Bij het houtbewerken is mij een ernstige verwonding gelukkig bespaard gebleven. Ik lijk een soort van ingebakken gevoel voor veiligheid te hebben dat waarschijnlijk door mijn ervaringen uit het verleden er bij mij is in geramd. Ik heb bij een baggerbedrijf (in commercieel verantwoorde taal grondverzetbedrijf geheten) gewerkt en had regelmatig een reparatie- of onderhoudsploeg te runnen waarbij ik me ook verantwoordelijk voelde voor hun veiligheid. Regelmatig moest ik ingrijpen om erger te voorkomen als ze te enthousiast bezig waren. Later heb ik van nabij vrij ernsige ongelukken zien gebeuren waarvan de details niet in de Kerstsfeer passen. Scheepsbouw is geen zondagschoolklas. Dat drukt je steeds weer met je neus op het feit van veiligheid.
Als kind hakte ik bijna m'n linkerwijsvinger af met een vleesmes. Na 65 jaar begint het litteken wat te verbleken. Idem voor m'n linker handpalm waar ik zo'n 10 jaar later met een lange, dunne maar vooral vlijmscherpe schroevendraaier door heen schoot. De punt schoot in het houten tafelblad en ik had ook nog moeite om de schroevendraaier uit de tafel te krijgen. En dan heb ik ook nog 30 jaar motor gereden, zomer en winter, jaar in, jaar uit. Ook dat scherpt je gevoel voor veiligheid goed aan.
Als raad kan ik meegeven dat je je constant bewust moet zijn van gevaar. Met het houtbewerken zijn het meestal de scherpe gereedschappen. Met handgereedschap moet je uit de bewegingsrichting van de snijvlakken blijven. Bij electrisch gereedschap moet je een no-go gebied om draaiende snijvlakken denken. Train jezelf om deze gevaarlijke zaken te onderkennen. Werk niet als je vermoeid bent of niet geconcentreerd. Laat haast je niet leiden tot het nemen van risico's. Als je op de Eerste Hulppost belandt is alle mogelijke tijdwinst verdwenen.
Als kind hakte ik bijna m'n linkerwijsvinger af met een vleesmes. Na 65 jaar begint het litteken wat te verbleken. Idem voor m'n linker handpalm waar ik zo'n 10 jaar later met een lange, dunne maar vooral vlijmscherpe schroevendraaier door heen schoot. De punt schoot in het houten tafelblad en ik had ook nog moeite om de schroevendraaier uit de tafel te krijgen. En dan heb ik ook nog 30 jaar motor gereden, zomer en winter, jaar in, jaar uit. Ook dat scherpt je gevoel voor veiligheid goed aan.
Als raad kan ik meegeven dat je je constant bewust moet zijn van gevaar. Met het houtbewerken zijn het meestal de scherpe gereedschappen. Met handgereedschap moet je uit de bewegingsrichting van de snijvlakken blijven. Bij electrisch gereedschap moet je een no-go gebied om draaiende snijvlakken denken. Train jezelf om deze gevaarlijke zaken te onderkennen. Werk niet als je vermoeid bent of niet geconcentreerd. Laat haast je niet leiden tot het nemen van risico's. Als je op de Eerste Hulppost belandt is alle mogelijke tijdwinst verdwenen.
