Dat zal je altijd zien. Ben je lekker op stoom om het bovendeel van de dossierkast af te ronden, komt er weer wat tussendoor. Als iemand op een gegeven moment begint te vertellen dat je zo handig bent met hout zit er meestal een klusje in de pijplijn. Dus in een oogwenk stonden er 4 eetkamerstoelen in huis van een vriendin van m'n vrouw. Die stoelen zijn wat ongebruikelijk want ze zien er uit als kantoorstoelen. Ze staan op 4 zwenkwieltjes en alleen de zitting met rugleuning kan wat bewegen dankzij een scharnier en een instelbare veer. En dat achterover leunen bleek nu juist de zwakte van de stoelen te zijn. Nu is men hier in het algemeen vrij stevig aan het gewicht om niet te zeggen overgewicht dus dat achterover leunen had alle spaanplaten zittingen gekraakt. Die plaat was 3/4" dik en ik had nog wel een restje geschikt multiplex staan, genoeg voor twee zittingen. Omdat ik midden in de kastenklus zat zou ik er eerst één doen om te zien of het tot een redelijk resultaat zou leiden.
Dus een stoel, de meest verrampeneerde van het kwartet, bij de lurven gepakt en ontmanteld. Op de spaanplaat na was de rest van goede kwaliteit dus een reparatie was wel verantwoord.
De gekraakte plaat. Er zaten inslagmoeren in van een wat afwijkend type.
Nadat de inslagmoeren waren verwijderd heb ik een tekening gemaakt. Daarmee heb ik een stuk multiplex bemaat, uitgezaagd, de ronde vormen aangebracht, gaten geboord en de inslagmoeren aangebracht.
Ondertussen had ik de bekleding voorzichtig op de hand gewassen in de hoop dat het kleurverschil met de rugleuning niet te groot zou zijn. De schuimrubber zitting werd geplaatst en de bekleding strak erover aangebracht. Met de electro-tacker de stof vast gezet en alles gemonteerd om het even uit te proberen.
Als laatste nog een stuk zwart karton als afwerking tegen de onderkant geniet, het ijzerwerk weer vastgezet en er stond weer een functionerende stoel.
Ik zat net in de verse stoel uit te rusten toen m'n vrouw het volgende klusje al aankondigde. Het zou wel handig zijn om een trapleuning te hebben in de tweede kelder. Daar had ze wel gelijk in en volgens code (het Amerikaanse bouwbesluit) was dit ook verplicht. Dus de regels er op nageslagen om te zien wat de installatie-eisen zijn. Er waren bepaalde minimum en maximum afmetingen van de doorsnede maar de trapleuningen van de bouwmarkten voldoen daar natuurlijk aan. De ruimte tussen de muur of andere obstakels diende minimaal 38 mm te zijn. De hoogte boven de neus van de treden moest tussen de 34" en 38" zijn dus 36" (ca. 915 mm) was een mooie maat. Omdat er pijpen langs de wand liepen moest de leuning wat verder dan 38 mm van de muur komen. Daar heb ik blokjes van 50 dik voor gemaakt van restjes Douglas van m'n werkbank. Omdat de fundatiemuur dikker was dan de scheidingsmuur (60 mm verspringing) moest ook de leuning verspringen. Volgens code moet er een overgangsstuk tussen waarbij geen scherpe overgangen voelbaar mogen zijn. Dus op naar het plaats delict om alles uit te zetten.
Hier is de verspringing en het pijpwerk goed te zien.
Eerst maar zien dat ik een overgang ontwerp. Ik had al stukken leuning gekocht en de muursteunen. Ik besloot een 30 graden S-bocht te maken, dat leek me wel een soepele overgang. Op m'n provisorische tekenbordje alles 1:1 uitgezet. Met een straal van 220 mm zag het er redelijk uit.
Ik had restjes van precies de goede dikte en die lijmde ik met z'n drieen tegen elkaar.
