Het "Scheppie" syndroom

Zodra het kan ga ik er mee aan de slag. Vooruitzichten vwb mobiliteit van mijn vrouw zijn goed, dus nu het weer nog even meewerken.

Het is inderdaad een mooie grote ruimte, het gekke is echter dat ondanks dat ik altijd ruimte tekort lijk te komen.... Ik zeg altijd: er zijn te veel leuke dingen die je echt niet kunt laten staan. "Heb je het echt nodig" vraagt mijn vrouw dan altijd, "nee, maar je weet het maar nooit en beter mee verlegen dan om verlegen". Het grote voordeel van een ruimte niet bij je huis is dat je vrouw niet altijd precies weet wat er allemaal gebeurd...

@ ed bever: Zo had ik zelf ook een beetje in gedachten. De stellingen die aan de rechterzijkant staan heb ik afgekort zodat ik daar een werkbank van kan gaan maken (de platen staan al klaar om gezaagd te worden). Achterin de loods bevindt zich al een grote werktafel (2.5m x 1.5m) die voorzien is van wielen (dat moet wel omdat de deur achter de tafel open moet kunnen). Daar werken we allebei aan. Daar staan een paar gemeenschappelijke zaken op zoals: kolomboor(tje), slijpsteen en bankschroef en onderin ligt wat gereedschap zoals mijn boormachines.
Mijn plan is nu van de afgezaagde stellingen een combinatie van werkbank en zaag-ondersteuning te maken. Ik wil dat realiseren door mijn machines (behalve de zaagmachine) mobiel te maken ( op wielen dus). Vandaar de opening in het midden. Dit maakt het ook wat makkelijker met de afzuiging, anders moet ik alle apparaten op de afzuiging aansluiten en ben ik alleen daardoor al veel ruimte kwijt. Ik ben er nog niet uit hoe ik de machines goed op 1 hoogte ( de hoogte van de stelling) kan krijgen en wel zo dat ze aansluiten op de stellingen en deze dienst doen als geleider/ondersteuning van lang hout (bv steigerplanken).
Nu eerst mijn zaagmachine opzetten (bezig met een transport systeem en waterpas-stel-systeem (klinkt meer dan dat het is hoor)) zodat ik weer kan zagen en mijn platen op de stellingen kan leggen. Heb ik alleen wat beter weer voor nodig, het is nu in de loods ook -2gr en dat is niet echt lekker werken.

@ ed bever: zie nu pas dat je in Bakel woont, vlakbij dus! Ik ben al een tijdje op zoek naar stadswerkplaatsen of cursussen houtbewerking maar kan niets vinden in de omgeving. Weet jij misschien iets??

Kleine update;
Eindelijk staat hij dan: mijn zaagmachine ... Lang mee bezig geweest, alles uit elkaar gehaald om schoon te maken en alle boutjes en moertjes voor zover nodig (bijna niet!) vastgedraaid. Ondanks zijn leeftijd ziet de machine er van binnen en van buiten nog als nieuw uit. Alles afgesteld en vooral goed gekeken hoe het allemaal in elkaar steekt. Veel bewondering gekregen voor het vakmanschap waarmee de machine gebouwd is. Ik begin steeds beter te begrijpen waarom op het Duitse blog er met zoveel waardering over Metabo wordt gesproken.
I.v.m. mijn lengte (1,92m) de machine verhoogd door er blokken onder te plaatsen en om e.e.a. goed waterpas te kunnen krijgen in deze blokken zware bouten bevestigd waarmee dat goed lukt. Ook heb ik hem transportabel gemaakt door er wielen onder te zetten die alleen in werking treden als de bouten zijn ingedraaid. De poten ter ondersteuning van de slede zijn hierdoor wat te kort geworden, vandaar dat ik er blokjes onder heb geplaatst (moet ik in de toekomst nog verbeteren). Een beetje omslachtige constructie maar het werkt en als het goed is zal ik hem niet zo vaak gaan verplaatsen.
Het zal natuurlijk niet de goede machine zijn (vlgns Tuoh is het eigenlijk maar een bouwzaag), maar ik hoop en weet het bijna zeker dat ik er op mijn niveau, veel plezier aan ga beleven (zie foto's).


