Opleidingen houtbewerken in Belgie

[ArtHarg]

Iemand een idee waar dit probleem kan aangekaart worden?

Het is niet een probleem wat je ergens aankaart waarna het opgelost wordt. Opleidingen volgen de vraag van bedrijven en de overheid. De overheid volgt de vraag van de kiezer en (grote) bedrijven. Bedrijven volgen de vraag van de markt en van de overheid. Zo lang de markt de 'race naar de bodem' van prijs stimuleert en die van kwaliteit accepteert (zowel van goederen als van diensten) gaat er niets veranderen. Dan gaan bedrijven niet produceren op kwaliteit, gaan overheden niet sturen op kwaliteit en gaan opleidingen niet sturen op kwaliteit.

Dus als je ergens iets wilt veranderen moet de publieke opinie veranderen. Succes!

 

[Steven Gauwberg]

Dus als je ergens iets wilt veranderen moet de publieke opinie veranderen. Succes!

Dit was gisteren op de openbare omroep in Vlaanderen in het nieuws: http://www.deredactie.be/cm/vrtnieuws/videozone/programmas/journaal/2.33524

Misschien voelen de kleine bedrijven zich niet belangrijk genoeg om invloed uit te oefenen op het onderwijsbeleid, misschien is het een idee om deze gedachten te verenigen? Of er kans op slagen is weet ik niet, die is misschien heel klein, maar m'n grootvader zei altijd: 'Niet geschoten is altijd mis' ;-)

Groeten,
Steven

 

[ArtHarg]

Ik vind het wel opmerkelijk dat ze in het filmpje bij de opleiding zeggen dat het de bedrijven zijn die vragen om leerlingen die "van alles een beetje" weten om ze dan zelf op te leiden, terwijl de schrijnwerker zegt dat hij met de opgeleide leerlingen weinig kan omdat ze van alles een beetje weten en hij ze zelf nog moet opleiden. Dat klinkt inderdaad als een verschil van behoefte tussen grotere en kleine bedrijven. Misschien zou je daar twee verschillende opleidingen voor moeten opzetten?

 

[Steven Gauwberg]

Wel, het is misschien de moeite waard om eens te onderzoeken. Ik heb zo het gevoel dat de leerplannen van scholen vooral worden beïnvloed door de grote bedrijven, die zich kunnen permitteren schoolverlaters bij te brengen wat ze nodig hebben voor hun functie in dat bedrijf. Kleinere bedrijven kunnen zich dat gewoonweg niet permitteren. Percentueel wordt de opleidingskost immens veel hoger, wat fnuikend is voor de kleinere bedrijven.

'k Weet niet of het probleem duidelijk genoeg is, misschien moeten de 'kleintjes' zich bundelen om zo ook meer inspraak te krijgen.
Misschien gebeurt dat al, of ten dele, wie hier meer over weet kan hier gerust zijn steentje bijdragen. Het is echt ongelooflijk (en verontrustend) hoe vaak ik word aangesproken over dit probleem, zonder dat iemand er invloed op lijkt te kunnen hebben.

Dat klinkt inderdaad als een verschil van behoefte tussen grotere en kleine bedrijven. Misschien zou je daar twee verschillende opleidingen voor moeten opzetten?

Eigenlijk zou eens moeten worden opgelijst wat de doorsnee behoeftes zijn voor kleine en grote bedrijven, en daar kunnen misschien meer genuanceerde en enigszins op maat gemaakte opleidingen uit volgen. Om iets te bereiken op dat vlak moet men wel iets concreets in handen hebben, wie ideeën heeft hoe dit aan te pakken is welkom die te delen.

Misschien is het idee om hier een apart topic over aan te maken toch niet slecht?

Mijn excuses aan Vener, het was niet de bedoeling op die manier verder uit te weiden...

