Live edge pennenbak

[ertrike]

In navolging van de oproep voor meer werkstukken op het forum post ik hier een pennenbakje die ik voor m'n vrouw heb gemaakt. Ik heb helaas niet het hele proces gefotografeerd, maar met deze foto's hoop ik toch de hoofdlijnen te laten zien.

Ik heb bij Masave een stapeltje dunne plankjes kersenhout gekocht. Hier zat een mooie plank tussen met een natuurlijke rand, oftewel een live edge. Het is de één-na-rechter plank (foto van masave).



Ik heb gekozen om tandverbindingen te gebruiken. Dit was de eerste keer dat ik deze verbindingen heb gemaakt, of dat ik überhaupt een verbinding met de hand heb gezaagd. Hieronder een foto van het zagen in actie.



Ik heb de tanden eruit gesneden/gehakt met een beitel. Dit gaf nogal wat uitgescheurde stukken hout als ik te hard op de beitel sloeg. Deze heb ik allemaal weer vast kunnen lijmen. Hieronder het gebruikte gereedschap en een eerste passing van de verbinding.




De verbindingen sloten niet echt mooi aan, er zaten nogal wat kieren tussen. Na het lijmen heb ik her en der nog een splinter tussen kunnen duwen, maar over het algemeen werd er het daar niet mooier van. Ik heb een groef/sponning gefreesd voor de bodem en voor een scheiding in het bakje. Gelukkig waren de plankjes precies even dik als mijn router (6 mm).

Hieronder het uiteindelijke resultaat. De bovenrand laat mooi de natuurlijke rand van het hout zien, en het patroon van het hout loopt ook mooi door op alle zijkanten. Helaas is het bakje net niet lang genoeg om de stiften er goed in te laten passen...

 

[Nerf]

Leuk project je en ook fijn te zien dat je met heel basic gereedschap een mooi doosje kunt maken. Al doende leert men, over de jaren probeer ik dat ook, met wisselend resultaat, vooral als ik "ff snel" wat zaag en afteken sluit het uiteindelijk vaak niet netjes.
Als je nog een tip wilt voor nieuw gereedschap: zorg dat je iets hebt waardoor je de plankjes beter in kunt klemmen, dat je dichter bij de rand kunt zagen.

 

[trigger]

Leuk. Projecten met veel voldoening zijn dat. Behapbaar om te maken en snel in te zetten in huis, en toch heel lang plezier van.

 

[Vener]

Mooi! Volgens mij heb je nu de mijn-eerste-tand-verbinding badge verdient ;-)

Dat ruwe randje geeft inderdaad een leuk effect.
Maar als er stukjes uitbreken bij het uithakken van de tanden, dan probeer je misschien er wel te veel in één keer uit te hakken. Beter is om van twee kanten te werken. Je kan ook de figuurzaag gebruiken om het meeste weg te halen en dan met de beitel netjes aftewerken (ook aan beide kanten).

 

[mans]

Hier zat een mooie plank tussen met een natuurlijke rand, oftewel een live edge. Het is de één-na-rechter plank


oftewel een Wankant.

 

[thomasz]

Mooi, die live edge. Geeft iets aparts aan het pennenbakje. Mooi asymmetrisch en rank ontwerp ook, niet van die dikke planken.

Niet zo lang geleden ben ik ook bezig geweest met tandverbindingen en dat is dus niet makkelijk. Heb talloze filmpjes bekeken, waaronder die van Rob Cosman. Die zaagt zo hup uit de hand even een paar zwaluwstaartverbindingen. Dat lijkt dan eenvoudig, maar hij heeft wel 30 jaar met die zaag in zijn hand gestaan.
Dus, na een min of meer mislukte poging, ben ik heel rustig aan de slag gegaan.Een hulpstukje gemaakt om recht en haaks te zagen, want ook al lukt jou dat goed zo te zien, dat is niet mijn sterkste kant.
Heel precies afgetekend en heel voorzichtig gezaagd. Kijk, die Rob doet natuurlijk twee slagen met zijn zaag en komt exact uit. Zo ver ben ik nog lang niet.

En het uithakken van de losse tanden en wat daar bij mis kan gaan herken ik maar al te goed.
Dus ik heb niet mijn beitels gebruikt maar een figuurzaag om voorzichtig de tanden los te zagen.
Het laatste stukje weghalen naar de aftekenlijn natuurlijk wel met een beitel, vanaf twee kanten, gedaan. Steeds de helft weggehaald totdat er nog een halve mm over was tot aan de aftekenlijn die ik met een mes had ingekerfd.
Door de beitel in de aftekenlijn te zetten zit je dan precies goed. En ervoor zorgen dat je de beitel vanaf de zijkant ziet, zodat je kan bepalen of je de beitel wel haaks houdt.
Er komt heel wat bij kijken, waar de blije maar argeloze ontvanger geen weet van heeft

 

[Wim Kluck]

Leuke pennenbak. Je kunt de gaatjes en kiertjes ook opvullen met epoxy. Deze kan je ook nog kleuren. Als je de lijn insnijdt met een scherp mes ben je van de splinters af. De waardering voor de verbinding heb je verdient. De naam van de verbinding is vingerlasverbinding.

 

[Nerf]

Oja, wat ik ook pas recent ervaren heb is dat afsteken (EN: paring) met de beitel zó veel mooier resultaat geeft dan eruit slaan. Bij dat laatste zorgt de kracht op de beitel ook dat je weer een deel terug in je hout slaat. In ieder geval bij zacht hout.