De afzuiging voldoet, maar kan nog beter. De interne kast waar het zaagblad invalt sluit niet helemaal goed en heeft een ronde uitsparing. Het vilt dat in de kast zat is verteerd en moet vervangen worden (ik denk dat een tochtstripje al volstaat) en de uitsparing ga ik dicht maken zodat het zaagsel nog maar 1 kant uitkan nl de afzuiger in. Verder geen nare bijzonderheden tegen gekomen behalve dat de liniaal op de verlengingsstok van de verstekgeleider 180gr andersom staat (zie foto). Weet iemand of dit zo hoort of heb ik een montagefout gemaakt?
Heb een paar proefstukjes gezaagd en ben helemaal tevreden met het resultaat. Volgens mij een prima zaagsnede (zie foto), voelt aan alsof hij geschaafd is en nauwkeurig op 90gr, gemeten met mijn hoekijzer.
Nu kan ik verder met de inrichting. De underlaymentplaten op maat zagen voor mijn werkbank/zaagtafels en dat wat hiervan overblijft, tegen de muur om mijn gereedschap op te hangen. Heb ook nog een leuke werkkast gekocht die ik als eerste zal ophangen en vullen.
Geheel terzijde maar wel leuk om te vermelden: ik heb de discussie trachten te volgen over de werking en afstelling van de schaaf (ppffff moeizame verhandeling voor de leek, bijna wetenschappelijk niveau) maar, maar ik heb er wel weer veel van geleerd. Met het geleerde mijn net aangeschafte tweedehands Stanley No 4 (voor de liefhebbers: de verkeerde nl Engels..) onderhanden genomen. De bijtel geslepen op een wetsteen, de keerbeitel zodanig afgevijld dat hij precies horizontaal op de bijtel staat, messcherp geslepen en deze vastgezet op c. 2mm. De bijtel niet te veel laten uitsteken en toen gaan schaven. Man, man, wat is dat dan leuk. Ik vond schaven vroeger verschrikkelijk, het hapte in het hout, de krullen kwamen vast te zitten onder de keerbeitel, het "liep" niet, noem maar op het ging gewoon niet. En nu, nu ging het als vanzelf, geen happen meer, mooi vlak, gewoon leuk om te doen. Mannen, ik ben jullie dankbaar voor deze, voor mij in ieder geval, wederom uiterst nuttige discussie!!

Zeker wel. Ik was alleen vergeten die te plaatsen. Hij zit er nu fier en wel op (nu alleen hopen dat hij ook een bijdrage levert aan een goede stofafvoer)

Zo, wat een leuke en leerzame middag heb ik net achter de rug! Marc (alias Ed de Bever) was bij mij op bezoek. We hadden elkaar via het forum leren kennen en wonen vlak bij elkaar in de buurt. Een eerder bezoek stond al gepland maar kon niet doorgaan, vanmiddag is dat wel gelukt.
Wat is dat plezierig en leerzaam om zo met elkaar in contact te zijn. Mijn status heb ik wel moeten terugschroeven van beginner naar absoluut beginnende amateur. In die zin was het een zeer eenzijdige overdracht van Marc naar mij. Het enige wat ik hem kon bieden was een meer dan luisterend oor. Wat overigens heel plezierig is aan Marc is dat hij geen enkele keer negatieve kritiek had om mijn, qua klasse, zeer beperkt scorend materieel. Mijn Metabo TK 1688 kon gelukkig zijn goedkeuring wel wegdragen en we hebben beiden kunnen constateren dat de zaagsnede er prima uitziet. Een handige en ook veilige tip was om met een stukje hout de parallelaanslag te verlengen zodat en het te zagen stuk hout extra ondersteuning krijgt aan de achterkant en zo versplintering tegengaat en het afgezaagde stuk niet kan terugspringen. De werking en vooral de plaatsing van de langsgeleider behandeld door professor Marc en nu weet ik waar hij precies moet zitten, waarom bij smalle planken de smalle zijde gebruikt moet worden en welk zaagblad bij welk zaagwerk past.
Verder heeft hij mij nog geholpen met het verzagen van een platen underlayment die ik ga gebruiken voor mijn werktafel, waarbij hij wel fijntjes aangaf dat ik en een botte zaag had en het blad van mijn cirkelzaag bepaald niet vlak is.. (Wordt toch weer uitzien naar een “echte” cirkelzaag).
Tussendoor maakt hij mij er terloops op attent dat je eigenlijk alleen moet werken met scherp materiaal. Werkt prettiger en veiliger, dus 2 vliegen in 1 klap. Mijn, dacht ik toch, zeer ingenieuze oplossing voor het verstellen van te schaven materiaal op mijn nieuwe werkbank werd wel door hem resoluut van tafel geveegd: veels te ingewikkeld en als je het zo en zo doet bereik je hetzelfde alleen veel eenvoudiger. Onmiddellijk gevolgd door een verbetering van de versteviging van de werkbank in combinatie met de nieuw voorgestelde schaafbank oplossing.
Na nog de afzuiging tijdens de koffie doorgenomen te hebben ging Marc weer huiswaarts maar niet nadat hij mij ook nog verraste met een ophangbord voor gereedschap + haken en een mooie kast voor het opbergen van boevenfrezen!!
Deze man mag bij mij wel elke dag op de koffie komen. Des te eerder ben ik dan af van het (door mijzelf verstrekte predicaat) absoluut beginnend amateur en kan ik mij in de rijen scharen van de beginnende amateur. Maar al leer ik niets meer van Marc het was ook (ondanks de voor mij ijzige kou) een zeer gezellige middag. Marc bedankt en je ziet me gauw weer!

