Omdat ik nog wel eens vragen zie op het forum over cursusmogelijkheden bijgaand mijn ervaring met de 5 daagse workshop ‘meubelmaken voor beginners’ bij Ineke van der Blom in Marrum (ligt in Noord Friesland).
Mijn ervaring met hout bestond voornamelijk bestond uit klussen. Maar het echte fijne werk (hoe gebruik ik een beitel of een schaaf) kende ik niet. Daarom ben ik gestart met de 5 daagse workshop ‘meubelmaken voor beginners’ bij Ineke van der Blom. Eind 2021 heb ik daarvan al één onderdeel kunnen volgen. Voorjaar 2022 heb ik de volledige werkshop gevolgd.
Verrassend daarbij was dat het doel (en de vormgeving daarvan) het uitgangspunt was en vervolgens de daarvoor benodigde techniek(en) werden aangeleerd. Het is dus niet ‘dit moet je maken en zo doe je dat’ maar zelf nadenken over wat je maken wilt. En, ook niet onbelangrijk: hoe je een gemaakte fout kunt herstellen. Zeer waardevol omdat de undo functie voor houtbewerking nog steeds niet uitgevonden is; de redo daarentegen wel, maar dat is nu net niet de bedoeling.
Een belangrijk leerpunt voor mij was (en is) dat nauwkeurigheid bij meubelmaken een (nog) groter aandachtspunt is dan bij klussen. Helaas is dat (met het onderdeel ‘geduld’) niet een van mijn sterkste punten. Dus nog heel wat te leren
.
In die 5 dagen heb ik een lepel gesneden (gevoel voor hout: hoe is de nerfrichting van invloed op hoe je de beitel gebruikt. Het begon met ‘hier is een vers blok hout. Hak er maar een deel van af om een lepel te gaan snijden.’ Daarbij koos ik voor een blok waar nog een stuk tak uit stak. Dit met de bedoeling om het uitstekende stuk als handvat te gaan gebruiken. Ook wilde ik het schors laten zitten om de verbinding met het oorspronkelijk stuk te benadrukken. Interessante ervaring was dat gaandeweg het beeld van een plompe lepel meer en meer veranderde in een elegant exemplaar. Achteraf hoorde ik dat Ineke dacht ‘als dat maar goed gaat’, zo dun werd het. Dit maakt meteen ook duidelijk hoe zij werkt: ervaar het zelf maar. Dus (zo lang het goed lijkt te gaan) niet ingrijpen.
Thuis gekomen nog het nodige schuurwerk verricht en afgewerkt met Polyvine ultramat (net zoiets als 1-K Skylt).
Met eindresultaat andere cursisten
De volgende opdracht was het maken van een kastje gemaakt. Hierbij kwamen de onderdelen planning, tekenen, paren en stuklijst ter sprake. Daarnaast moest er uiteraard afgetekend, gezaagd, geschaafd, hout gestreken etc. worden. Om het wat ingewikkelder te maken lagen er setjes van 5 plankjes klaar. Maar ja, een kastje heeft 6 kanten. Hoe los je dat op? Rekenen, kijken, wat kan er wel, wat kan er niet?
Toen het kastje af was: wat heb je aan een gesloten kastje? Niets! Dus: zet de zaag er maar in (bedenk zelf maar waar)
Het afgezaagde deel werd vervolgens voorzien van scharnieren. Omdat ik het anders maar een saai ‘gewoon’ kastje vond, besloot ik om de kop 180º te draaien.
Mijn ervaring met hout bestond voornamelijk bestond uit klussen. Maar het echte fijne werk (hoe gebruik ik een beitel of een schaaf) kende ik niet. Daarom ben ik gestart met de 5 daagse workshop ‘meubelmaken voor beginners’ bij Ineke van der Blom. Eind 2021 heb ik daarvan al één onderdeel kunnen volgen. Voorjaar 2022 heb ik de volledige werkshop gevolgd.
Verrassend daarbij was dat het doel (en de vormgeving daarvan) het uitgangspunt was en vervolgens de daarvoor benodigde techniek(en) werden aangeleerd. Het is dus niet ‘dit moet je maken en zo doe je dat’ maar zelf nadenken over wat je maken wilt. En, ook niet onbelangrijk: hoe je een gemaakte fout kunt herstellen. Zeer waardevol omdat de undo functie voor houtbewerking nog steeds niet uitgevonden is; de redo daarentegen wel, maar dat is nu net niet de bedoeling.
Een belangrijk leerpunt voor mij was (en is) dat nauwkeurigheid bij meubelmaken een (nog) groter aandachtspunt is dan bij klussen. Helaas is dat (met het onderdeel ‘geduld’) niet een van mijn sterkste punten. Dus nog heel wat te leren
.In die 5 dagen heb ik een lepel gesneden (gevoel voor hout: hoe is de nerfrichting van invloed op hoe je de beitel gebruikt. Het begon met ‘hier is een vers blok hout. Hak er maar een deel van af om een lepel te gaan snijden.’ Daarbij koos ik voor een blok waar nog een stuk tak uit stak. Dit met de bedoeling om het uitstekende stuk als handvat te gaan gebruiken. Ook wilde ik het schors laten zitten om de verbinding met het oorspronkelijk stuk te benadrukken. Interessante ervaring was dat gaandeweg het beeld van een plompe lepel meer en meer veranderde in een elegant exemplaar. Achteraf hoorde ik dat Ineke dacht ‘als dat maar goed gaat’, zo dun werd het. Dit maakt meteen ook duidelijk hoe zij werkt: ervaar het zelf maar. Dus (zo lang het goed lijkt te gaan) niet ingrijpen.
Thuis gekomen nog het nodige schuurwerk verricht en afgewerkt met Polyvine ultramat (net zoiets als 1-K Skylt).
Met eindresultaat andere cursisten
De volgende opdracht was het maken van een kastje gemaakt. Hierbij kwamen de onderdelen planning, tekenen, paren en stuklijst ter sprake. Daarnaast moest er uiteraard afgetekend, gezaagd, geschaafd, hout gestreken etc. worden. Om het wat ingewikkelder te maken lagen er setjes van 5 plankjes klaar. Maar ja, een kastje heeft 6 kanten. Hoe los je dat op? Rekenen, kijken, wat kan er wel, wat kan er niet?
Toen het kastje af was: wat heb je aan een gesloten kastje? Niets! Dus: zet de zaag er maar in (bedenk zelf maar waar)
Het afgezaagde deel werd vervolgens voorzien van scharnieren. Omdat ik het anders maar een saai ‘gewoon’ kastje vond, besloot ik om de kop 180º te draaien.
