Koken met metaal

[trigger]

Ja, dat doen de meesten hier natuurlijk dagelijks, tenzij je op magnetronmaaltijden leeft, natuurlijk.
Maar ik wilde eens een techniek proberen die ik al in veel filmpjes heb gezien.

Men neme een pikhouweel, dat ik na het ontroesten zo lelijk vond; grauw, maar ook heel veel putten van de aantasting door roest, en men gaat er even een half uur met een slijptol met korrel 40 overheen:



men neme daarna een vuurtje en stookt dat onder flink aanwapperen hoog op, zodat men een goede hete kolenbasis verkrijgt:



zodra de kolen goed gloeien het voorwerp erin plaatsen (tip: gebruik een lang eind ijzer zoals een breekijzer om dit te doen) en stook er meer hout op. Ondertussen prepareert men een oliebadje:





Uiteraard besef ik me terdege dat een plastic bak hier niet tegen bestand gaat zijn, maar ik wilde niet de hele ton met olie hoeven vullen.

Zodra het voorwerp een goede tijd flink opgestookt is (roodgloeiend is moeilijk te bereiken met een traditioneel vuur, dan moet je echt met een blaasbalg gaan werken) neme men het voorwerp uit en plaatst het direct in de olie. Indien je het goed gedaan hebt begint de olie vrijwel direct te borrelen/koken en komt er een grote rookwolk vanaf.





et voila.

Ben ik tevreden: Nee. Ik merkte na transport terug naar de werkplaats dat de zwarte laag toch vrij fragiel is. Ik denk dat het ding echt roodgloeiend had moeten zijn om dit goed te laten werken. Maar goed, ik heb het een keer geprobeerd. Ik tik nog wel een keer een balg op de kop bij een rommelmarkt en dan test ik deze techniek nog wel een keertje.

 

[Wim Kluck]

Als je hem roodgloeiend maakt en stopthem dan in een oliebad dan ga je hem harden. Een geharde pikhouwel gaat dan weer langer mee. Tenzij deze weer te hard is geworden dan breekt deze. Je moet dan wel veel kennis hebben om een harding uit te voeren. Door deze pikhouweel deze behandeling te geven zou je deze ook kunnen ontlaten dan word gehard staal weer taaier. Veel onzeker heden bij dit soort akties.

 

[ornament]

Je zou je ook eerst in de theorie van thermische behandelingen in verband met het bekomen van de gewenste hardheden kunnen inwerken. In verschillende zones van het gereedschap worden er vaak verschillende hardheden nagestreefd. . Bij een houweel , als ik die zou smeden, zou ik de punten (een paar cm ) harden en ontlaten to tot ik de gewenste hardheid heb, .. De rest niet, omdat het geheel dan zou kunnen breken. Bij een hamer zijn trouwens enkel de banen ( slagvlakken) gehard nooit het lichaam. .

Indien de fabrikant dat ook deed, dan is hij nu wel naar de vaatjes, te ver ontlaten. De sneden (punten) zullen nu erg snel slijten, bramen aanmaken die opkrullen.

Tja, Youtube filmpjes.....


groeten
Ornament

 

[Superkees]

Als je hem roodgloeiend maakt en stopthem dan in een oliebad dan ga je hem harden. Een geharde pikhouwel gaat dan weer langer mee. Tenzij deze weer te hard is geworden dan breekt deze. Je moet dan wel veel kennis hebben om een harding uit te voeren. Door deze pikhouweel deze behandeling te geven zou je deze ook kunnen ontlaten dan word gehard staal weer taaier. Veel onzeker heden bij dit soort akties.

Ach, in Nederland valt er toch geen goud te delven.

 

[Wim Kluck]

Ach, in Nederland valt er toch geen goud te delven.

Wie weet prik je een waterstofbron/leiding aan?

 

[trigger]

Ik wilde gewoon die techniek een keer zelf proberen, in dit geval op een houweelkop van de rommelmarkt . Er is weinig aan verloren als het niet (goed) is gelukt. Ik ga er nog een steeltje aan maken en kijken of het ding een beetje bruikbaar is.

 

[knotwilg]

Om te zwarten hoef je niet het hele ding in een keer op te stoken. In principe kun je het object met olie insmeren en dan stukje voor stukje met een vlam(boog) opstoken tot het goed zwart wordt. Je zou kunnen proberen om het op deze manier na te behandelen en kijken of het laagje wat minder fragiel wordt. Het blijft echter heel dun en best gevoelig.

In't ouderlijk huis was de trapleuning gesmeed en gezwart. Daar zit je alleen met je handen aan, maar na een decennium of zo zag je toch het blanke staal er weer door komen. Af en toe met een lapje lijnolie hield het roesten tegen.

 

[Paul90]

Om te zwarten hoef je niet het hele ding in een keer op te stoken. In principe kun je het object met olie insmeren en dan stukje voor stukje met een vlam(boog) opstoken tot het goed zwart wordt.

Werkt dat zo ja, gewoon met gekookte lijnolie en een gasbrander? En bij de trapleuning moest je dat regelmatig bijhouden met lijnolie omdat daar steeds handen (en dus ook zuren) op komen?
Ik heb hier eerder eens gevraagd over behandelen van oud deurbeslag, een espagnolet. Als ik de stand daarvan zelf met olie en een gasbrander kan zwarten, is dat veruit de makkelijkste oplossing. De spullen heb ik al.

 

[knotwilg]

Werkt dat zo ja, gewoon met gekookte lijnolie en een gasbrander? En bij de trapleuning moest je dat regelmatig bijhouden met lijnolie omdat daar steeds handen (en dus ook zuren) op komen?

Ja en ja. Het is een oppervlakte behandeling. Gasbrander moet wel voldoende vermogen hebben om de juiste oppervlaktetemperatuur te halen (die ik zo niet meer weet) boven die waarbij de olie gaat roken. Proefstukje maken.

Ipv olie kun je ook een oplossing van Kalium nitriet (aat?) en Natriumhydroxide gebruiken bij ~150°C ("Bluing steel").

(Een hele trapleuning van een meter of 6 zie ik nog niet in z'n geheel in een smidsvuur. )

Er is een prachtig boek over het kleueren van staal etc.
"The Colouring, Bronzing and Patination of Metals" -- Richard Hughes, Michael Rowe (tweede hands by Bol)

 

[Paul90]

Dankje voor de uitleg! Dat ga ik binnenkort (hopelijk) doen dan. Moet dit ook in meerdere dunne lagen, zoals het inbranden voor een pan?
En is het nog aan te raden om er een laagje lak op te zetten na de behandeling? Dat lees ik bij koud blauwen meestal..