Wat niet in het lijstje staat maar in feite het belangrijkste punt zou moeten zijn is de keuze van het uitgangsmateriaal. Hoe kritischer je hier bent hoe beter, omdat niet elk stuk hout ook geschikt is om voor deze of gene toepassing gebruikt te worden. Laat je hier zeker niet (ver)leiden door misplaatste zuinigheid, je fopt dan enkel jezelf. Heb hier al meermaals projecten zien voorbij komen waarbij de houtdikte veel te dun is (= wel goedkoper) en waarbij dan allerlei (al dan niet geslaagde) kunstgrepen moeten toegepast worden om het visueel toch op iets te laten lijken.
Kies voor de langste stukken het rechtste hout, hoe krommer of scheluwer het hout hoe korter de stukken maar mogen zijn.
De keuze(s) die hier gemaakt worden gaan grotendeels bepalen hoe vlot de rest van je lijstje kan afgewerkt worden.
Na een tijdje krijg je hier wel oog voor, dan zie je direct of de gewenste netto afmetingen haalbaar zijn bij een bepaald stuk hout.
Na het uitsmetten (= het hout al grosso modo op maat zagen) een paar dagen laten liggen om de spanningen te laten wegvloeien.
Daarna vlakken, haaks schaven, machine omstellen en dan eerst van breedte schaven en als laatste bewerking van dikte schaven. Waarom deze volgorde, bij het van breedte schaven steunt het hout op de smalste zijde, hoe brede deze dan nog is hoe beter.
Snipe bij het vlakken heeft meestal te maken met de instelling van de vlaktafels en hoogte van de messen, bij het van breedte schaven ligt het bij de kleine machientjes meestal aan de bouw, de drukrollen staan te ver van elkaar, er is te weinig aandrukkracht. Kan ook veroorzaakt worden door de invoer van niet vlak hout, of het tweemaal doorvoeren van ruw hout om dit min of meer vlak te krijgen. Bij niet perfect vlakke stukken is het risico op snip altijd een stuk groter.
Planken verlijmen zonder hoogteverschillen gaat het snelst en vlotst met een verlijmfrees, met als grote nadeel dat niet iedereen hier over kan beschikken natuurlijk. Volgende op het lijstje is gebruik maken van de zaagtafel om de planken te voorzien van een gezaagde tand en groef. Is geen wondermiddel, als je de planken niet mooi constant kan aandrukken tegen tafel en geleider word het geen succes, idem trouwens bij het gebruik van een valse veer. Verder zal je dan moeten terugvallen op lamelle's of domino's, of "elvendertig" spanvijzen gebruiken om alles te kunnen klemmen en te proberen op één lijn te krijgen en te houden.
Nog een simpele manier is om op het lijmvlak een paar spijkertjes in te slaan, deze nadien af te knippen een paar mm boven het oppervlak en dan de beide delen eens tegen elkaar te drukken er zorg voor dragend dat de beide delen in één vlak liggen. Voordeel hier is dat tijdens het lijmen de delen onderling niet meer kunnen verschuiven. Werkt wel het best bij niet te lange stukken.
(Afval)resten zijn inherent aan de klussen, daar ga je niet aan ontsnappen. Bij het zagen van plaatmateriaal kan je nog een optimalisatieprogramma gebruiken alvorens te gaan zagen, bij massief hout zal dat meestal niet werken wegens geen homogeen uitgangsmateriaal (kwasten, scheuren, zaagwijze, uitzicht, etc,)
De ervaring heeft mij wel geleerd om niet te snel iets in de kachel te gooien, het kleinste stukje geraakt ooit wel weggewerkt, je hebt enkel op termijn flink wat bergruimte nodig