Groeten,
Steven

 

[tuoh]

Steven, dit onderwerp leeft dat is wel duidelijk. Bijna alle politieke partijen hebben er de laatste tijd hun licht op laten schijnen. Allemaal zijn ze het er over eens dat er iets moet veranderen, technische richtingen moeten meer gepromoot en opgewaardeerd worden. Dat is de laatste decennia wel anders geweest. Zonder "techniek(ers)" valt een maatschappij stil, met denkers alleen brand er geen licht in de kamer

Dat er aan de opleiding iets schort is ook wel duidelijk, maar de werkgevers moeten ook weten wat ze willen. De opleiding afstemmen op de grootst gemene deler is dan een valabele oplossing. De praktijk van alledag is zo verscheiden, de diverse werkgevers hebben dan ook nog eens elk hun manier van werken en organiseren, daar kan het onderwijs niet altijd op inspelen.

Maar het zou een eerste vereiste moeten zijn dat de leerlingen zeker al de basistechnieken en (hand en machine) gereedschappen beheersen. Leerlingen die afstuderen moeten tenminste laten zien dat ze "twee rechterhanden" hebben Als er dan ook nog wat snelheid van werken bijzit kan het al helemaal niet meer stuk. Geen enkele school kan een vakman afleveren, dat kan enkel door de de praktijk van alledag gebeuren.

Er is niemand die zonder enige inloopperiode kan meedraaien in een ander bedrijf, geen enkele leerling, maar ook geen enkele vakman, er is altijd een periode van zoeken en tasten. Voor de ene is dit een korte periode, de andere heeft wat meer tijd nodig, dat hangt af van de persoon in kwestie.

Voor mij is polyvalentie dus geen scheldwoord, als er maar een voldoende ruime basiskennis mee inbegrepen is

Mvg,

André

 

[Steven Gauwberg]

Dat het onderwerp leeft is inderdaad waar.
Denk dat het best begonnen wordt met kijken wat de grote verschillen zijn tussen grote en kleine bedrijven om daar misschien een kleine splitsing in de laatste leerjaren voorzien. Over de basistechnieken is het in dit draadje al besproken, maar dan vooral over handgereedschappen. Die zouden in de eerste jaren uitgebreider en met meer kennis van zaken kunnen behandeld worden.

De snelheid van werken kun je enkel krijgen door het aan te leren zoals het hoort, daar zou inderdaad op moeten gefocust worden. Daar dient een basis dan ook voor, 't is eigenlijk de fundering van vakmanschap. Hoe breder en intensiever de basistraining, hoe beter het aanpassingsvermogen en de resultaatgerichtheid worden. Denk dat we het daarover wel eens zijn op dit forum ;-).

Denk dat het geen makkelijke weg wordt iets veranderd te krijgen, en dat het vooral belangrijk is het juiste publiek met de problematiek te bereiken.
Zowel met de mensen die met die problemen te kampen krijgen (niet voldoende gemotiveerdheid en basiskennis van schoolverlaters) om met concrete voorstellen tevoorschijn te kunnen komen, als met de instelling die hier iets aan kan veranderen.
Ben de ideeën aan het laten gisten, om dan eventueel actie te kunnen ondernemen ;-).
Dus elke bijdrage en elk idee is welkom, zelfstandigen, laat je horen ! ;-)

Als er nu één lid op het forum polyvalent te noemen is, ben jij het wel, André ;-)

Groeten,
Steven

 

[Reinoud]

Ik denk niet dat het grootste probleem bij de jongeren ligt. Die zijn echt wel enthousiast te maken om dingen te leren. Het is vooral zaak om uit te vissen welke aanpak hierbij goed werkt. Een aanpak die 20 jaar geleden goed werkte kan anno 2014 totaal contraproductief zijn. Ik heb vroeger in het technisch onderwijs leerkrachten gehad die je wisten te motiveren om steeds beter te worden. Anderzijds waren er ook die net elke gedrevenheid de kop wisten in te drukken.
Veel jongeren weten ook nog niet goed welke richting ze uit willen. Vaak hebben ze van een heleboel zaken nog niet eens gehoord. Iets vinden wat je graag doet is een eerste stap naar een geslaagde opleiding. Vaak zien ze pas echt de mogelijkheden bij hun eerste stappen op de arbeidsmarkt.

