dikke laag verf. De rand was ook verre van ideaal, dus ook deze mooi scherp gemaakt.
Probleem nog steeds niet opgelost...zucht
Volgende poging: de rand van de dekbeitel mooi afronden zodanig dat het hout mooi afgevoerd kan worden. Met vijl en schuurpapier alles rond en glad gemaakt en even gepolijst op de strop.
Nu gaat hij echt flinterdun schaven, toch? Nee?...
Zowel in beuk als in den stuitert hij over het hout en hapt er stukjes uit. De beitel is in elk geval scherp, de haartjes op mijn handen vliegen er zo af.
Wat zie ik over het hoofd? Een spookschaaf is geen "rocket-science" dus zo moeillijk kan het niet zijn, toch? Iemand nog ideetjes? Alle hulp is meer dan welkom.
Alvast bedankt,
Reinoud
Laat daar nu net het schoentje knellen. Hij zei me dat hij er niks mee kon doen omdat ze in het hout "hapt" en direct verstopt. Ik dacht dit te verhelpen... helaas.
Zoals je kan zien heb ik er een beetje aan gewerkt.
Mijn eerste werk was de zool mooi glad maken, die was behoorlijk ruw zoals we van Stanley gewoon zijn de laatste paar decennia. Nu is het nog geen spiegel, maar toch lekker glad.
Probleem nog niet opgelost.
Volgende stap: het beitelbed (?) vlakken. Dit was volledig geverfd en behoorlijk ruw. Met een vijl en schuurpapier heb ik dit zo vlak mogelijk gemaakt om een zo goed mogelijk contact te hebben tussen beitel en beitelbed.
Probleem nog niet opgelost
.Volgende poging: de dekbeitel vlakken. Opnieuw in een poging om de beitel stabiel in de spookschaaf te krijgen en te voorkomen dat er hout tussen de dekbeitel en de beitel terechtkomt. De onderkant van de dekbeitel was behoorlijk ruw en had ook nog eens een dikke laag verf. De rand was ook verre van ideaal, dus ook deze mooi scherp gemaakt.
Probleem nog steeds niet opgelost...zucht
Volgende poging: de rand van de dekbeitel mooi afronden zodanig dat het hout mooi afgevoerd kan worden. Met vijl en schuurpapier alles rond en glad gemaakt en even gepolijst op de strop.
Nu gaat hij echt flinterdun schaven, toch? Nee?...
Zowel in beuk als in den stuitert hij over het hout en hapt er stukjes uit. De beitel is in elk geval scherp, de haartjes op mijn handen vliegen er zo af.
Wat zie ik over het hoofd? Een spookschaaf is geen "rocket-science" dus zo moeillijk kan het niet zijn, toch? Iemand nog ideetjes? Alle hulp is meer dan welkom.
Alvast bedankt,
Reinoud