Wat begon met een plezierige en gezellige kennismakingsmiddag (zie mijn vorige posting) werd deze vervolgd door mijn bezoek aan Marco (Ed de Bever). Het was te koud voor mij om in mijn eigen loodsje aan de slag te gaan dus een mooi moment hiervoor. Na een gezellig kopje koffie in de serre waar we de houthandels in de omgeving doornamen op kwaliteit en aanbod en we nog even snel de politieke items van de dag behandelden, nam Marco mij mee naar zijn domein.

Tsja…… Dat was even slikken. Netjes, wat is die man allemachtig NETJES! Alle planken en plankjes (en dat zijn er heel wat!)van zijn houtvoorraad keurig strak in het gelid, recht op elkaar. Zijn handmachines, verpakt in systenairs,op slagorde geplaatst in grote stalen kasten, de wanden vol met klein materiaal uiteraard netjes gesorteerd... De onderdelen van zijn machinepark op de goede plaats en direct inzetbaar. Alles klopt gewoon. Hij zal zelden misgrijpen of iets kwijt zijn.
Totaal onverwacht voor me. Ik dacht bij een echte houtbewerker binnen te komen. Je weet wel krullen op de werkbank en zaagsel op de vloer, links en rechts wat houtresten en het gereedschap een beetje her en der verspreid. Maar niet dit, niet zo netjes en opgeruimd.
Dat zet me wel meteen aan het denken over hoe het er voorstaat in mijn eigen loodsje: overal rommel en troep, gereedschap af en toe onvindbaar opgeborgen, machines her en der geparkeerd. Feitelijk nog niets op de goede plek…. Nog veel heel veel te doen om een beetje in de buurt te komen van Marco.
Kennismaking met zijn machinepark. Marco beschikt over een schitterende combinatiemachine (het merk is me even ontschoten, in ieder geval een Italiaan), met zaag, frees, vlak en vandiktebank en een langgatboorinrichting er bij. Alles (althans voor mij) in een zeer zware kwaliteit uitgevoerd. Prachtige machine! Een forse, zeg maar grote jongen, lintzaag met ca. 3 pk motor. Die kan dus heel wat aan. Mooie zware boormachine op (en daar had ik zelf ook aan gedacht (ja,ja)) een rolladenblok uiteraard verrijdbaar, want alles wat op de grond staat bij Marco staat op wielen zelfs zijn grote combi.
Daarnaast heeft hij ook een grotendeels zelfgebouwd afzuigersysteem met cycloon en een apart fijnstoffilter apparaat. De bovengrondse afvoerleidingen allemaal voorzien van zelf gemaakte afsluitkleppen met aansluitingen bij elke machine + boven zijn werkbank. Geweldig systeem en gezond ook.
Zijn werkbank of eigenlijk zijn drie werkbanken getuigen ook weer van zijn vernuftige geest. Ik had het eerst niet in de gaten maar uiteindelijk komt het hier op neer dat hij de drie werkbanken zowel los van elkaar kan gebruiken en als hij ze niet nodig heeft ,onder elkaar kan schuiven en zo minimale ruimte innemen. Prima oplossing zeker als er sprake is van ruimtegebrek (en wie heeft dat niet behalve Rick..) zonder aan werkruimte of ruimte in te hoeven boeten.
En dan kwam ook die andere kwaliteit van Marco weer om de hoek: de natuurlijke leraar. Op een heel plezierige maar vooral leerzame manier weet hij bij mij als echte beginneling alles over te brengen. Super! Vorige keer les gehad in zagen, nu in schaven en uitleg over de freesmachine. En daarnaast van alles op kunnen steken over zijn methodische manier van het plaatsen van machines en gereedschappen.

Met tuitende oren en nog vol van wat ik allemaal gezien had, uiteraard veel te laat, naar huis gereden met in gedachten een droombeeld van mijn eigen loodsje zoals het er mogelijk uit zal komen te zien...