Ik heb zelf in de afgelopen twaalf jaar behoorlijk wat schoolverlaters moeten opleiden in de fabriek waar ik werk. Helaas met wisselend succes. Wat ik steeds vaststel, en ik mezelf ook op betrap, is een pak vooroordelen ten opzichte van schoolverlaters. Veel van deze jongeren hebben dan ook vaak het gevoel dat ze sowieso niks goed kunnen doen. Dat het niet uitmaakt of ze hun best doen of niet. Neem daar nog eens de onzekerheid over hun arbeidsplaats bij, en je beland al snel in een situatie waarin het moeilijk wordt om positief te blijven.
Het onbegrip is soms groot. De zin "wij hebben het nog veel moeilijker gehad" of erger nog "de jeugd van tegenwoordig" doet hun gruwelen. Terecht.
Elke generatie is anders dan de vorige, en wat ik vaak merk is dat de jongere generatie in veel gevallen positiever staat tov de oudere dan omgekeerd.

Jongeren willen hun eigen weg vinden en moeten daar ook alle kans toe krijgen. Helaas worden ze langs alle kanten in een positie geduwd waar ze zich vaak niet goed bij voelen. Op school, thuis, in hun vrije tijd...

Het is een kunst om iemand iets bij te brengen. Je moet niet zozeer een uitstekend vakman zijn in het gebied waarin je zelf lesgeeft. Je moet in de eerste plaats kunnen inspireren. De mogelijkheden tonen en af en toe de teugels laten vieren. Zonder ze dood te knuffelen natuurlijk. Hoe fantastisch is het niet als je op een dag merkt dat je leerling jouw eigen kunnen overstijgt? Als je een leerling het gevoel geeft dat hij/zij zelf veel inbreng heeft gehad in een opdracht voelt die zich meer betrokken en zal die er ook veel meer van opsteken.
Wat heb je aan iemand die briljant is in z'n werk, als die het niet kan overbrengen op de volgende generatie?

De arbeidsmarkt draagt uiteraard ook een grote verantwoordelijkheid. Ik heb zelf als een gemotiveerd stagiair mijn eerste stappen op de arbeidsmarkt gezet, en al het enthousiasme is daar professioneel gefnuikt. Alle technieken die ik op school heel goed aangeleerd had werden continu aan de laars gelapt. Er was ook totaal geen begrip voor het feit dat ik nog veel moest leren, ondanks het feit dat ik zeer leergierig was. Het was nooit goed genoeg. Toen ik nadien effectief in loondienst werkte werd ik financieel nog uitgebuit bovendien. Gelukkig heb ik achteraf mijn draai gevonden in de industrie, waar ik weliswaar ook moeten knokken heb en nog steeds tegen een pak vooroordelen aanloop.

Tot slot zijn er natuurlijke altijd "hopeloze gevallen", maar deze blijven een minderheid. Het merendeel zijn ruwe diamanten, al is de ene al wat moeilijker te slijpen dan de andere. Het slijpen kan moet je echter heel doordacht doen, met aandacht voor de structuur die eigen is aan de steen. De steen verteld je hoe je die kan slijpen en niet omgekeerd.

 

[Wom]

Al mijn respect voor wie leraar is/wil zijn/was. Ik geloof graag dat in het technisch of beroepsonderwijs, men soms heel moeilijke situaties tegenkomt.
Ik wilde vroeger houtbewerking doen maar mijn ouders zagen dat niet zitten en waren eerder voor een algemene vorming, later kon ik dan wel een ambacht leren, was hun idee. Achteraf ben ik er enkel maar dankbaar om, mijn wiskunde is niet slecht, een beetje historisch wetenschappelijke achtergrond en mijn talen zijn een luxe. Ik heb me echter dood verveeld op de schoolbanken, heb dan ook vroegtijdig afgehaakt en achteraf middenjury gedaan.
Niet zo lang geleden uiteindelijk dan toch begonnen aan de opleiding : "houtbewerking" (in avondonderwijs). Ik denk dat ik dan ook het schoolprogramma volg dat die gasten ongeveer volgen (in geconcentreerde vorm). De opleiding is een basis en wie echt gepassioneerd is, moet zelf verder zoeken. Mijn respect en interesse voor manueel werken, was uniek in de klas, desondanks werd er toch gehamerd op scherp gereedschap dus die boodschap bestaat nog wel.
Als ik het leerplan bekijk, vind ik dat als "basisplan" toch niet zooo slecht, het ligt er maar aan waar je de nadruk gaat leggen. Ik moet zeggen dat mijn prof (maar ik ben dan ook geen tiener meer ) voor mij echt de interesse wel heeft weten aanwakkeren, hopelijk zie ik hem in september terug want er valt nog veel te leren...

