In onze achtertuin staat (is nu stond) een moerbeiboom (mulberrytree). Deze boom is 30 jaar geleden bij toeval ontsproten. Een vriendin van m'n vrouw had bij haar uit de buurt een handvol moerbeivruchten meegenomen om m'n vrouw te laten proeven. Die vond er niets aan dus het handjevol werd in de tuin gegooid, voor de vogeltjes. En één van de besjes heeft wortel geschoten en is langzaam tot een boom uitgegroeid. Zolang de boom niet te groot was gaf die weing problemen. Maar met het groeien kwamen er ook steeds meer vruchtjes. Die vormden in het gevorderde voorjaar een waar tapijt aan glibberige substantie die je aan je schoenen mee naar binnen nam. En ook bij de buren kwam er een flinke lading neer. En die waren daar niet echt blij over. Toen vorig jaar een flinke tak door een storm van de boom werd gerukt bleek dat op diverse plaatsen waar regenwater in de vorken van takken kan verzamelen rot was ontstaan. Dus werd het hoog tijd de boom te rooien. Dat wilde ik afgelopen najaar al doen maar het weer was steeds te slecht om de boom in te gaan. Toevallig kwam een vriend van de familie ter sprake en die bleek een boomverzorgingsbedrijf te hebben. Die hebben we laten opdraven en daarna was de deal gauw gesloten.
Hedenmorgen om 7:30 reed de karavaan voor en begon men met de ontakeling. Een bijkomend probleem waren een paar kabels die tussen de takken doorliepen. Maar de mensen verstonden hun vak en om 11:00 was de klus geklaard. M'n vrouw was een beetje triest want het was een deel van haar uitzicht voor bijna 30 jaar. En ook de eekhoorns en wat vogels moeten naar een nieuw tehuis omzien.
Ik heb gevraagd om alles dat niet door de chipper kon achter te laten. Dan kan ik altijd nog zien wat ik er mee kan doen. Ik laat het rustig drogen zodat ik alle tijd heb om er een bestemming voor te verzinnen.
Hedenmorgen om 7:30 reed de karavaan voor en begon men met de ontakeling. Een bijkomend probleem waren een paar kabels die tussen de takken doorliepen. Maar de mensen verstonden hun vak en om 11:00 was de klus geklaard. M'n vrouw was een beetje triest want het was een deel van haar uitzicht voor bijna 30 jaar. En ook de eekhoorns en wat vogels moeten naar een nieuw tehuis omzien.
Ik heb gevraagd om alles dat niet door de chipper kon achter te laten. Dan kan ik altijd nog zien wat ik er mee kan doen. Ik laat het rustig drogen zodat ik alle tijd heb om er een bestemming voor te verzinnen.
Laatst bewerkt:
