Ik denk het wel, voor de duidelijkheid een kleine tekening. Het punt waarop de krachten worden uitgeoefend ligt verder van het centrum af waardoor het middelpunt wordt ontlast.
Meedenken over constructie tafelonderstel (dat nu teveel tordeert :-(
- Onderwerp starter NeoEko
- Startdatum
Poten uit elkaar gaat zeker helpen. Driehoeken tussen de laten: bedenk wel dat voor stijfheid de hele constructie sterk moet zijn. Stel je een pijp voor met een dun stukje er in. De dikkere uiteinden gaan niet helpen om het geheel stijf te maken tegen torsie.
Tussen het tafelblad en de vloer mag geen slap punt zitten, anders ben je weg. Die driehoeken moeten dus geen planken in het horizontale vlak worden, erboven en onder is het nog slap. Beter daar dus planken verticaal tussen de poten zetten, dat bedoelde ik met plankjes in verstek. Verstek gewoon de aansluiting op de poten.
Tussen het tafelblad en de vloer mag geen slap punt zitten, anders ben je weg. Die driehoeken moeten dus geen planken in het horizontale vlak worden, erboven en onder is het nog slap. Beter daar dus planken verticaal tussen de poten zetten, dat bedoelde ik met plankjes in verstek. Verstek gewoon de aansluiting op de poten.
Laatst bewerkt:
Bedankt voor de tips en verduidelijking.
Ik ga alles laten indalen en zal hier van het vervolg verder kond doen.
Ik ga alles laten indalen en zal hier van het vervolg verder kond doen.
Ik lees nu dat echt alles nog los zit en denk dat je vriendin een heel eind in de goede richting zit.
Het maakt ontzettend veel verschil. in stijfheid en sterkte van de poten als deze bijvoorbeeld nog 0,1mm ten opzichten van elkaar kunnen verschuiven.
Die enkele schroef en een paar lijmtangen haalt bij lange na niet het effect van verlijmde onderdelen.
Het versterken van het boven kruis is alleen zinvol als je het blad niet wilt vastzetten als je het blad wel vastzet is het blad in zijn eigen vlak vele malen stijver dan een paar schoortjes
Als je wilt weten waar de vervorming zit plaats dan een rechte plaat naast een poot en laat iemand anders even tegen de tafel duwen
Het maakt ontzettend veel verschil. in stijfheid en sterkte van de poten als deze bijvoorbeeld nog 0,1mm ten opzichten van elkaar kunnen verschuiven.
Die enkele schroef en een paar lijmtangen haalt bij lange na niet het effect van verlijmde onderdelen.
Het versterken van het boven kruis is alleen zinvol als je het blad niet wilt vastzetten als je het blad wel vastzet is het blad in zijn eigen vlak vele malen stijver dan een paar schoortjes
Als je wilt weten waar de vervorming zit plaats dan een rechte plaat naast een poot en laat iemand anders even tegen de tafel duwen
Ofschoon voorlopig de stijfheid en behoud van elegantie pootconstructie je grote uitdaging is, lijkt me ook dat een blad van 18 mm voor deze afmeting wat dun is. Anderzijds begrijp ik dat het ontwerp om zo'n dun blad "vraagt". Je zou kunnen overwegen een dikker blad te nemen die je aan de kanten afschuint zodat het een dun blad lijkt.
Ik volg dit met grote belangstelling. Leuk onderwerp.
klaas
Goeie tip!
@klaas: bedankt voor het meedenken en de waardering voor het ontwerp.
Het onderstel staat hier voorlopig - met goedvinden van vriendin en kinderen - in de woonkamer zodat we er er op kunnen klauteren, aan kunnen sjorren, draaien en over kunnen peinzen.
Verticaal is/voelt hij inderdaad goed stabiel:
Ondertussen begin ik met het aanpassen van de tekening in sketchup naar het idee van roekie om de poten iets uit elkaar te halen. Dan teken ik gelijk het blad erop om een beeld te krijgen van de dikte. Ik ben daar zelf echter niet zo bang voor, ik heb al eens een tafel van die maat gemaakt met een 18 mm blad.
Daarbij oogt een ovaal blad verbazend veel kleiner dan een rechthoekig. Maar dat zijn natuurlijk ook smaakkwesties
Die tekening zal ik hier eerst posten voordat ik de lijmkwast pak ;-)
Even een update:
Om de poten te verstevigen heb ik stroken van ong. 200 mm lang en 18 mm dik tussen de poten geschroefd. De verbinding waarmee de poten aan elkaar zitten is verstevigd met een extra schroef en de pootconstructies (de 'driehoeken') heb ik met M6 bouten en ringen door en door op het bovenkruis bevestigd.