vg

Wom

 

[de Kastanjeboom]

Enkele problemen:
-vele jongeren komen via omzwervingen in de techniek terecht en niet omdat ze kiezen voor die richting. Het is door eliminatie van andere mogelijkheden. Dat is al een grote groep – krijg die maar gemotiveerd.
-leeftijd waarop die gasten kiezen voor hun studierichting. Dat is toch wel heel vroeg. Je moet al een echte ‘die hard’zijn om bewust op die leeftijd voor die richting te kiezen
-onderwijs in technische vakken dat onvoldoende steun of niet de juiste steun van de overheid krijgt. Echte vakmensen opleiden vraagt tijd en geld en inzet van de leerkrachten.
-tijdsgeest: ambachten worden door een paar happy few gewaardeerd. Vandaag de dag moet alles snel gaan en makkelijk en hoe minder denkwerk hoe beter. De opgeleerde schrijnwerker wordt machine operator want de machine doet alles juist en snel en sakkert niet en vraagt geen verloning.
Met dat alles: mode: we zijn alles snel beu, ook in ons interieur. Dus je kan daar geen kast zetten waar tientallen uren aan gewerkt is tegen een horenhoge loonkost. Nee, je gaat naar de woonmarkt-supermarkt en koopt daar een paar spullen die al na korte tijd een herbestemming krijgen ...
Het is een samenloop van omstandigheden me dunkt. Niet snel op te lossen.En hier wordt dan maar in hoofdzaak de problematiek van het dagonderwijs aangekaart. Over het avondonderwijs hout kan ook een boek geschreven worden ...En daar zit je dan nog met mensen die zogezegd allemaal bewust hebben gekozen om zich dat meester te maken. Neem van mij aan dat de situatie daar niet anders is ...

 

[sebc]

Ik denk dat 'de Kastanjeboom' een valabel punt heeft en waarschijnlijk het antwoord op het 'probleem'. Op een hand vol uitzonderingen na, kiest er op die leeftijd (volgens mij) niemand actief voor om een technische richting te gaan studeren. Dat handvol uitzonderingen zal waarschijnlijk tegen hun 19e de stielmannen zijn die jullie wensen, als ze hun motivatie niet verliezen en de nodige handigheid hebben.

Wat volgens mij nog een belangrijk punt is dat die stielmannen van vroeger waarschijnlijk veel meer van thuis mee kregen. De kans is reëel dat hun vader, oom... zelf in de stiel zat, en dat ze daar in het weekend ook al eens het echte werkleven te zien kregen.

Daarnaast denk ik ook dat de kwaliteit van de stielman van vroeger misschien ook overschat wordt. Natuurlijk was die beter met zaag, beitel, hamer... Maar in de huidige situatie, waarbij er een algemene opleiding voorzien wordt, gericht op de 'gemiddelde' toekomstige werksituatie, worden er veel meer eisen gesteld aan de studenten. Zij worden ook verwacht in excel te kunnen werken om een meetstaat op te maken, zij kunnen overweg met cnc gestuurde apparaten, kunnen in 3D tekenen... (of dat wordt toch van hen verwacht) Vele eisen die in een modere werkomgeving onontbeerlijk zijn, maar waar wel tijd in kruipt die dan ten kosten gaat van de handzaag.

zover my two cents

 

[Reinoud]

Ik denk dat sebc een belangrijk punt aanhaalt. De stielman van vroeger moest inderdaad vaak een minder uitgebreide kennis hebben. En het werd er vaak ook met de paplepel ingegoten. Er zullen er ongetwijfeld ook veel geweest zijn die hun stiel eigenlijk niet zo graag uitoefenden, maar geen keus hadden. Bovendien moesten ook deze oude stielmannen ook steeds de kostprijs in de gaten houden en werden de hoekjes er toen ook al vaak eens afgelopen.
Het is moeilijk om de juiste balans vinden tussen oude, beproefde technieken en een hedendaagse aanpak. Dat geldt overigens voor alle beroepen.

