Ook met de schaven ben ik begonnen, al bezorgen die me voorlopig wel wat kopzorgen.
De voorloper werd door de verkoper in gebruiksklare staat geleverd, dus daar heb ik zelf nog niet veel aan gesleuteld. Het fijn afstellen verloopt echter moeizaam: telkens ik de dekbeitel vastzet, lijkt het snij-ijzer net iets verder naar voren te schuiven. Tot nu toe lukt het me enkel om krullen van 0,2–0,3 mm te maken, wat natuurlijk veel te dik is. Met deze schaaf wil ik vooral op 0,05–0,1 mm werken, aangezien hij enkel bedoeld is om te vlakken. De mondopening is vrij wijd – veel ruimer dan ik zou willen – maar dat zou vooral invloed moeten hebben op de afwerking van het oppervlak, niet zozeer op de dikte van de krullen.
De
zoetschaaf gaf nog een extra uitdaging. Dit exemplaar zou uit de jaren ’70 komen en nooit gebruikt zijn. Het afstellen is een kwestie van passen en meten, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik het proces nog onvoldoende beheers om er anderen in te onderwijzen. Toen ik dacht tevreden te zijn met de afstelling, ontdekte ik dat het lemmet telkens schuin uit de mond kwam. Bij het nameten bleek dat de hoeken van het lemmet niet helemaal identiek waren. Daardoor staat het mes altijd lichtjes scheef als de zijgroeven van de schaaf parallel zijn.

De eenvoudigste oplossing lijkt mij om één groef dieper uit te hollen, zodat het mes net wat kan kantelen naar de lage kant, en intussen bij elke slijpbeurt proberen het lemmet weer “recht” te brengen. Ook hier blijft het fijn afstellen lastig: de schaaf geeft voorlopig eerder grove krullen die thuishoren bij een roffelschaaf, niet bij dit fijne stuk gereedschap.
Gelukkig heeft deze schaaf wél een nauwe mond, wat veelbelovend is. Ik overweeg daarom om het bed van de schaaf met fineer of papier wat op te vullen, zodat de wig weer strakker vastzit en hopelijk meer controle biedt.
hier toch een Glamour shot, zelfs na een 0,24 mm krul er af te schaven laat het een mooie glans na . oké het is grenen maar het is ook een begin!
