Kun je via YouTube het vak leren

[Bijtel]

Ik hoef ze alleen maar op de zelfde manier te bewegen en dan kan ik ook maken wat zij kunnen.
En dat kun je oefenen.

Daarmee wordt je niet per se een goede houtbewerker. Wat je op youtube ziet is geen opleiding, ze laten alleen zien (en soms vertellen ze) wat zij doen. Het is maar de vraag of ze het juiste laten zien. Er zit een hele intepretatie achter van of hetgeen je ziet en hoort wel de juiste manier van werken is. Ik zie heel veel gevaarlijke handelingen voorbij komen op youtube (bv. als toppunt het loslaten van hout op een zaagtafel wat het zaagblad nog niet is gepasseerd). Als de youtuber het al niet weet, dan moet je als kijker wel scherp genoeg zijn om dat gedrag niet te kopieren. En dat zit niet alleen in gevaarlijke handelingen, maar ook in het normaal werken, aftekenen van hout enz.

Ik zeg niet dat jij geen goede houtbewerker bent, maar vooral dat het lastiger is om uit filmpjes een goede houtbewerker te worden.

 

[Arend b]

In de film laten ze het moeilijkste vaak niet zien , logisch anders kijkt er geen hond meer na,

Het begon mijn vader was boer en heeft in zijn jonge jaren een omscholing voor timmerman gedaan,
Dus al jong was er al timmer gereedschap in huis ,voor mij om mee te werken
ambachtsschool houtbewerking gedaan je leert daar wat maar het echte leer je in de praktijk,
Dus deels zelf aan geleerd deels school , nooit beroepsmatig gedaan

Hout bewerking is dus nooit meer echt weg ge gaan bij mij , hobby ook met metaal ( stuift minder ),
En sinds kort hobby leerbewerking waar je dus ook weer houten mallen bij nodig hebt ,
Hoe zo met pensioen nu nog drukker het lijkt wel werken ,

 

[knotwilg]

In de film laten ze het moeilijkste vaak niet zien , logisch anders kijkt er geen hond meer na,

Moeilijk is voor iedereen een beetje anders. Ik schaats niet en heb dus geen last van m'n zwabber-enkel, maar m'n wiebel-elleboog is knap lastig bij het recht zagen . Maar goed, een ding wat m.i. heel belangrijk is en dat je zelden ziet is de gedachtegang achter het tot stand komen van een eindproduct. Gezien de hoeveelheid vragen naar bouwtekeningn, maten etc. op het web, kan ik me voorstellen dat dat een lastige is. Bijvoorbeeld de video's van "Schwalben und Zinken" geven juist dat soort achtergronden. Bijvoorbeeld deze over een eettafel of over esthetiek van het handwerk.

 

[3dmazter]

Daarmee wordt je niet per se een goede houtbewerker. Wat je op youtube ziet is geen opleiding, ze laten alleen zien (en soms vertellen ze) wat zij doen. Het is maar de vraag of ze het juiste laten zien. Er zit een hele intepretatie achter van of hetgeen je ziet en hoort wel de juiste manier van werken is. Ik zie heel veel gevaarlijke handelingen voorbij komen op youtube (bv. als toppunt het loslaten van hout op een zaagtafel wat het zaagblad nog niet is gepasseerd). Als de youtuber het al niet weet, dan moet je als kijker wel scherp genoeg zijn om dat gedrag niet te kopieren. En dat zit niet alleen in gevaarlijke handelingen, maar ook in het normaal werken, aftekenen van hout enz.

Ik zeg niet dat jij geen goede houtbewerker bent, maar vooral dat het lastiger is om uit filmpjes een goede houtbewerker te worden.

Daarom heb ik zo belachelijk veel filmpjes gekeken dat ik ook de fouten van anderen doorzie en weet hoe dingen opgelost moeten worden.
Ik heb het over zeker een paar duizend uren kijken.
En uiteraard leer je het beste in de praktijk.
Een stuk hout in stukken zagen kan iedereen.
Maar het is de kunst om oplossingen te bedenken als er iets fout gaat of niet lukt.
Ik kijk ook niet naar zomaar een of andere hobbyist die toevallig weet hoe zijn afkortzaag aan moet.
De meeste doen het al jaren en zijn professioneel woodworker.

 

[thomasz]

Punt is, ik vind het leuk. Ik kan dingen maken en voor iemand die z'n hele jonge leven uit is gemaakt voor kluns en onhandige doe ik het best ok

Als je op een forum zoals dit zit, ga je al gauw denken dat iedereen in staat is om wat te maken, maar dat is helemaal niet zo. De meeste mensen maken niks, of maken hooguit dingen kapot.
En elk project is een echt project. Ook werkplaatsverbeteringen horen daar bij, want dat je doe je toch ook naar eer en geweten? Het kan altijd beter of mooier, maar je moet ook trots zijn op wat er vanuit het niets uit je handen komt!