 

[tuoh]

Vroeger minder uitgebreide kennis nodig????? Eerder het tegendeel is waar, de vakkennis tegenwoordig is maar een schijntje meer van de kennis die men vroeger had. Men moest vroeger ook al in staat zijn om een houtstaat oftewel borderel op te maken (zonder excel) Technische tekeningen werden vroeger ook gemaakt hoor, meer nog dan tegenwoordig. Doorsneden voor ramen, deuren, meubels, trappen uittekenen, wrong- en kuipstukken uittekenen en vervaardigen, om dan nog te zwijgen van de soms ingewikkelde houtconstructies en daktimmers. Vroeger tekende men op een geschaafde plank, nu op een pc scherm, maar als je de vakkennis niet hebt werkt geen van beide methoden Tegenwoordig zit veel van die specifieke kennis ingebouwd in een CNC machine, de machine is slimmer dan zijn operator

Het klopt wel dat de leerlingen vroeger meestal beter voorbereid aan een beroepsopleiding begonnen, er moest van jongs af aan al meegewerkt worden thuis, twee rechterhanden hadden de meeste dus al Er was ook niet veel keuze in opleiding, de richting was dan ook snel gekozen, al dan niet onder (lichte) dwang van thuis.

De pest voor het technisch en beroepsonderwijs is dat verdomde waterval systeem, zo verworden deze opleidingen op den duur tot een "opvangbak" voor zogenaamde "hopeloze" gevallen. De jongeren die wel bewust voor deze opleidingen zouden willen kiezen worden afgeschrikt door die toevloed aan ongemotiveerden. Gelukkig begint men op beleidsniveau nu toch te gaan beseffen dat het anders moet.

Mvg,

André

 

[Athanor]

Je raakt daar nu echt een gevoelige snaar bij me. Ik denk dat de menselijke maat daarbij te veel uit het oog is verloren. Dat blijkt vooral ook uit de ambachtelijke opleiding voor jongeren. Veel theorie en (te)weinig praktijk, niet aansluitend bij jongeren die niet met de theorie mee kunnen komen maar waar mogelijk wel een goede vakvrouw/man in schuilt. Dat moet beter!

Gelukkig heeft Harry Verhoeven daar een uitstekend werk over geschreven getiteld "De verwondering van het maken". Verhoeven, werkzaam geweest als leraar en eveneens actief als beeldend kunstenaar, meent, dat er onvoldoende bewegingen op gang zijn te krijgen om een rijk cultureel erfgoed, zoals het ambachtelijk maken als onderdeel van arbeid en zingeving aan het bestaan, te beschermen of via het onderwijs in ere te herstellen. 'Werken met plezier gaf en geeft een belangrijke meerwaarde aan het maatschappelijk manifesteren en persoonlijk welbehagen', aldus Verhoeven.

Zijn boek is een mooi document over de ontwikkeling van de bouwopleiding door de eeuwen heen van gilde tot de leerlingstelsel. Zie ook: http://www.eyckehorst.nl/boek/brochure.html

Fons

 

[tuoh]

Lijkt me wel een interessant boek Fons, bedankt voor de tip, ga het ineens bestellen.