Daarna heb ik er een 18 mm blad van 1800x900 mm opgeschroefd: inderdaad al een stuk stabieler.
Maar ik moet Klaas gelijk geven; dit rechthoekige blad veert een beetje teveel, dus ook daar is enige actie vereist.
Nu heb ik op tekening het ontwerp aangepast en ik zou dat graag nog eens aan jullie voorleggen.
Ik heb de poten, zoals aangeraden wat verder uit elkaar gezet.
In de oksels heb ik wigvormige verstevigingen aangebracht, deze worden vanuit de poten vastgeschroefd en evt. gelijmd.
In het bovenkruis is een sparing voorzien van 18 mm daarin valt de plank (hier transparant getekend voor het overzicht): ook de pootconstructie is 18 mm gezakt.
De plank wordt van boven af geschroefd -met ruimhartig aantal schroeven- en door de extra zij-ribben die ik daarmee hoop te stabiliseren, die erbij zijn gekomen om het blad extra te ondersteunen.
Voordat ik opnieuw ga zagen, wat denken jullie? Zou dit afdoende kunnen zijn?
Om de poten te verstevigen heb ik stroken van ong. 200 mm lang en 18 mm dik tussen de poten geschroefd. De verbinding waarmee de poten aan elkaar zitten is verstevigd met een extra schroef en de pootconstructies (de 'driehoeken') heb ik met M6 bouten en ringen door en door op het bovenkruis bevestigd.
Daarna heb ik er een 18 mm blad van 1800x900 mm opgeschroefd: inderdaad al een stuk stabieler.
Maar ik moet Klaas gelijk geven; dit rechthoekige blad veert een beetje teveel, dus ook daar is enige actie vereist.
Nu heb ik op tekening het ontwerp aangepast en ik zou dat graag nog eens aan jullie voorleggen.
Ik heb de poten, zoals aangeraden wat verder uit elkaar gezet.
In de oksels heb ik wigvormige verstevigingen aangebracht, deze worden vanuit de poten vastgeschroefd en evt. gelijmd.
In het bovenkruis is een sparing voorzien van 18 mm daarin valt de plank (hier transparant getekend voor het overzicht): ook de pootconstructie is 18 mm gezakt.
De plank wordt van boven af geschroefd -met ruimhartig aantal schroeven- en door de extra zij-ribben die ik daarmee hoop te stabiliseren, die erbij zijn gekomen om het blad extra te ondersteunen.
Voordat ik opnieuw ga zagen, wat denken jullie? Zou dit afdoende kunnen zijn?
Omdat het een erg ranke constructie is zit er heel veel torsieslapte in. Omdat enigszins te ondervangen zou je voor een deel opnieuw moeten beginnen. De ondersteuning voor het blad is erg slap, dat tordeert erg makkelijk. De oplossing is een doosconstructie. Maar om toch het ranke karakter te behouden zou je een doosvorm kunnen maken met een driehoekige doorsnede. De vorm verloopt ook taps van de uiteinden naar het midden. De bovenkant van de driehoek ligt in het horizontale vlak en ondersteund het blad. Om de constructie relatief simpel te houden kan je de verticale steun behouden zoals die al getekend is. Vervolgens maak je de overige benen van de driehoek door vulstukken uit plaatmateriaal te maken die tussen de randen van de steunen vallen. Als je op punt van een ondersteuning kijkt zie je een T-vorm met links en rechts schuine stukken die de uiteinden van de T verbinden. Die schuine stukken zijn het essentiele element in de doosconstructie. De driehoeken in de "oksels" zijn voldoende om de torsiekrachten van het blad op de pootconstructie over te dragen. De bovenste kunnen vervallen.
Bedenk dat engineering de kunst is van het weglaten. Het concept als zodanig ziet er leuk uit. Succes.
Bedenk dat engineering de kunst is van het weglaten. Het concept als zodanig ziet er leuk uit. Succes.
Het is een leuke constructie. Die extra ribben lijken een goed idee. Voor torsie geven de elementen het verst van van de centrale as het meeste stijfheid. Dus zou ik de diagonaal tussen de langse poten en de dragers stijver maken (die staan het verst), ook twee-drie dik of dubbel uitwaaiend naar de top ...
