
zusjes in iep en een beetje walnoot.
normaal met houtdraaien heb ik de zelfdiscipline van een grieks staatsambtenaar. tis tenslotte hobby en het heeft ook wel wat dat elk stuk uniek is. vrijwel iedereen uit mijn omgeving slikt dat ook voor zoete koek, dat ik dus zo lekker artistiek alleen maar unieke dingen maak. jullie weten natuurlijk wel beter: het is gewoon beremoeilijk 2 identieke vaasje, potjes, schalen, etcetera te draaien. voeg daar mijn griekse draaiersmentaliteit aan toe en resultaat is dat er niks van mij hetzelfde is.
dat moet maar eens afgelopen zijn. iepen zusjes dus. niet precies hetzelfde, dat nou ook weer niet, maar dan toch in ieder geval perfect in verhouding tot elkaar. grote zus zou op alle fronten 1 kwart groter zijn dan kleine zus.
eerst zusje gedraaid, wat natuurlijk niet moeilijk was, want die was immers nog uniek. grote zus met veel gereken en gemeet aardig in verhouding weten te krijgen.
maar zoals dat bij zusjes wel eens gaat, bleek de grote een loeder eerste klas, met noesten en scheuren in dr kern. in de laatste minuten brak de kelk met een plopje op zo'n noest uit...
goed, na wat zeer ongrieks gedrag mijnerzijds na een uurtje de beitel maar weer opgepakt en mevrouw dan maar een lullig kraagje gegeven.
weer twee lekker-artistiek-unieke stukken.