 

[ertrike]

Leuk project je en ook fijn te zien dat je met heel basic gereedschap een mooi doosje kunt maken. Al doende leert men, over de jaren probeer ik dat ook, met wisselend resultaat, vooral als ik "ff snel" wat zaag en afteken sluit het uiteindelijk vaak niet netjes.
Als je nog een tip wilt voor nieuw gereedschap: zorg dat je iets hebt waardoor je de plankjes beter in kunt klemmen, dat je dichter bij de rand kunt zagen.

Bedankt! Een goede bankschroef staat inderdaad op de verlanglijst. Deze kleine kwam uit een erfenis van een sieradenmaker. Ik heb inderdaad gemerkt dat goed aftekenen helpt bij de netheid. bij de eerste verbinding had ik een enkel lijntje. Bij de laatste alles helemaal afgetekend

Mooi! Volgens mij heb je nu de mijn-eerste-tand-verbinding badge verdient ;-)

Dat ruwe randje geeft inderdaad een leuk effect.
Maar als er stukjes uitbreken bij het uithakken van de tanden, dan probeer je misschien er wel te veel in één keer uit te hakken. Beter is om van twee kanten te werken. Je kan ook de figuurzaag gebruiken om het meeste weg te halen en dan met de beitel netjes aftewerken (ook aan beide kanten).

Het uitbreken gebeurde inderdaad door te snel willen werken. Uiteindelijk vanaf twee kanten wegsteken en toen ging het goed (en langzaam). Zo zit er toch een groot leerproces in een simpel kistje. De volgende wordt vast weer een stuk netter. Ik heb nog een kersenplank met natuurlijke rand, dus wellicht komt er ook een voor mezelf

 

[Vener]

Heb je de verbinding op beide helften afgetekend en gezaagd of eerst een helft afgetekend/gezaagd en die vervolgens gebruikt om de andere helft aftetekenen? Dat laatste verkleint wel de kans op slechte passing. En natuurlijk oppassen voor de klassieke fout om aan de verkeerde kant van het lijntje te zagen (Heb ik meer dan genoeg ervaring mee )

 

[Henk H]

Heb je de verbinding op beide helften afgetekend en gezaagd of eerst een helft afgetekend/gezaagd en die vervolgens gebruikt om de andere helft aftetekenen? Dat laatste verkleint wel de kans op slechte passing. En natuurlijk oppassen voor de klassieke fout om aan de verkeerde kant van het lijntje te zagen (Heb ik meer dan genoeg ervaring mee )

ahhh, een lotgenoot. Ik dacht dat ik de enige was.

 

[LFlab]

Niet zo lang geleden ben ik ook bezig geweest met tandverbindingen en dat is dus niet makkelijk. Heb talloze filmpjes bekeken, waaronder die van Rob Cosman. Die zaagt zo hup uit de hand even een paar zwaluwstaartverbindingen. Dat lijkt dan eenvoudig, maar hij heeft wel 30 jaar met die zaag in zijn hand gestaan.

Geldt ook als je naar Paul Sellers kijkt, alles gaat zo makkelijk
Beitels moeten ook wel ongenadig scherp zijn, anders werkt het uitsteken niet fijn. Zoals anderen al zeiden, zelf zaag ik ook met een figuurzaag het meeste weg voor ik begin met de beitel.

Mooi bakje hoor!

 

[klusrob]

Op de meubelmakerscursus heb ik geleerd om de tandbverbinding eerst te zagen, daarna schuine hoeken weg te zagen en dan met de beitel in laagjes weg te hakken:

Eerst de diepte aftekenen, door het andere stuk hout er langs te houden. En natuurlijk de tanden aftekenen op 1 van de delen.
Dan inzagen (groen, net binnen de lijn), vervolgens zoveel mogelijk wegzagen door de driehoeken (blauw). Het lichtgrijze is dan alvast weg.
Het resterende driehoekje hak je vervolgens weg met de beitel, in laagjes (rode lijnen), tot ongeveer de halve diepte. Dit voor alle tanden doen en dan het paneel omdraaien en aan de andere kant ook op de rode lijnen in laagjes weghakken. Niet in 1x helemaal tot de andere kant, dan is er veel kans dat er aan de achterkant vezels of zelfs stukken hout uitbreken.
Vervolgens de zijkanten (langs de groene lijnen) bijwerken met de beitel tot precies op de lijn.
Vervolgens dit 1e paneel gebruiken als mal voor het 2e paneel dat ertegen moet komen. En dan dat bewerken, maar liever iets te krap laten. Dan passen en heel voorzichtig iets ruimer maken als de verbinding nog te strak is.
Met zwaluwstaarten werkt dit precies zo, en dan is het wegzagen van de driehoeken ook echt nodig om de hakspaanders weg te kunnen laten gaan.

Natuurlijk bekend, maar toch nog even: werk met vlijmscherpe beitels. Deze snijden, terwijl botte beitels door het hout geslagen moeten worden, met een minder resultaat.

Nog een tip om de verbinding mooi haaks te krijgen: klem op de lijn een balkje (vierkant, iets van 4-5 cm) om met de beitel hierlangs haaks te kunnen afsteken.
Plak op de onderkant van het balkje fijn schuurpapier (korrel 240 ofzo) zodat het balkje niet wegglijdt tijdens het erop klemmen.

Zo, maar dan netter (exact parallel, dus controleren met de schrijfhaak + de dikte van het andere paneel). En goed vastklemmen op de werkbank ipv op een IKEA-krukje zoals hier voor de foto...