Mijn eerste ervaring met de Krentenboom is ondertussen meer dan 60 jaar geleden, mijn school vriendje en Ik reden op de fiets naar zijn Opa en Oma die in een oude boerderij woonden, en achter in hun tuin stonden enkele bomen, een was een Krentenboom, Ik denk zo’n 30 cm doorsnee, zoals Ik me herinner zag hij er uit als die oude Appel bomen er in die tijd uitzagen, maar hij was wel kleiner, wij klommen in de boom en hebben onze buikjes vol gegeten
Later toen Ik wat groter was en in de bossen rondliep was Wilde Krenten (zoals we die noemden) een van mijn meest geliefde bomen in het vroege voorjaar samen met de Wilgen met hun grote geel gekleurde katjes, en dan later in het jaar werden de krenten geplukt natuurlijk.
Hier in Canada groeien er verschillende soorten van Krenten bomen, sommige groeien minder dan een meter hoog en hebben grotere vruchten, Ik pluk nog steeds de krenten als Ik er ergens bij kom.
Het hout word/werd hier wel gebruikt, maar meeste zijn het hier alleen maar grotere struiken, alhoewel er grotere voorkomen, het gebruik van het hout en andere manieren van de planten, zoals dit hier verteld word,
Amelanchier ovalis is de Europese soort, maar zoals hier deze Krentenboom (oftewel serviceberry en nog minstens een half dozijn andere namen ervoor) kruist makkelijk met de ander soorten die voorkomen, en de vogels die de zaden verspreiden door het eten van de vruchten helpen daar aan mee.
Als Ik een stam krentenboom had zou Ik er eerst de pith (het hart) er uit zagen, dat hout is anders dan de rest of het hout en zal heel makkelijk scheuren, zo een plank van zo’n 2 cm dik verwijderen, Ik zaag meestal er wat meer, dikkere plank uit, dat hout kan natuurlijk wel gebruikt worden later als het droog is.
Dan zeker al de einden sealen en of in planken zagen of heel laten, leg het ergens neer waar het niet in de wind/trek ligt en waar het niet warm word, heel langzaam laten drogen.
Een typisch fruitboom hout wil gewoon scheuren, zo alleen een langzaam drogen kan je droog hout leveren zonder scheuren en barsten
