Mijn meubelmakers avontuur in Kameroen

l3nna3rt

Actieve deelnemer
16 dec 2010
156
0
N.a.v. het Oeganda topic

Hoi allemaal,

Ik ben deze zomer mee geweest met de vliegende meubelmakers in Kameroen. Wij hebben daar gewerkt voor de stichting OHEDA. Het gaat om een leegstaand moeder en kind centrum dat ingericht moest worden om zodoende zieke kinderen en moeders te helpen. Aangezien de omgeving rondom het centrum erg arm is, was het erg belangrijk om daar stappen ze zetten. Samen met 8 man en de lokale bevolking zijn wij grotendeels geslaagd om het centrum te voorzien van meubels.

Eenmaal thuis weer aangekomen wilde ik mijn sponsors nogmaals bedanken en heb ik een reisverslag gestuurd. Deze post ik hier nu ook voor de geïnteresseerde.

Kameroen
Op 21 juli vertrok ik samen met de groep naar Kameroen. Eerst vlogen we naar Casablanca, om daar na 6,5 uur wachten, onze reis te vervolgen naar Douala in Kameroen.
Douala is een grote havenstad in het westen van Kameroen. s' Ochtends vroeg landden we op het vliegveld en werden we opgehaald door Pascal, de oprichter van de stichting. Zijn vrouw Friede met de kinderen reisde met ons mee vanuit Amsterdam. Samen met Pascal en familie van vrienden werden we naar het huis van Friede haar ouders gebracht, waar we de eerste nacht zouden doorbrengen. Iedereen was te moe van de reis om nog door te rijden naar Edéa. Onderweg in de taxi werden we al meteen geconfronteerd met de heersende armoede. De wegen zijn er erg slecht, met veel gaten en bobbels. Ook was het erg apart om te zien dat vrijwel iedereen aan het sporten was. Pascal legde mij uit dat Kameroen een sport land is, waar iedereen gaat hardlopen en oefeningen doet voordat hij of zij naar de kerk gaat.
Na een half uur in de auto gezeten te hebben, kwamen we aan bij de ouders van Friede. We werden ontzettend gastvrij ontvangen en er werd meteen begonnen met het klaarmaken van het ontbijt. Overdag hebben we wat bijgeslapen en verder niet veel kunnen doen vanwege de aanhoudende regen. Jaja, het regenseizoen was hier al goed merkbaar. 's Avonds kwamen er wat omwonende langs, die blij waren om ons te zien. We hebben een klein feestje gehouden en zijn vervolgens naar bed gegaan. Iedereen was nog steeds erg moe.
De volgende dag hebben we met Friede een kleine wandeling door de buurt gemaakt. Ik voelde me ontzettend bekeken, ze zien daar eigenlijk nooit een blanke. Heel apart gevoel, maar omdat iedereen kon zien dat we bij Friede hoorde, was er niks aan de hand. Ze leven hier erg primitief en heel dicht op elkaar. Eenmaal terug bij het huis van Friede haar ouders, kwamen ook Marcel en Yvonne terug, die geprobeerd hadden om geld te halen. Niet geslaagd en het eerste probleem deed zich voor. De Maestro wordt daar niet geaccepteerd en niemand had een mastercard bij zich. Gelukkig hebben we wat euro's kunnen inwisselen, om in ieder geval de eerste dagen door te komen.
Die middag zijn we met een overvol busje naar Edéa vertrokken. Hier bevind zich het opvanghuis waar we de komende tijd zullen werken en verblijven. Onderweg was het continue duimen dat de bagage niet van het dak zou vallen. Na een lange rit van 1,5 uur over wegen vol met gaten en drempels, kwamen we aan bij het huis. Naast het huis stond het vol met lokale mensen die al een hele tijd op ons hadden zitten wachten. We werden meteen omhelst en de muziek ging aan.
Omdat het in Kameroen rond half 7 al donker werd, besloten we om maar direct onze slaapplekken in orde te maken. Het was erg goed geregeld. De matrassen waren aanwezig voor ons en alle ramen waren voorzien van gaas tegen de muggen. Fijn dat de twee kamers waar wij moesten verblijven zo ver al waren afgewerkt. Aan de rest van het gebouw moest nog veel gebeuren. Uit voorzorg toch maar de klamboes opgehangen en het bed in orde gemaakt. Wat spullen uitgepakt en inmiddels werd het al donker.
