Ik heb een schattig telefoonmeubel op de kop getikt die wat liefde nodig heeft:
In eerste instantie dacht ik er mee weg te komen door hem opnieuw te stofferen en de lak een beetje bij te werken. Echter toen ik de stoffering weghaalde kwam ik er achter dat het hoogstwaarschijnlijk niet oorspronkelijk een telefoonbankje was, maar dat er ergens halverwege/eind vorige eeuw iemand met een nietpistool en weinig geduld er een telefoonbankje van heeft gemaakt door er een lade op te monteren.
Want de rij spijkertjes is een strip met bolletjes die met krammetjes op hun plaats worden gehouden. De stof zelf is er, zonder enige afwerking, met honderden (als niet duizenden) nietjes vastgemaakt. De voering is op een zelfde vakkundige wijze gemonteerd en de banden die die zitting en leuning moeten ondersteunen zijn, verrassend genoeg, geniet.
Helemaal ontdaan van voering en bekleding krijg je dan dus dit:
Behalve dat er duidelijk een band voor de zitting mist en ze allemaal zijn uitgelubbered, doet de constructie van de rugleuning mij pijn aan de ogen. Die heb ik ook allemaal verwijderd en nu kan ik dus gaan denken aan de wederopbouw.
Nu hij gestript is leek het me goed om hem te schuren en opnieuw te lakken, maar ik vroeg me af wat een handige manier is om al het sierwerk te doen.
Verder wil ik natuurlijk weer een zitting en een leuning, maar er zijn vast betere oplossingen dan een reeks geniete banden. Ik dacht om voor de zitting een rechthoekig frame te maken waar ik een zitting op kan spannen en die te plaatsen binnen de constructie, zodat je wel mooi de stof weer met die sierspijkertjes aan het buitenframe kan vastmaken.
Voor de rugleuning heb ik nog geen goed idee, op zich mag die gewoon recht zijn want uiteindelijk komt hij in de hal te staan en is bedoeld om even te zitten als je je schoenen moet aandoen of iets dergelijks.
In eerste instantie dacht ik er mee weg te komen door hem opnieuw te stofferen en de lak een beetje bij te werken. Echter toen ik de stoffering weghaalde kwam ik er achter dat het hoogstwaarschijnlijk niet oorspronkelijk een telefoonbankje was, maar dat er ergens halverwege/eind vorige eeuw iemand met een nietpistool en weinig geduld er een telefoonbankje van heeft gemaakt door er een lade op te monteren.
Want de rij spijkertjes is een strip met bolletjes die met krammetjes op hun plaats worden gehouden. De stof zelf is er, zonder enige afwerking, met honderden (als niet duizenden) nietjes vastgemaakt. De voering is op een zelfde vakkundige wijze gemonteerd en de banden die die zitting en leuning moeten ondersteunen zijn, verrassend genoeg, geniet.
Helemaal ontdaan van voering en bekleding krijg je dan dus dit:
Behalve dat er duidelijk een band voor de zitting mist en ze allemaal zijn uitgelubbered, doet de constructie van de rugleuning mij pijn aan de ogen. Die heb ik ook allemaal verwijderd en nu kan ik dus gaan denken aan de wederopbouw.
Nu hij gestript is leek het me goed om hem te schuren en opnieuw te lakken, maar ik vroeg me af wat een handige manier is om al het sierwerk te doen.
Verder wil ik natuurlijk weer een zitting en een leuning, maar er zijn vast betere oplossingen dan een reeks geniete banden. Ik dacht om voor de zitting een rechthoekig frame te maken waar ik een zitting op kan spannen en die te plaatsen binnen de constructie, zodat je wel mooi de stof weer met die sierspijkertjes aan het buitenframe kan vastmaken.
Voor de rugleuning heb ik nog geen goed idee, op zich mag die gewoon recht zijn want uiteindelijk komt hij in de hal te staan en is bedoeld om even te zitten als je je schoenen moet aandoen of iets dergelijks.
