Twijfel twijfel.. Zal ik mijn planken in smalle repen zagen, of zoveel mogelijk intact laten om panelen te maken? Hoe maken jullie die afweging per project?
Voor een open kist ga ik een aantal panelen maken van 30 cm. breed, 40-50 cm. lang en 20-22 mm dik (en één paneel van 30*40 cm. wordt een snijplank). Hiervoor heb ik geschaafde iepenhouten planken van 19-22 cm. breed en 22-24 mm dik liggen, deels dosse en deels vals-kwartiers gezaagd.
Ik kan panelen van 3x10 cm. maken, of 20+10. Ik neig naar het tweede vanwege meer constante tekening (en minder werk). Ik stoor mij er niet aan dat het paneel uit ongelijke delen bestaat.
Hier op het forum lees ik steevast het advies voor tafelbladen om de segmenten smal te houden, grofweg 10 cm. voor dosse en 15 cm. voor kwartiers gezaagd hout.
Elders lees ik dat men, voornamelijk zij die in traditionele stijl werken, rustig planken van 200*20 mm. verlijmen tot panelen. Het belangrijkste argument daar is dat het hout stabiel moet zijn, dan komt het wel goed.
Ik durf te zeggen dat dat laatste met mijn hout wel goed zit. Het heeft eerst jarenlang als ruw gezaagd hout in de werkplaats van een meubelmaker gelegen, daarna is het geschaafd en heeft het nog een aantal jaren op zolder in een huis gelegen. De planken liggen nu een paar maanden in mijn schuur en zijn vlak gebleven.
Idem als ik kijk naar een eiken plank bij ons op zolder, 270*25 mm dosse gezaagd. Na anderhalf jaar binnenshuis die niet geschoteld of scheel. Ik zou gokken dat dit soort stabiele planken prima in hun breedte van 20 cm. kunnen worden gebruikt.
Ik probeer vooral inzicht te krijgen in hoe ik deze keuze per project/toepassing (snijplank, tafelblad, meubelpaneel etc.) kan maken. Hoe kijken jullie hier tegenaan?
Voor een open kist ga ik een aantal panelen maken van 30 cm. breed, 40-50 cm. lang en 20-22 mm dik (en één paneel van 30*40 cm. wordt een snijplank). Hiervoor heb ik geschaafde iepenhouten planken van 19-22 cm. breed en 22-24 mm dik liggen, deels dosse en deels vals-kwartiers gezaagd.
Ik kan panelen van 3x10 cm. maken, of 20+10. Ik neig naar het tweede vanwege meer constante tekening (en minder werk). Ik stoor mij er niet aan dat het paneel uit ongelijke delen bestaat.
Hier op het forum lees ik steevast het advies voor tafelbladen om de segmenten smal te houden, grofweg 10 cm. voor dosse en 15 cm. voor kwartiers gezaagd hout.
Elders lees ik dat men, voornamelijk zij die in traditionele stijl werken, rustig planken van 200*20 mm. verlijmen tot panelen. Het belangrijkste argument daar is dat het hout stabiel moet zijn, dan komt het wel goed.
Ik durf te zeggen dat dat laatste met mijn hout wel goed zit. Het heeft eerst jarenlang als ruw gezaagd hout in de werkplaats van een meubelmaker gelegen, daarna is het geschaafd en heeft het nog een aantal jaren op zolder in een huis gelegen. De planken liggen nu een paar maanden in mijn schuur en zijn vlak gebleven.
Idem als ik kijk naar een eiken plank bij ons op zolder, 270*25 mm dosse gezaagd. Na anderhalf jaar binnenshuis die niet geschoteld of scheel. Ik zou gokken dat dit soort stabiele planken prima in hun breedte van 20 cm. kunnen worden gebruikt.
Ik probeer vooral inzicht te krijgen in hoe ik deze keuze per project/toepassing (snijplank, tafelblad, meubelpaneel etc.) kan maken. Hoe kijken jullie hier tegenaan?