Na het vlakken werd zaak afgetekend. Rechtsboven is een plakje trapleuning te zien. Met strookjes karton met daar de drie stralen van geknipt kon ik eenvoudig de stralen op het hout aanbrengen.
Met m'n verse Festool decoupeerzaag werden de gebogen contouren gezaagd.
Met de beitel werd het leuningprofiel aangebracht. Ik had een kartonnen malletje gemaakt om het profiel te controleren. Na wat schuurwerk viel het me niet tegen.
Maar dat kan je in het tweede deel zien.
Dus een stoel, de meest verrampeneerde van het kwartet, bij de lurven gepakt en ontmanteld. Op de spaanplaat na was de rest van goede kwaliteit dus een reparatie was wel verantwoord.
De gekraakte plaat. Er zaten inslagmoeren in van een wat afwijkend type.
Nadat de inslagmoeren waren verwijderd heb ik een tekening gemaakt. Daarmee heb ik een stuk multiplex bemaat, uitgezaagd, de ronde vormen aangebracht, gaten geboord en de inslagmoeren aangebracht.
Ondertussen had ik de bekleding voorzichtig op de hand gewassen in de hoop dat het kleurverschil met de rugleuning niet te groot zou zijn. De schuimrubber zitting werd geplaatst en de bekleding strak erover aangebracht. Met de electro-tacker de stof vast gezet en alles gemonteerd om het even uit te proberen.
Als laatste nog een stuk zwart karton als afwerking tegen de onderkant geniet, het ijzerwerk weer vastgezet en er stond weer een functionerende stoel.
Ik zat net in de verse stoel uit te rusten toen m'n vrouw het volgende klusje al aankondigde. Het zou wel handig zijn om een trapleuning te hebben in de tweede kelder. Daar had ze wel gelijk in en volgens code (het Amerikaanse bouwbesluit) was dit ook verplicht. Dus de regels er op nageslagen om te zien wat de installatie-eisen zijn. Er waren bepaalde minimum en maximum afmetingen van de doorsnede maar de trapleuningen van de bouwmarkten voldoen daar natuurlijk aan. De ruimte tussen de muur of andere obstakels diende minimaal 38 mm te zijn. De hoogte boven de neus van de treden moest tussen de 34" en 38" zijn dus 36" (ca. 915 mm) was een mooie maat. Omdat er pijpen langs de wand liepen moest de leuning wat verder dan 38 mm van de muur komen. Daar heb ik blokjes van 50 dik voor gemaakt van restjes Douglas van m'n werkbank. Omdat de fundatiemuur dikker was dan de scheidingsmuur (60 mm verspringing) moest ook de leuning verspringen. Volgens code moet er een overgangsstuk tussen waarbij geen scherpe overgangen voelbaar mogen zijn. Dus op naar het plaats delict om alles uit te zetten.
Hier is de verspringing en het pijpwerk goed te zien.
Eerst maar zien dat ik een overgang ontwerp. Ik had al stukken leuning gekocht en de muursteunen. Ik besloot een 30 graden S-bocht te maken, dat leek me wel een soepele overgang. Op m'n provisorische tekenbordje alles 1:1 uitgezet. Met een straal van 220 mm zag het er redelijk uit.
Ik had restjes van precies de goede dikte en die lijmde ik met z'n drieen tegen elkaar.
Na het vlakken werd zaak afgetekend. Rechtsboven is een plakje trapleuning te zien. Met strookjes karton met daar de drie stralen van geknipt kon ik eenvoudig de stralen op het hout aanbrengen.
Met m'n verse Festool decoupeerzaag werden de gebogen contouren gezaagd.
Met de beitel werd het leuningprofiel aangebracht. Ik had een kartonnen malletje gemaakt om het profiel te controleren. Na wat schuurwerk viel het me niet tegen.
Maar dat kan je in het tweede deel zien.
Laatst bewerkt:
