Eerste (mislukte) experimentje met een tinnen inlay.

[rverhag]

Zoals de titel al aangeeft: het betreft een eerste experimentje met een tinnen inlay. Beetje zo als "Poor man's silver". De pessimist in mij zou kunnen zeggen dat het een mislukt experiment is; Het resultaat is om te huilen en totaal niet waar ik op gehoopt had, maar de optimist in mij zegt dat het toch een geslaagd experiment is. Ik heb in ieder geval een leuke hobby-avond achter de rug en heb weer veel geleerd. Vandaar ik mijn ervaringen met jullie wil delen en wellicht hebben jullie wat tips en adviezen voor mij.

Eerst het waarom: Binnenkort wil ik een inlay (logo) in een mahoniehouten dekseltje gaan maken. Nou bedacht ik me dat het misschien leuk zou zijn om hier een metaal voor te gebruiken. Zilver of goud vallen natuurlijk af, maar aluminium of koper of ... tin zou best wel eens kunnen.

Even googlen en wat ik vond (http://www.tin.tollernet.nl/tinalg.htm) gaf me voldoende vertrouwen. In de kringloop is genoeg tin te vinden (borden, kannetjes, lepeltjes ) en een wegwerppannetje is ook geen probleem.


Dus aan de slag met een ornamentje op een proefstukje.

Pannetje op het vuur (afzuigkap vol vermogen, brilletje op en mondkapje voor)


en vervolgens de gesmolten tin op het ornament gegoten.



Dit was niet geheel zonder gevaar. Nu is gesmolten tin "maar" ca. 240 graden , maar zodra de kleine ruimtes afgesloten worden door het vloeibare tin wil de lucht eronder toch expanderen en er uit. Gevolg: pruttelen en spetters. Het resultaat laat zich raden.


Op de plaatsen waar de lucht wilde ontsnappen zit geen tin. Wat ik ook merkte was dat het hout te koud was waardoor het tin te snel stolde. Dus bij een tweede poging heb ik eerst gaatjes vanaf de zijkant naar- en door het ornament geboord en het hout in de magnetron verwarmd tot een aangename lauwe temperatuur. Vanwege de gaatjes kon er wel wat lucht weg (niet voldoende) en werd het tin gelijk verankerd. Nu was het dus wel goed te frezen. (zeer zacht, kost geen moeite)



Helaas is het eindresultaat zoals gezegd nog steeds niet wat ik hoopte,




maar ik zie potentie en er zal zeker een tweede avond experimenteren volgen . Ik houd jullie op de hoogte.


Groet,
Ronald

 

[jelmer]

Leuk idee. Ik had er nog nooit van gehoord.

Zou je de gaten die nog over zijn niet met een 2e gieting kunnen vullen? Of zou je dan zichtbare aanzetten krijgen?

 

[Douwe]

Ik weet niet of je zit te wachten op alternatieven, maar is epoxy mengen met metaaldeeltjes misschien een leuk idee? Als je de groeven al hebt kan je het er gecontroleerd in smeren en laten uitharden. Vervolgens frezen of schuren om het weer mooi vlak te krijgen.

Als je echt met tin wilt werken zou je nog kunnen proberen om het langzamer te laten afkoelen. Misschien als je het in een oven doet vlak na het gieten, kan je het gecontroleerd laten afkoelen en de kans op gaten verminderen.

 

[Douwe]

Als je al een frees ter beschikking hebt, waarom frees je dan eigenlijk niet gewoon het inlegwerk uit een plaat aluminium of messing? Als je alles goed in de frees instelt zou je een naadloze inleg moeten krijgen. Wel minder leuk dan experimenteren natuurlijk

 

[houtenklaas]

Zou je de tin niet als soldeertin in de inlay kunnen leggen en dan met een soldeerbrandertje verwarmen om het te laten uitvloeien, evt. een paar keer herhalen om alles vol te gieten?

 

[Lars.]

Het probleem dat ik had is dat tin totaal niet hecht op hout, ik heb toen spijkertjes in het hout geslagen zodat het tin daaromheen grijpt. maar uiteindelijk ben ik van dit project afgestapt omdat het resultaat niet mooi genoeg was.

 

[meron]

Leuk, zo'n experiment.

 

[Toxiq]

Leuk.... ik hou wel van dit soort experimenten
Zoals eerder aangehaald, epoxy
Wellicht als je genoeg tin schuurt met zodat je een fijn schuurstof krijgt en dat mengen met epoxy, dan hecht het goed en krijg je bijna de zelfde uitstraling

 

[Wimmel]

Gaaf experiment! Ben benieuwd naar eventueel vervolg.

