Je hoeft iets bestaands niet te verminken, een nieuw lijf maken met twee opnames is ook een optieā¦.
Meld hier je oude nieuwe handgereedschap
- Onderwerp starter armadaman
- Startdatum
We hebben bij onze stelmakerij dozen vol met schaven, daar mag ik er wel eentje van ombouwen.Je hoeft iets bestaands niet te verminken, een nieuw lijf maken met twee opnames is ook een optieā¦.
Zo'n schaaf als de linker heb ik gemaakt van een oude Nooitgedacht boorschaaf om, net als Chevy, in sponningen te kunnen schaven (voor tochtprofielen in oude kozijnen). Ik vond het moeilijk om daarmee te werken omdat de beitel nogal snel hapt. Ik dacht dat het vooral mijn onkunde was."Absatz-Simshobel"
Nu zie ik op deze foto dat ik de beitel andersom had moeten draaien, met de snijkant omhoog. Slim.
Theoretische ziet het uit als de perfect oplossing om dichtbij de hoek te komen. In de praktijk zijn deze (neus)schaven nagenoeg waardeloos. Zefls de metaal versies met hoog precisie gemaakt zijn beesten. En met het korter maken van een gewoon boorschaaf heb je weinig vooruitgang , wat een cm of twee a drie? Het gaat mij beter en sneller met een beitel/boorschaaf combinatie. Met de beitel inhaken, weghalen net zoals bij een pen/gaat maken.
Zoals Ernest al aan geeft, eerst de bulk met een beitel weghalen, dan na lopen met de 78 of een boorschaaf en daarna de hoekjes met een neusschaaf. Een neusschaaf wil graag in het hout duiken, dus beitel zo zetten dat hij net niet schaaft en met de druk op je schaaf tot afname komen. Je drukt dan het hout een klein beetje in, waardoor de neusschaaf net schaaft.
Dat klopt maar kijk bij āchisel planeā. Vouw is altijd naar boven omdat anders is de druk naar beneden hoger En neigde de schaaf om te kiepen. .
Ik begrijp wat je bedoeld @Ernest Dubois.
Maar @knotwilg heeft het goed gezien, op de foto zit de beitel "normaal" met de vouw naar beneden.
Zo ook deze Ulmia..
Maar @knotwilg heeft het goed gezien, op de foto zit de beitel "normaal" met de vouw naar beneden.
Zo ook deze Ulmia..
Neen, niet echt. Het is de manier van vasthouden en duwen om het hakken te voorkomen.
Als rechtshandige, linkerhand om de schaaf heen, het ijzer in de "oksel" tussen duim en wijsvinger en de rechter hand achter de schaaf. Links drukt naar benden, rechts duwt vooruit. Het doel is om zo veel mogelijk neerwaardse druk net achter de snijkant te krijgen zodat de schaaf niet opwipt. Het lijkt meer op het werken met een rijschaaf dan met een zoetschaaf. Dan vooruit en een beetje heen en weer wiebelen.
Heb zojuist ook eens het ijzer andersom gemonteerd. Werkt niet echt, in de zin dat hout en metaal niet meer tegen elkaar aanliggen over de lengte van het ijzer. Er zijn nog maar twee raakpunten. Schaven/schrapen gaat, maar het blijft een onhandig ding.
Die van mij heb ik ook "zelf" gemaakt, afgezaagd dus van een ECE die zo krom was als een hoepel. Ben toen aardig bezig geweest om de ijzers en het houtje er uit te krijgen, daar had iemand aardig op zitten timmeren.