Er zouden idealiter verschillende types opleiding moeten zijn, deels met meer praktijk dan theorie omdat niet iedereen zin heeft in een boel theorie. Maar er zou ook een opleiding moeten zijn, of komen, die deels steunt op praktijkopleiding, maar met veel meer theorie, zou zelfs deels een ing. opleiding mogen zijn (wiskunde, sterkteleer, etc). Er is nu wel een onderwijs op meerdere niveau's denk ik, technisch, beroeps, en iets dat daar nog onder zit, maar voorzover ik dat kan overzien is er te weinig kennisverschil tussen de diverse opleidingen.
Tegenwoordig is het in Vlaanderen zo dat een architect wel een ontwerp kan maken maar voor de praktische uitvoering heel zwaar moet leunen op de kennis van de uitvoerder. Die potentiële uitvoerders moeten dan wel beslagen op het ijs kunnen komen. Dit wil niet zeggen dat ie dan maar de plaats van een ing. moet innemen, nee, maar als je hetzelfde jargon spreekt zijn er minder misverstanden Kennis is macht,je kan nooit teveel weten
Het technisch onderwijs zou ook een uitdaging moeten vormen voor de vlot studerende leerlingen die ook graag de handen uit de mouwen willen steken. Het technisch onderwijs (hogeschool) in Duitsland lijkt mij hier een ideaal voorbeeld van.

Houtbewerking is meer, of zou meer moeten zijn dan bvb. kunnen zwaaien met een bijl, of kunnen disselen, om maar iets te noemen Mooi als een enkeling het nog kan, en voor een kleine niche zal het ook belangrijk blijven, maar de praktijk van alledag stelt andere eisen.


Mvg,

André

 

[Reinoud]

De juiste balans tussen theorie en praktijk vinden is altijd moeilijk. De twee zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. In de opleiding moet er dan ook voldoende tijd worden voorzien voor de theorie, want in de praktijk staat men hier vaak minder bij stil. Niet zozeer omdat er geen belang aan zou worden gehecht, maar eerder omdat een vakman in veel gevallen de theorie vlot beheerst en toepast, bij wijze van reflex.

Het waterval systeem is inderdaad allesbehalve. Ik ben er zelf helaas ook een product van. Het was pas in het technisch onderwijs dat ik open gebloeid ben. Nu, in de houtsector krijg je waarschijnlijk overwegend mensen binnen met een houtopleiding. Bij ons in de fabriek komen er mensen uit alle mogelijke richtingen. Daar moet je vaak letterlijk de bakker en de beenhouwer een vrachtwagen leren bouwen. Wat vaak ook lukt overigens Je kan perfect iemand een bepaalde taak aanleren om steeds opnieuw te doen, maar eens de job-inhoud ruimer wordt merk je toch wie er een bepaalde basis heeft en wie niet. Maar een dergelijke basis kan ook een bepaalde werkethiek zijn met oog voor detail bijvoorbeeld. Daar kan je vaak meer mee dan met iemand die perfect weet hoe alles werkt, maar slordig is.

Jongeren (en ouderen ook ) moeten vooral het plezier inzien van iets te maken. Maar de één zal er al meer interesse voor hebben dan de andere. Waar m'n neefje niet weg te houden is uit de garage vanaf het moment dat er een zaag of een beitel wordt bovengehaald, interesseert het mijn dochter geen moer wat ik daar allemaal uitspook. Laat ze maar van jongs af met veel zaken in aanraking komen, dan merk je vrij snel wat hun boeit.

 

[de Kastanjeboom]

Hier wordt gesproken over het pakket theorie dat in de opleiding zit ... Ik begrijp dat niet iedere jongere zich met volle overgave terugtrekt op zijn kamer om een bundel theorie te gaan doorworstelen. Maar het onderwijs valt dan ook weer in extremen. In de avondopleidingen theorie 0!!!!!! Dat moet je maar zelf leren (als je dat wil en kan en daar belangstelling voor hebt). Dat kan toch ook niet? Je kan die theorie perfect verwerken in het praktijkgedeelte. Maar dat ligt in handen deels van de leerkracht zijn kunnen en dan mag je geen scenario hebben waar je in de praktijkles wordt losgelaten en doe maar op. Als je dan niks uitdagend voor jezelf oplegt waar je zelf wat gaat opzoeken waar zit dan de waarde van de opleiding?
Scholen zeggen dan geen theorie te geven want de leerlingen hebben daar geen boodschap aan en dan hebben ze ook minder inschrijvingen ....
@tuoh : dat waterval systeem ... Das de gepaste omschrijving en nefast voor degene die bewust een opleiding volgt.
Heb in de avondschool ooit zo enkele gasten gezien die daar kwamen om hun laatste gerateerde jaar van de beroepsopleiding te vervolledigen. Die waren al 5 jaar of zo met hout bezig en kunnen in de eerste opgelegde modules van het avondonderwijs al niet meer vooruit. Met alle respect maar als ze in die richting de arbeidsmarkt op willen gaan dat komt niet goed...