 

[mk23]

De meeste mensen hebben niet eens een schroevendraaier in huis om iets open te maken. Op FB komt mijn vrouw regelmatig vragen tegen "wie kan mijn ikea kast in elkaar zetten" of kijk eens wat je bij de Action of IKEA aan gereedschap kunt kopen. Ik durf het mijn kinderen niet eens te geven

Wij zijn echt de uitzondering. Vergeet ook niet dat de meeste huizen geen plek meer hebben om iets uit elkaar te halen, of een fiets te repareren. Kleine tuin, geen berging, geen gereedschap, als iets kapot is koop ik wel nieuw.....

Ja, oude man aan het woord

 

[Rizz]

De interesse is er ook gewoon niet. Als het in eerste instantie aan mijn vrouw lag, werd alle werk aan wat dan ook, ingekocht. Dat was zo met haar ex-man, die had er ook echt geen zin an. Ik heb haar een zaag in de handen geduwd en gezegd, daar ligt een plank, ga maar zagen.

Ik haal ook veel "wijsheid" van youtube af, en dan gaat het vaak om handige tips als je iets aan het doen bent. Daarnaast kijk ik ook graag mee als er wel iemand bij me aan het werk is. De stalen balk tussen mn woonkamer en de keuken heb ik laten doen, de stalen balk in mn werkplaats heb ik zelf gedaan, door goed op te letten, vragen te stellen en het dan maar gewoon te doen. Er kan ook weinig misgaan.

 

[Arend b]

Heb de 2 H balken ook laten doen door een aan neemer , die heeft net daar voor leergeld betaald door het
Verkeerd te doen bij een vorige klus , staal waar gewicht op komt moet voor spanning hebben,
Had net de boel aan gevuld met cement was net mee klaar om 12 uur in de avond kwam de man aan om 12 uur Oeps wat vergeten , de boel op spanning gebracht en weer op nieuw opvullen met cement
Zo iets vergeet je nooit meer
Soms moet je voor spanning hebben met staal , en de andere keer weer juis niet , weet het maar eens allemaal,

 

[Jurriaan9]

Meubel maken leer je door te doen, of het juiste op YT wordt aangeboden om van te leren weet ik niet. Ik kijk nauwelijks YouTube, ik leer door te doen.
Met enkel kijken leer je het vak niet. Leer van je fouten.

 

[knotwilg]

Met enkel kijken leer je het vak niet.

Als je begint in de sushi keuken mag je niets. Niet eens aan het einde van de dag de vloer aan vegen. Je mag kijken, neen niet kijken, je moet observeren. Observeren, herkennen en erkennen. Dan na een jaar of twee mag je een poging doen om een rijstrolletje te maken. Het zelfde in de sake brouwerij en en en ...

Ik ben het helemaal met je eens dat je moet leren van je fouten, maar ergens moet een begin zijn. Als ik je een stuk hout geef en een zaag, of beitel zonder verder enige info dan wordt het een hele lange weg.

Eigelijk is dat Youtube gebeuren wel een beetje de Japanse methode geworden. Alleen zijn het niet de grootmeesters waar je naar kijkt, maar de commercieel, platform, handige figuren. Er zijn genoeg uitzonderingen, een Graham Blackburn, Paul Sellers die hoeven niets meer, daar is de drijfveer wat anders.

Voor mij persoonlijk, ik lees liever. De meeste van die filmpjes zijn me te traag voor wat ik op dat moment wil weten. De zwijgende mannen met baarden aan de zaagtafel skip ik meteen. Ook de filmpjes waar je pas helemaal op het einde ziet waar het nu om ging. Didactisch is dat gewoon slecht.

De makers van daarvan moet maar eens goed kijken naar Kurusawa films, of Duitse Krimi's. Je weet wie de dader is, je hebt de daad gezien en toch weten ze het spannend te maken hoe de Kommisar het oplost. Nu hoeft het zagen van een balk niet spanned gemaakt te worden, maar je wil gewoon weten wat is het doel, welke middelen passen, waarom, hoe. Bijvoorbeeld een Heiko Rech doet dat goed en rustig, als is die voor mij dan net weer een beetje lang van stof.

Wat je bij al die filmpjes dan weer niet hebt is de helpende hand van de meester die je laat zien wat waarom niet goed gedaan is. En die je een zetje in de goede richting kan geven.

 

[Jurriaan9]

De Japanse school zou niks voor mij zijn.

Ik heb het geleerd met korte theorie, voorbeeld van de leermeester en doen. Vooral doen, schaaf + blak en veel plezier.

Zo heb ik het onlangs mijn 17 jarige telg leren zagen, toch echt van de YT generatie. Maar dat zag hen niet zitten, om daar naar te kijken. Dus op naar de werkplaats en zagen maar. Direct een voorkeur voor een trekzaag. Haaks zagen is een volgende stap

 

[Superkees]

Ik ben alles behalve een volleerd houtbewerker, maar als ik youtube kijk, vallen mij twee dingen heel erg op: het (totale) gebrek aan veiligheid. Talloze filmpjes waarbij men met de vingers heel dicht bij het zaagblad van een cirkelzaag komt. En gisteren een filmpje van een Amerikaan die zijn eigen schuur bouwt. Werken op hoogte, op een manier dat je je verbaast dat de schuur wordt afgebouwd. Hebben we een stelling, gooien we er twee losse planken op en dat is ons platform. Werken op ladders op 6 meter hoog of meer.

En het tweede is hoe beroerd de bouwskills van een gemiddelde Amerikaan is. Alles wordt in elkaar geflikkerd en geschroefd. Onlangs één mooi Amerikaans filmpje wat het verschil in materiaalgebruik liet zien tussen traditionele en moderne houtskeletbouw. Traditioneel was zoals wij ook in Europa eeuwen hebben gebouw. Modern is veel maar dun hout, en alles aan elkaar geschroefd of geniet. Alles recht toe en aan, zodat het makkelijk machinaal verwerkbaar is.

 

[Bijtel]

Zijn het ook alleen Amerikanen die een lijmverbinding eerst fixeren met nagels en er dan schroeven in zetten? Voor mij is dat een teken dat ze geen idee hebben van sterktes en krachten. Ik probeer zelf ook rekening te houden met hergebruik van het hout na levensduur.

Ooit iemand horen zeggen over z'n vader dat die ook wist wanneer hij moest stoppen (met schaven). Je moet niet eindeloos doorgaan, zogenaamd om "perfectie" te bereiken, want dan is het hout op. Dat is me altijd bijgebleven, en voor mij regelmatig nog een worsteling. Zo ben ik nu met ruwhouten bakken voor buiten bezig, toleranties zijn dan heel anders en daarmee een uitdaging om het voldoende netjes te krijgen, zonder teveel tijd bezig te zijn. Een goede vakmens kent ook diens limieten.

In Dld heb je een systeem waar schoolverlaters eerst een tijd rondzwerven (in traditionele kledij liftend door het land gaan) om bij verschillende vakmensen in de leer te gaan. Juist die combinatie van kennis van verschillende bronnen vind ik de kracht. Als je maar met één persoon meeloopt (zoals waarschijnlijk in NL) dan is het maar de vraag of je wel het juiste leert.

 

[mk23]

Zijn het ook alleen Amerikanen die een lijmverbinding eerst fixeren met nagels en er dan schroeven in zetten? Voor mij is dat een teken dat ze geen idee hebben van sterktes en krachten. Ik probeer zelf ook rekening te houden met hergebruik van het hout na levensduur.

Ooit iemand horen zeggen over z'n vader dat die ook wist wanneer hij moest stoppen (met schaven). Je moet niet eindeloos doorgaan, zogenaamd om "perfectie" te bereiken, want dan is het hout op. Dat is me altijd bijgebleven, en voor mij regelmatig nog een worsteling. Zo ben ik nu met ruwhouten bakken voor buiten bezig, toleranties zijn dan heel anders en daarmee een uitdaging om het voldoende netjes te krijgen, zonder teveel tijd bezig te zijn. Een goede vakmens kent ook diens limieten.

In Dld heb je een systeem waar schoolverlaters eerst een tijd rondzwerven (in traditionele kledij liftend door het land gaan) om bij verschillende vakmensen in de leer te gaan. Juist die combinatie van kennis van verschillende bronnen vind ik de kracht. Als je maar met één persoon meeloopt (zoals waarschijnlijk in NL) dan is het maar de vraag of je wel het juiste leert.

Op mijn eerste project hadden we een jongen uit Oost Duitsland die eerst zijn Wanderschaft had gedaan en vervolgens nog voor de Meisterbrief was gegaan. Hij droeg ook nog de traditionele kleding en had een gouden gesp op zijn riem. Als hij wat zei werd er naar hem geluisterd en hij was midden 20

In die zin staat de "Handwerker" nog steeds in hoog aanzien en is niet zo gederuguleerd als in Nederland waar je voor heel veel beroepen geen enkele kwalificatie hoeft te hebben.

 

[Jos.]

Ja en nee. Ik heb er misschien wel 1000+ uur aan kijkuren inzitten, maar als je als beginner eenmaal met een project begint of een nieuwe tool voor het eerst gebruikt, realiseer je je toch wel snel dat alle kennis die je hebt opgedaan uit de honderden filmpjes, puur theoretische kennis is. Zeker niet onbelangrijk, want al die kennis helpt je natuurlijk om de technieken te snappen, vooruit te kunnen denken, de juiste beslissingen te kunnen maken, enz.

Maar het doen is toch echt helemaal anders. Net zoals met elk vak of ding, eigenlijk. Als jij met je vrienden zondag Formule 1 zitten te kijken en je spreekt je kritiek uit over hoe één van de F1 coureurs de bocht nét iets korter had moeten nemen, of iets dergelijks, heb je misschien wel gelijk omdat jij iets van de theorie snapt, maar als jij zelf in zo'n auto zou zitten zal het wel even anders aanvoelen

Ik denk dus dat het heel belangrijk is om de juiste theorie en voorbeelden (nadruk op 'juist', want er worden ook heel veel kromme dingen geroepen en laten zien) te volgen, maar het dan ook zelf gedaan te hebben en het praktisch ook nog te snappen, zijn echt twee verschillende dingen.