Gisteren hebben we dus de trap geplaatst. Met hulp van een gepensioneerde schrijnwerker ( 45 jaar ervaring) en ons zoontje( 95 kg droog aan de haak

)hadden we toch nog een ganse dag nodig om de trap in mekaar te steken en te op zetten. De beschikbare ruimte was 3,18 m op ongeveer 2,70m. Zeg maar krap.
We konden met moeite ons kont draaien , laat staan een trap. Dus was het motto : bezint eer ge begint.
De voltallige ploeg was het unaniem eens dat onze enige kans op slagen bestond uit de trap door te zagen, in twee stukken op te bouwen en schietgebedjes op te zeggen opdat alles zou passen.
Op de fotos kan je zien hoe we eerst - zoals eerder gezegd - de wang doorzaagden, het bovenste gedeelte in mekaar schoefden, omhoog takelden , dan het onderste gedeelte monteerden, de boel hebben recht gezet en dan het bovenste stuk daarop lieten zakken. Vlugger gezegd dan gedaan. Het neerlaten en passen van het bovenste stuk was - om een heel populaire showbizzterm te gebruiken - een uitdaging :roll: .
Vooral omdat we alle drie een andere kijk op het geheel hadden....Zoonlief was boven om de takel te bedienen en de bovenste treden op hun plaats te duwen, de ervaren medewerker zat al op de trap om de aansluiting te verzekeren en ondertekende stond onder de trap om één en ander links, rechts naar boven of naar onder te dirigeren door middel van een fikse hamer, een schoorplank en een aantal niet-publiceerbare vloeken. Hoewel die zonder twijfel ook geholpen hebben.
Enfin , ik denk dat we ook nog een beetje hulp van boven gehad hebben( en dan bedoel ik niet ons zoontje)
want de trap staat, weliswaar met een aantal mankementen en foutjes , maar we zijn er fier op dat we de klus hebben geklaard.
En nu picture time, al laat de kwaliteit van de fotos wel wat te wensen over. VInd ik helemaal niet erg, dan zie je de mankementen minder goed

gr,
Danny
Attached files