 

[tuoh]

Inderdaad, verschil in opleidingsniveau zal er altijd zijn, niet iedereen is een bolleboos, maar dat hoeft ook niet, er is voor elk wat wils in de praktijk, voor geschoolde en ongeschoolde. Maar voor de leerlingen die leergieriger of ambitieuzer ingesteld zijn zou er een hogere opleiding moeten bestaan. Niet louter theoretisch zoals bij de ing. opleiding, maar meer een "meester" niveau zoals bij de vroegere gilden. Tegenwoordig in Duitsland nog mogelijk als opleiding dacht ik.
Deze "meester" opleiding zou mensen op de arbeidsmarkt zetten die de perfecte schakel kunnen wezen tussen ontwerpbureau en werkplaats. DE missing link als het ware. Er is een tekort aan "slimme" krachten in de business. Mensen met een grote technische bagage die kunnen mee discuteren, of geconsulteerd kunnen worden bij bepaalde opdrachten bijvoorbeeld. Dit is dan geen opleiding voor iedereen, maar wel voor de man of vrouw die een technische uitdaging zoekt en niet te snel tevreden is

Vroeger in de tijd van de gilden werd ook niet iedereen Meester, de meest leden bleven heel hun werkzame leven gezel. Waren dus ook heel vakbekwame mensen, maar dat tikkeltje meer om naar het volgend niveau te gaan had niet iedereen. MAAR, iedereen die het heeft zou tegenwoordig via de school de mogelijkheid moeten krijgen om het te worden. Zoals het onderwijs nu is lukt dat zelden of nooit.

Mvg,

André

 

[Steven Gauwberg]

Bedankt voor alle respons!

Het is dus duidelijk dat er heel wat meespeelt, waarvan niet alles even makkelijk op te lossen is.
Veel dingen gaan daarbij hand in hand, daar moet om goed te zijn een vicieuze cirkel worden doorbroken.

't Zou goed zijn meer leraars te bereiken, om hun standpunt ook beter te begrijpen.
Misschien krijgt dit draadje nog een staartje, wie weet?

Groeten,
Steven

 

[de Kastanjeboom]

Kunnen we hier eens kijken naar enkele opleidingsprogramma's in Belgie-Nederland (evt. avond-weekend) waar mensen goede ervaringen mee hebben? Zijn er bv. in België of Nederland nog 'instituten' in het genre van de Schrijn waar forumleden positieve ervaringen mee hebben?

 

[Wim Kluck]

Ik heb bij de schrijn prima uitleg en theorie gehad. Toch wil ik hier een grote kanttekening bij maken. Toen ik daar . Op curcursus was bleek dat de gemiddelde vooropleiding hbo of hoger was. Iedereen was daar vrijwillig en gemotiveerd. De laatste drie punten zijn bijna nooit aanwezig in het lagere beroepsonderwijs. Mijn idee is dat zij die niet willen leren een richting in gaan waar ze bijna alleen praktijk krijgen. Zij die wel gemotiveerd zijn een gedegen theoretische en praktische opleiding krijgen. Zelf ben ik net een spons en wil op mijn gebied zeer breed en diep georiënteerd zijn. Niet iedereen denkt zo. Er zijn metselaars die alleen stenen willen leggen. Hét uitzetten van de profielen is voor de timmerman. Zelfs zijn er die zien dat het verkeerd staat toch doorgaan. Voor dit slag zal het voor elke leraar moeilijk zijn om ze goed op te leiden.