We zijn op het werk een oude klipper tot woonschip aan het verbouwen en ik moest een paar balken plaatsen om de vloer van de stuurhut te verlengen waar het oude trapgat zat. Even deze atsu nomi er bij gepakt om de verbindingen te maken en lekker hakken. Drie dagen later ben ik in de werkplaats bezig om de deuren van diezelfde stuurhut te repareren. Ik wil de beitel uit mijn kist pakken maar hij ligt er niet in. Overal gezocht in de werkplaats maar nergens te vinden. Toch maar eens aan boord kijken en jawel hoor, daar ligt ie. De klipper was nog niet geïsoleerd en was helemaal vochtig door condens. Mijn Inokichi zat onder de oppervlakteroest maar even in warme schoonmaakazijn leggen en hij was weer mooi roestvrij. Het zuur heeft het staal ook geëtst en onthulde het patroon in de jigane (het zachte staal). Blijkt dat het gemaakt is met kamaji. Dit is staal dat is gemaakt met ijzer van oude scheepskettingen, ankers, spijker of brugdelen. Dat verklaart waarom deze beitel zo makkelijk slijpt en heel goed schokken opvangt.
Laatst bewerkt: