Beste houtwerklieden,
enige tijd terug pikte ik op een rommelmarkt wat ouder gereedschap op. Sommige zaken heb ik puur ter decoratie, maar ik begin steeds meer plezer te hebben met het gebruiken van oudere stukken in plaats van moderne spullen. Om redenen die ik niet echt voor mezelf kan verklaren lijkt mijn voorkeur uit te gaan naar spullen zo rond de eeuwwisseling, dus zeg vanaf 1880 tot 1920, ruwweg. Het jammere is dat ik er weinig kennis heb van 'hoe het toen ging' en ook musea kunnen je maar zoveel vertellen.
Van mijn lintzaag en gatensteek weet ik hoe oud ze zijn omdat ik folders heb ingezien. De meeste info haal je echter uit kennis over technieken, verbindingen, gebruikte materialen en ook vaak het ontwerp, en daar ontbreekt het mij met mijn schamele 41 jaren toch een beetje aan kennis en ervaring.
Dus, laat ik een beginnetje maken met deze waterpas die ik een kleine opschoonbeurt heb gegeven. Scherpje randjes eraf, korrel 400 en een laag lijnolie.

Ten eerste de functie: die is nog goed. Het meetvlak is nog recht en de bubbel geeft nog correct waterpas aan, dit heb ik gecontroleerd met een geëikte waterpas ernaast.
Het horizontale meetglas is echter geen glas: ik heb de schroefjes gelost en het doorzichtige inzetje blijkt van kunststof te zijn. De bubbel zelf is wél van glas en heb ik met deze ontdekking ongeroerd gelaten. De metalen klemmetjes zijn overduidelijk aan het roesten, ik heb dus geen poging gedaan ze te schuren of polijsten want de bronzen kleur is overduidelijk een coating.
Het horizontale meetglas daarentegen:

heeft een barst. Een barst die je niet zo snel met kunststof zou hebben, en als ik voorzichtig met mijn schroevendraaier tegen het materiaal tik denk ik toch echt te menen dat deze wél van echt glas zijn. Ook hier is de metalen ring van brons gecoat metaal.
En dan hebben we nog een brandmerk:

"Herba" en daarboven "Echt Teak". Ik kan uiteraard helemaal niks op google vinden over dit merk. Logisch beredeneerd echter, vrijwel alle waterpassen van vandaag de dag zijn van metaal. Het is immers makkelijker te vervaardigen en trekt in principe niet krom over de jaren. Dan kom ik dus tot de volgende tijdsmarkeringen:
- voor de grootschalige overstap naar metaal
- na de intrede van kunststof kijkglaasjes (het horizontale kijk'glas' is bovendien uit één stuk vervaardigd en heeft uitstekende lippen, het is dus 'injection molded' vermoed ik
- geen 'authentiek' metaal, maar gecoat ijzer/staal, dus men was al op massaproductie overgestapt en zag de prijsvoordelen hiervan (is mijn inschatting)
Op basis hiervan is mijn 'educated guess' dat het ergens tussen 1960 en 1980 is geweest dat deze waterpas is geproduceerd, maar verder dan dat kom ik niet.
Wie kan mij van verdere tips/adviezen voorzien om dit stuk, maar ook gereedschappen in het algemeen beter te leren dateren?
enige tijd terug pikte ik op een rommelmarkt wat ouder gereedschap op. Sommige zaken heb ik puur ter decoratie, maar ik begin steeds meer plezer te hebben met het gebruiken van oudere stukken in plaats van moderne spullen. Om redenen die ik niet echt voor mezelf kan verklaren lijkt mijn voorkeur uit te gaan naar spullen zo rond de eeuwwisseling, dus zeg vanaf 1880 tot 1920, ruwweg. Het jammere is dat ik er weinig kennis heb van 'hoe het toen ging' en ook musea kunnen je maar zoveel vertellen.
Van mijn lintzaag en gatensteek weet ik hoe oud ze zijn omdat ik folders heb ingezien. De meeste info haal je echter uit kennis over technieken, verbindingen, gebruikte materialen en ook vaak het ontwerp, en daar ontbreekt het mij met mijn schamele 41 jaren toch een beetje aan kennis en ervaring.
Dus, laat ik een beginnetje maken met deze waterpas die ik een kleine opschoonbeurt heb gegeven. Scherpje randjes eraf, korrel 400 en een laag lijnolie.

Ten eerste de functie: die is nog goed. Het meetvlak is nog recht en de bubbel geeft nog correct waterpas aan, dit heb ik gecontroleerd met een geëikte waterpas ernaast.
Het horizontale meetglas is echter geen glas: ik heb de schroefjes gelost en het doorzichtige inzetje blijkt van kunststof te zijn. De bubbel zelf is wél van glas en heb ik met deze ontdekking ongeroerd gelaten. De metalen klemmetjes zijn overduidelijk aan het roesten, ik heb dus geen poging gedaan ze te schuren of polijsten want de bronzen kleur is overduidelijk een coating.
Het horizontale meetglas daarentegen:

heeft een barst. Een barst die je niet zo snel met kunststof zou hebben, en als ik voorzichtig met mijn schroevendraaier tegen het materiaal tik denk ik toch echt te menen dat deze wél van echt glas zijn. Ook hier is de metalen ring van brons gecoat metaal.
En dan hebben we nog een brandmerk:

"Herba" en daarboven "Echt Teak". Ik kan uiteraard helemaal niks op google vinden over dit merk. Logisch beredeneerd echter, vrijwel alle waterpassen van vandaag de dag zijn van metaal. Het is immers makkelijker te vervaardigen en trekt in principe niet krom over de jaren. Dan kom ik dus tot de volgende tijdsmarkeringen:
- voor de grootschalige overstap naar metaal
- na de intrede van kunststof kijkglaasjes (het horizontale kijk'glas' is bovendien uit één stuk vervaardigd en heeft uitstekende lippen, het is dus 'injection molded' vermoed ik
- geen 'authentiek' metaal, maar gecoat ijzer/staal, dus men was al op massaproductie overgestapt en zag de prijsvoordelen hiervan (is mijn inschatting)
Op basis hiervan is mijn 'educated guess' dat het ergens tussen 1960 en 1980 is geweest dat deze waterpas is geproduceerd, maar verder dan dat kom ik niet.
Wie kan mij van verdere tips/adviezen voorzien om dit stuk, maar ook gereedschappen in het algemeen beter te leren dateren?