Ja de bovenste driehoeken ( die in de oksels) kunnen echt weg. Maar goed, ze doen ook geen kwaad.
En als ik WR1944 goed begrijp beschrijft hij een als het ware hol blad dat naarmate je dichter naar het centrum komt "hoger" wordt. Zeg ik hier nu met andere woorden in principe hetzelfde WR? (alleen bedoeld om te verifieren of ik het begrijp). Jazeker, dat helpt. Daarbij hoef je niet echt de onderkant van deze doos helemaal dicht te maken; als er maar een structuur is helpt al. En zolang deze zich naar het centrum verdikkende "bladdoos" niet voor de gewone kijker zichtbaar is, is dat een prima verbetering. Voorwaarde voor de aanvaardbaarheid van een oplossing is dat de rankheid bewaard blijft (althans dat denk ik als ik de ontwerper goed begrijp; terecht).
Met zo'n bladdoos is ook de dikte van het blad opgelost.
Overigens de eis/wens van torsiestrijfheid niet overdrijven. Denk aan een tafel op 1 poot. Werkt ook (ok, is niet helemaal hetzelfde als dit geval). Belangrijk is dat het blad niet (te veel) meegeeft als er iemand flink met zijn ellebogen op leunt. De verbinding van onderstel met blad moet stijf. En daarin voorziet de opl van WR.
En ik verwacht dat het veel beter wordt als alles deugdelijk is verbonden (gelijmd). Eigenlijk zou het me verbazen als dit ontwerp met een wat dikker blad al voldoende is zodra het definitief is gemonteerd. Maar ja, zeker weet ik het niet en this zuur als anders bljkt.
Mvg
klaas
En als ik WR1944 goed begrijp beschrijft hij een als het ware hol blad dat naarmate je dichter naar het centrum komt "hoger" wordt. Zeg ik hier nu met andere woorden in principe hetzelfde WR? (alleen bedoeld om te verifieren of ik het begrijp). Jazeker, dat helpt. Daarbij hoef je niet echt de onderkant van deze doos helemaal dicht te maken; als er maar een structuur is helpt al. En zolang deze zich naar het centrum verdikkende "bladdoos" niet voor de gewone kijker zichtbaar is, is dat een prima verbetering. Voorwaarde voor de aanvaardbaarheid van een oplossing is dat de rankheid bewaard blijft (althans dat denk ik als ik de ontwerper goed begrijp; terecht).
Met zo'n bladdoos is ook de dikte van het blad opgelost.
Overigens de eis/wens van torsiestrijfheid niet overdrijven. Denk aan een tafel op 1 poot. Werkt ook (ok, is niet helemaal hetzelfde als dit geval). Belangrijk is dat het blad niet (te veel) meegeeft als er iemand flink met zijn ellebogen op leunt. De verbinding van onderstel met blad moet stijf. En daarin voorziet de opl van WR.
En ik verwacht dat het veel beter wordt als alles deugdelijk is verbonden (gelijmd). Eigenlijk zou het me verbazen als dit ontwerp met een wat dikker blad al voldoende is zodra het definitief is gemonteerd. Maar ja, zeker weet ik het niet en this zuur als anders bljkt.
Mvg
klaas
Laatst bewerkt:
Nog even een toevoeging van mijn kant (meer van hetzelfde maar met andere woorden). Eigenlijk wordt de ondersteuning van het blad een veelribbige ster van ribben die hoger worden naarmate je dichter naar het centrum komt. De poten hoeven bovenaan helemaal niet ver uit elkaar (niet doen, doet afbreuk aan de ver doorgevoerde rankheid en dragen niet bij 
. Denk aan de eenpotige tafel)
je kan die stervormige ondersteuning in het centrum zo hoog maken als je wilt zolang het niet zichtbaar is.
klaas
. Denk aan de eenpotige tafel)je kan die stervormige ondersteuning in het centrum zo hoog maken als je wilt zolang het niet zichtbaar is.
klaas
Laatst bewerkt:
Bedankt weer voor alle adviezen. Zo in tekst weet ik niet of ik alles precies heb begrepen maar het principe is me duidelijk: maak stijfheid door verband, een soort doosje.
Ik heb daar dit van gemaakt;
Je merkt het al, ik ben dol op schroeven (en lijmen als het niet anders kan en handzame brokken oplevert)
het wordt wel erg een bootje zo en eigenlijk ingewikkelder dan ik voor ogen had.
