Allereerst voor iedereen de beste wensen voor 2012. Ik hoop dat iedereen kans heeft gezien het vuurwerk en de houtkrullen gescheiden te houden.
Vervolgens wil ik, met enige schroom, vertellen dat ik het blijkwaar weer geflikt heb.
Wat is er gebeurd? Een poosje geleden ben ik in het bezit gekomen van een heel mooie, heel grote nooitgedagt beitel. Zo eentje waarvoor je een wapenvergunning moet aanvragen wil je er mee over straat. Het ding zag er niet uit, maar na de inzet van een boel liefdevolle arbeid, stapels schuurpapier, een paar welgekozen scheldwoorden en een setje pleisters begint het er heel aardig op te lijken. Er ontbreekt nog een handvat maar ook op dat gebied zijn onderhandelingen gaande.
Alleen: het ding moet ook nog een keer geslepen worden. Ik heb de spullen om dat te doen, maar de ervaring ontbreekt. En om nu op het topstuk (lees: enige stuk) uit mijn collectie te gaan zitten experimenteren? Het kan vast geen kwaad, maar het voelt niet goed. Dus leek het me een goed plan om eens te kijken of ik niet ergens een stelletje oude beitels op de kop kon tikken om daarmee wat te oefenen.
Zo gezegd zo gedaan. Op een zaterdagochtend naar de markt Rotterdam. Een beetje rondneuzen en ziedaar, in een kistje verstop onder een kromme zaag, een afgebroken schroevendraaier, een kabelhaspel zonder kabel en een hamer met een gebarsten steel lag een leuk setje van vier beitels verstopt. Een beetje roest en aan de handvatten te zien hadden ze geen gemakkelijk leven gehad, maar verder was er niet veel mis mee. De man wilde 15.-, ik bood 10 en we werden het eens op 12,50. Thuisgekomen een bolletje staalwol ter hand, even schuren, en: Verdraaid! Het zal toch niet waar zijn? Alweer dat bekende stempeltje: "JNIJ Garantie" met daarboven een kroontje.
Eigenlijk zijn het twee setjes van twee beitels. Twee beitels van 25mm breed en twee van 37,5mm. Ik vond dit eerst een beetje vreemd. Waarom zou je twee dezelfde beitels willen hebben? Tot me opviel dat ze verschillend geslepen waren. Per setje is er één geslepen onder een hoek van ongeveer 25 graden, de andere zit op ongeveer 20 graden.
Dus in plaats van een mooie, scherpe beitel om mee op te scheppen en een setje prutbeiteltjes om te oefenen zit ik nu met vijf mooie maar stompe Nooitgedagt steekwapens. Ik kan zaterdag natuurlijk weer opnieuw in kistjes gaan zitten rommelen maar als het zo doorgaat dan kan dit een heel lang verhaal worden. Het lijkt met het beste dat ik maar gewoon ga beginnen met slijpen, we zien wel wat het wordt.
Ter afsluiting een familieportretje.
Attached files
Vervolgens wil ik, met enige schroom, vertellen dat ik het blijkwaar weer geflikt heb.
Wat is er gebeurd? Een poosje geleden ben ik in het bezit gekomen van een heel mooie, heel grote nooitgedagt beitel. Zo eentje waarvoor je een wapenvergunning moet aanvragen wil je er mee over straat. Het ding zag er niet uit, maar na de inzet van een boel liefdevolle arbeid, stapels schuurpapier, een paar welgekozen scheldwoorden en een setje pleisters begint het er heel aardig op te lijken. Er ontbreekt nog een handvat maar ook op dat gebied zijn onderhandelingen gaande.
Alleen: het ding moet ook nog een keer geslepen worden. Ik heb de spullen om dat te doen, maar de ervaring ontbreekt. En om nu op het topstuk (lees: enige stuk) uit mijn collectie te gaan zitten experimenteren? Het kan vast geen kwaad, maar het voelt niet goed. Dus leek het me een goed plan om eens te kijken of ik niet ergens een stelletje oude beitels op de kop kon tikken om daarmee wat te oefenen.
Zo gezegd zo gedaan. Op een zaterdagochtend naar de markt Rotterdam. Een beetje rondneuzen en ziedaar, in een kistje verstop onder een kromme zaag, een afgebroken schroevendraaier, een kabelhaspel zonder kabel en een hamer met een gebarsten steel lag een leuk setje van vier beitels verstopt. Een beetje roest en aan de handvatten te zien hadden ze geen gemakkelijk leven gehad, maar verder was er niet veel mis mee. De man wilde 15.-, ik bood 10 en we werden het eens op 12,50. Thuisgekomen een bolletje staalwol ter hand, even schuren, en: Verdraaid! Het zal toch niet waar zijn? Alweer dat bekende stempeltje: "JNIJ Garantie" met daarboven een kroontje.
Eigenlijk zijn het twee setjes van twee beitels. Twee beitels van 25mm breed en twee van 37,5mm. Ik vond dit eerst een beetje vreemd. Waarom zou je twee dezelfde beitels willen hebben? Tot me opviel dat ze verschillend geslepen waren. Per setje is er één geslepen onder een hoek van ongeveer 25 graden, de andere zit op ongeveer 20 graden.
Dus in plaats van een mooie, scherpe beitel om mee op te scheppen en een setje prutbeiteltjes om te oefenen zit ik nu met vijf mooie maar stompe Nooitgedagt steekwapens. Ik kan zaterdag natuurlijk weer opnieuw in kistjes gaan zitten rommelen maar als het zo doorgaat dan kan dit een heel lang verhaal worden. Het lijkt met het beste dat ik maar gewoon ga beginnen met slijpen, we zien wel wat het wordt.
Ter afsluiting een familieportretje.
Attached files
)
