Onze wereld is niet "maakbaar" zoals wel gedacht wordt. Onze invloed is maar zeer, zeer beperkt en de wereld om ons heen blijft veranderen. Mijn geboorteplaats is in 40 jaar bijna onherkenbaar veranderd, mijn kinderen zullen nooit dat dorp zien dat ik zag. Maar ze missen het ook niet en zullen in hun werkbare leven ook weer een bijdrage leveren aan het leefbaar houden van onze omgeving. En we staan niet of nauwelijks stil bij alle dieren die dagelijks geslacht worden, maar voelen plots grote empathie voor die ene zeehond of dat verwaarloosde poesje. We staan niet stil bij al die bomen die tegen de vlakte gaan, al het regenwoud dat geofferd wordt voor biobrandstof. Als we oude gebouwen bekijken realiseren we ons niet, dat al die grote draagbalken ooit fiere bomen waren die in hun tweede leven nog vele honderden jaren dienst te doen in de constructie van monumenten. We kunnen de tijd niet stilzetten en de wereld niet op slot zetten omdat wij het op dit moment zo mooi vinden. Daarvoor is onze invloed te klein en zijn we te nietig. De mooie boom zal ooit ook door ouderdom doodgaan of omwaaien, maar laten we wel zuinig zijn met wat we hebben en het als schaars goed behandelen. Dus treur niet om een mooie boom die een tweede leven krijgt, treur wel als dat tweede leven brandhout betekent.
jaap