Hallo allemaal,
Bij mijn ouders in het tuinhuis (of houten bijgebouw zoals jullie het van het forum waarschijnlijk kennen) stond een heel oud eiken kastje dat van de oma van mijn oma is geweest.
Het stond langs de buitenzijde, dus als het regende, regende ook het kastje nat.
Zo heeft ie daar een paar jaar gestaan en ik heb er altijd moeite mee gehad dat iets wat al zo lang in de familie is daar zomaar stond te vergaan, maar ik had er geen ruimte voor.
Nu ben ik afgelopen November verhuisd en het eerste waar ik aan dacht was natuurlijk dat kastje, daar had ik nu eindelijk genoeg ruimte voor.
Er moest veel aan gedaan worden, nieuwe scharnieren want de deuren hingen er half uit, de oude waslaag moest eraf gehaald worden met een schraapstaal en een nieuwe erop en sommige sierranden moesten opnieuw worden gemaakt.
In het begin heb ik meegeholpen maar toen ik een week later terug kwam bij mn ouders was het al bijna af, mijn vader vond het denk ik ook een leuk klusje om te doen
Hij heeft sindsdien ook een opnieuw aangewakkerde interesse voor antieke meubels.
Dankjewel Dulcimer voor het mooiste kastje wat gelukkig gered is van de ondergang, ik kan weer rustig slapen ;-)
Ik had nog wat voor en na foto's gemaakt:




Bij mijn ouders in het tuinhuis (of houten bijgebouw zoals jullie het van het forum waarschijnlijk kennen) stond een heel oud eiken kastje dat van de oma van mijn oma is geweest.
Het stond langs de buitenzijde, dus als het regende, regende ook het kastje nat.
Zo heeft ie daar een paar jaar gestaan en ik heb er altijd moeite mee gehad dat iets wat al zo lang in de familie is daar zomaar stond te vergaan, maar ik had er geen ruimte voor.
Nu ben ik afgelopen November verhuisd en het eerste waar ik aan dacht was natuurlijk dat kastje, daar had ik nu eindelijk genoeg ruimte voor.
Er moest veel aan gedaan worden, nieuwe scharnieren want de deuren hingen er half uit, de oude waslaag moest eraf gehaald worden met een schraapstaal en een nieuwe erop en sommige sierranden moesten opnieuw worden gemaakt.
In het begin heb ik meegeholpen maar toen ik een week later terug kwam bij mn ouders was het al bijna af, mijn vader vond het denk ik ook een leuk klusje om te doen
Dankjewel Dulcimer voor het mooiste kastje wat gelukkig gered is van de ondergang, ik kan weer rustig slapen ;-)
Ik had nog wat voor en na foto's gemaakt:



