Na het bekijken van de filmpjes van Michael Alm over patterned plywood, wilde ik er zelf eens mee experimenteren. Hier een verslagje.
Ik heb ondertussen de kleine openingen tussen de lagen van de mpx geplamuurd met lijm en schuurstof en zo ligt het nu er al een paar weken.
Ik moet het nog een laatste keer schuren om een foto van het eindresultaat te kunnen maken.
Wat ik er mee ga doen, geen concreet idee voorlopig. Het belandt waarschijnlijk in de kast om ooit als inleg in een tafeltje te dienen of zo. Vermits het maar een experiment was, ben ik begonnen met een relatief klein stuk (60x30cm, 18mm dik, schat ik) en is het eindresultaat na het vele zagen, vlakken en vandikte schaven en schuren nog veel kleiner geworden (20x20cm, 12mm dik, schat ik).
Wat ik toegevoegd heb t.o.v. wat ik bij Michael Alm gezien heb (of het moest zijn dat ik niet goed opgelet heb), is om in de eerste stap langs en dwars gezaagde strookjes af te wisselen zodat het donker/licht patroon (veroorzaakt door de afwisselende lagen van langste en kopse vezels in de mpx) continu doorloopt. Als je identieke strookjes naast elkaar legt krijg je telkens 2 lichte of 2 donkere lagen tegen elkaar en dan blijf je de originele dikte van de mpx zien. In de praktijk ben ik gestart met een plaat die 2x zo breed als lang was, dan van de korte zijde strookjes gezaagd tot de helft, dan 90gr gedraaid en verder gezaagd. Zo kon ik bij de eerste verlijming telkens een langs en een dwars strookje afwisselen.
lessen:
- eerst een reststuk berken multiplex in reepjes zagen
- strookjes “kops” en verschoven onder 45gr verlijmen tot een paneel
- Dat paneel onder 45 gr opnieuw in strookjes zagen geeft stroken met allemaal lijntjes onder 45 gr (geen foto)
- Die strookjes opnieuw verlijmen, met de oneven strookjes ondersteboven geeft een visgraatpatroon (herringbone)
- nog een keer zagen onder 90 gr en opnieuw verlijmen met de oneven strookjes ondersteboven geeft een patroon met concentrische vierkantjes
Ik heb ondertussen de kleine openingen tussen de lagen van de mpx geplamuurd met lijm en schuurstof en zo ligt het nu er al een paar weken.
Ik moet het nog een laatste keer schuren om een foto van het eindresultaat te kunnen maken.
Wat ik er mee ga doen, geen concreet idee voorlopig. Het belandt waarschijnlijk in de kast om ooit als inleg in een tafeltje te dienen of zo. Vermits het maar een experiment was, ben ik begonnen met een relatief klein stuk (60x30cm, 18mm dik, schat ik) en is het eindresultaat na het vele zagen, vlakken en vandikte schaven en schuren nog veel kleiner geworden (20x20cm, 12mm dik, schat ik).
Wat ik toegevoegd heb t.o.v. wat ik bij Michael Alm gezien heb (of het moest zijn dat ik niet goed opgelet heb), is om in de eerste stap langs en dwars gezaagde strookjes af te wisselen zodat het donker/licht patroon (veroorzaakt door de afwisselende lagen van langste en kopse vezels in de mpx) continu doorloopt. Als je identieke strookjes naast elkaar legt krijg je telkens 2 lichte of 2 donkere lagen tegen elkaar en dan blijf je de originele dikte van de mpx zien. In de praktijk ben ik gestart met een plaat die 2x zo breed als lang was, dan van de korte zijde strookjes gezaagd tot de helft, dan 90gr gedraaid en verder gezaagd. Zo kon ik bij de eerste verlijming telkens een langs en een dwars strookje afwisselen.
lessen:
- Ik heb tussen iedere verlijming een rondje vvd gedaan om alles zo vlak mogelijk te houden. Daar verlies je wel wat dikte dus beter beginnen met bredere stroken in stap 1. Ik had stroken van 18mm gezaagd en ben met 12mm geëindigd.
- Bij het vvd schaven breken er al eens stukjes uit aan de randen. Dus, zeker naar een groter paneel mikken dan je uiteindelijk nodig hebt.