Het gebogen 6 mm berken vind ik wel weer leuk...
Ik pieker nog even door over de ster van Klaas...
Ik heb daar dit van gemaakt;
- de bovenplank verbreed
- aantal ribben vergroot
- het verband gemaakt dmv stroken 6 mm berken multiplex gebogen over de ribben en daarop vast geschroefd
Je merkt het al, ik ben dol op schroeven (en lijmen als het niet anders kan en handzame brokken oplevert)
het wordt wel erg een bootje zo en eigenlijk ingewikkelder dan ik voor ogen had.
Het gebogen 6 mm berken vind ik wel weer leuk...
Ik pieker nog even door over de ster van Klaas...
Vergeet je de verplaatsbaarheid niet? Blad moet waarschijnlijk voor verhuizen wel van poten gescheiden kunnen worden. Dat gaat niet als het verlijmd is....
Ja inderdaad, het moet in handzame brokken uiteen kunnen vallen (bij wijze van spreken dan)
En het wordt me teveel een gevaarte. ;-)
Maar volgens mij kom ik wel in de buurt:
Geheel demontabel, alles geschroefd en de poten door en door gebout op het bovenkruis...
En het wordt me teveel een gevaarte. ;-)
Maar volgens mij kom ik wel in de buurt:
Geheel demontabel, alles geschroefd en de poten door en door gebout op het bovenkruis...
het begint wel heel erg te groeien dat ontwerp zo
ik ben het wel met klaas eens dat het ook weer niet overdreven moet worden. Een een potige tafel werkt, ware het dat er hier wel een vrij fors blad op komt. De eerste aanpassing was m.i. al een verbetering. ik ben het ook eens met de eerdere opmerkingen dat de bovenste schoren/driehoeken weinig toevoegen.
Ik denk dat ik die versie wel een schot zou willen geven. Mocht dat toch tegenvallen (of je vertrouwt het tevoren niet helemaal) is misschien dit nog te overwegen:
ipv die onderste drehoeken zo kort te maken, laat je die doorlopen tot bij het volgende dwarsverband. Op die manier schoor je de hele lange 'bomen' af op de poten. Dat zou een aanpassing zijn die je ook achteraf kan doen als de kortere te slap blijken. (korte schoor er uit, langere erin).
ik ben het wel met klaas eens dat het ook weer niet overdreven moet worden. Een een potige tafel werkt, ware het dat er hier wel een vrij fors blad op komt. De eerste aanpassing was m.i. al een verbetering. ik ben het ook eens met de eerdere opmerkingen dat de bovenste schoren/driehoeken weinig toevoegen.
Ik denk dat ik die versie wel een schot zou willen geven. Mocht dat toch tegenvallen (of je vertrouwt het tevoren niet helemaal) is misschien dit nog te overwegen:
ipv die onderste drehoeken zo kort te maken, laat je die doorlopen tot bij het volgende dwarsverband. Op die manier schoor je de hele lange 'bomen' af op de poten. Dat zou een aanpassing zijn die je ook achteraf kan doen als de kortere te slap blijken. (korte schoor er uit, langere erin).
Dit is ja prachtig. Die ster was maar een manier om het idee over te dragen. De essentie is dat het naar het centrum hogere doos wordt. En dat is gerealiseerd in deze schets. Zo kunnen de poten misschien wel weer wat slanker
. Nu kunnen de tweede nog resterende laag driehoeken in de oksles ook wel weg. Maar ze doen wel een beetje en zitten ook niet de weg. Dit is het (denk ik). Ben er nog niet zo zeker van of de versie die je hierna schreef beter is. In elk geval niet mooier vind ik (ofschoon de kijker het niet zal zien).
groet
klaas
Ik kom toch nog een keer terug hierop. Het houd me bezig
Ik was gecharmeerd door die buigtriplex plankjes. Maar in je allerlaatste ontwerp is het wel wat "rustiger" onder de tafel. Mijn gecharmeerdheid werd blijkbaar ook een beetje gevoed doordat het ook mij wel leuk leek het te maken.
mvg
klaas
Ik was gecharmeerd door die buigtriplex plankjes. Maar in je allerlaatste ontwerp is het wel wat "rustiger" onder de tafel. Mijn gecharmeerdheid werd blijkbaar ook een beetje gevoed doordat het ook mij wel leuk leek het te maken
.mvg
klaas