 

[chevy66]

Als je deze inlays in siliconenrubber giet, kan je ze daarna in je hout lijmen. Bij het gieten heb je altijd last van krimp, waardoor je inlays los komen te liggen in je hout. Door de manier van gieten sluit je lucht in, zoals je al hebt gemerkt. Als je in siliconenrubber giet, kan je de gietfles op zijn kant zetten, waardoor je een veel mooiere gieting krijgt. Als je je inlay in je gietmal iets dikker houdt, kan je de inlay ook monteren door het metaal in het hout te drijven, maar plakken is een stuk eenvoudiger.

 

[Clements]

ik heb pas hetzelfde gedaan met 2 soorten hout. Het inlegstuk heb ik eerst verlijmd voordat ik het glad freesde, dat gaf wel een erg strak resultaat.



Misschien zou je eerst een kamertje kunnen frezen en daarin je relief. Als je het plankje dan schuin legt dan kun je m vanonderen gieten.

 

[herb1965]

http://www.instructables.com/id/Super-Solder-Inlay-for-Your-Woodworking-Projects/

Heb je hier wat aan?

 

[O Peatey]

Google maar eens op PEWTER WOODTURNING of CASTING dan vind je legio artikelen hierover. Tin wordt al heel lang gebruikt in combinatie met houtdraaien voor de nep-zilver-look.

 

[Geck0]

Zoals Chevy66 zegt zou je van die eerste afgietsel een siliconen mal kunnen maken met fatsoenlijke ontluchting en gietkanaal.
De siliconen die je hier perfect voor kan gebruiken is hier te vinden -> http://www.tingieterijholland.nl/sh...r&action=article&group_id=34&aid=1306&lang=NL

Er zijn ook genoeg filmpjes op youtube over hoe te werken met deze siliconen mix om een enkelzijdige mal te maken.

 

[Bert Vanderveen]

Ik denk dat het net zo zou moeten werken als amalgaamvullingen bij de tandarts. Dus de 'gaten' taps uitlopend, zodat het metaal vastgeklemd wordt. M.a.w. het freeswerk met een zwaluwstaart-profiel doen.

 

[rverhag]

Wow wat een tips en adviezen! Dank daarvoor. Er zitten er een aantal tussen die ik zeker ga proberen c.q. opvolgen.

Het googlen op Pewter woodturning (en dan op images) geeft precies de plaatjes die ik voor ogen had. Dus het is wel mogelijk (al ben ik er zelf nog ver vanaf )

Verder is het solderen (volgens Instructables) dus ook mogelijk. Voel persoonlijk wel meer voor het gieten in een mal van speciale siliconen, maar het is zeker zinvol om er wat experimenten aan te wagen. Ik realiseer me trouwens zelf net dat ik op nog geen 1000 meter van een tingieterij af woon. (Ritthem, Zeeland). Lijkt me logisch dat ik daar eens even binnenloop met het voorbeeld in de hand. Wellicht hebben ze daar ervaring met tin in hout.

Inlays met metaal uit plaat (alu) heb ik al eens gebruikt in een houten sieraad.


Geeft een mooi/leuk resultaat, maar ik zoek iets "stoerders" (weet niet goed hoe ik het moet omschrijven). Epoxy wil ik eventueel gebruiken als sealing over het geheel om daarmee de inlay te verankeren, maar hoe dat zal uitpakken....

Ik houd jullie in ieder geval op de hoogte.

Groet,
Ronald

 

[H.Katan]

Heb je wel eens gedacht aan silverclay of zilverklei dan wel alle varianten daarop? http://www.metalclay.nl/METALCLAY/i...-_-metaalklei&action=page&group_id=60&lang=nl en http://www.metalclayacademy.com/metal-clay-resources/metal-clay-beginners-information.html

 

[O Peatey]

Heb je wel eens gedacht aan silverclay of zilverklei dan wel alle varianten daarop?

Dat moet wel gebakken worden!

 

[rverhag]

Tweede (iets minder mislukt) experimentje met tinnen inlay

Vanavond nog geen tips of adviezen gevolgd, maar gewoon een nieuw testje of gaatjes in/door de bodem van de inlay een beter resultaat gaat opleveren. Idee hierachter is dat de lucht a.h.w. "weggedrukt" wordt tijdens het gieten. Geen opkomers dus, maar wegzakkers . Dus nieuw proefstukje en de bodem vol met gaatjes. Als er nu nog lucht blijft zitten...




Oeps....... Iets teveel van het goede.


De achterkant na het gieten.



En het eindresultaat na frezen.


Resultaat is aardig, maar nog lang niet waar ik tevreden mee ben. In ieder geval zorgen de gaatjes wel voor een beter resultaat.

Overigens: het smalste gedeelte is 1 mm breed. Het voorbeeld-ornamentje is ca. 40x40 mm en de gangen zijn 4mm diep.

Wordt vervolgd.

Groet,
Ronald