De volgende dag hebben we samen met Pascal elke kamer bekeken en geïnventariseerd wat er allemaal precies nodig was. We kwamen uit op 26 bedden, 9 kasten, een hele groot bank, een ontvangstbalie, bureaus en nog veel meer. Toen er per meubel een zaagplan gemaakt was en alles op papier stond, konden we naar de hout machinale in het dorp. Twee van onze groep gingen mee om het hout te kopen en kwamen pas aan het einde van de middag terug. Ondertussen hebben we een eenvoudig werktafel en eettafel gebouwd, zodat wij fatsoenlijk konden eten en werken. Uiteindelijk hebben we 80 planken hardhout gekocht, omdat er geen plaatmateriaal aanwezig was.
Die week zijn we met groepjes bij de machinale geweest om daar aan de bedden te werken. Samen met Didier en Jean, onze lokale opzichter en timmerman, hebben we de bedden afgekregen en per vrachtwagen naar ons huis laten komen. Didier en Jean reden mee met de vrachtwagen en onze groep ging mee met de auto van Pascal. Wij waren met de auto veel sneller en stonden op de vrachtwagen te wachten, toen vervolgens Didier en Jean lopend aankwamen. Erg vreemd want er was geen vrachtwagen te zien? Wat bleek, de vrachtwagen was voorbij het huis gereden omdat hij de inrit te laat had gezien en was vervolgens 100 meter verderop gestopt. Tijdens het keren was hij in de berm belandt, maar omdat deze een meter diep was, dus ook gekanteld. Al ons hout lag in de berm en het was een hels karwei om het er weer allemaal vandaan te krijgen. Zeker met de temperatuur en luchtvochtigheid van ruim 90%, was het geen pretje om alles nog een keer te moeten versjouwen. Uiteindelijk heeft iedereen mee geholpen en kon de vrachtwagen door een andere vrachtwagen uit de berm worden getrokken.
Het eerste weekend besloten we door te werken, om dan op dinsdag een rustdag te nemen. Inmiddels hadden we ook een manier gevonden om geld te halen en begon het project een beetje te lopen. Toen kon ook iedereen aan de slag en heeft iedereen geholpen om de bedden in elkaar te zetten. Het was fijn om eindelijk van de grond af te kunnen en weer in een bed te slapen.
Later in die week zijn we begonnen met het maken van de kasten in de machinale, terwijl de achterblijvers verder gingen met de bedden. Dit ging vrij vlot, tot plots bleek dat een van de machines kapot was gegaan en daardoor het project een beetje vast liep. Gelukkig was dit vlak voor het weekend en konden we ons even richten op een relax weekendje in Kribi.
Kribi heeft prachtige stranden en we verbleven in hotel met zwembad. Eindelijk konden we weer normaal douchen in plaats van de waterput in de tuin en even slapen op een goed bed. Hadden we wel verdiend na al dat harde werken. Op zondag hebben we een lange strandwandeling gemaakt naar een bijzondere plek. In de omgeving was een waterval die rechtstreeks in de zee terecht kwam. Er zijn maar een aantal plekken op de wereld met dit verschijnsel. 's Avonds zijn we lekker uit eten geweest en werden we opgehaald door onze taxi die ons weer naar Edéa bracht.
Nu begon het project echt vaart te krijgen en waren we inmiddels al ruim over de helft van de werk 'vakantie'. Omdat een van de machines nog steeds kapot was, besloten we om een start te maken met de bank voor in de wachtruimte. Hier hadden we de freesmachine niet voor nodig, dus hebben we ons hier met het hele team op gericht. Karin had een mooi ontwerp gemaakt en niemand anders van de lokale mensen had hier inbreng in gehad. Echt ons eigen project, dat deels een verrassing moest gaan worden. Leuk!
Na een aantal dagen hard werken begon er een einde te komen aan het project. Iedereen was ontzettend moe vanwege de hitte en luchtvochtigheid. Je kon gewoon niet uitrusten door een continue druk op je lichaam van het vocht. Zelfs 's nachts bleef het ontzettend warm en was het lastig om tijdens het werken nog ergens energie vandaan te halen.
Gelukkig konden de kasten nu ook in elkaar en de bank was zo goed als af. De laatste dag hebben we nog keihard gewerkt om zo veel mogelijk af te krijgen en hebben we de bank versiert met ballonnen en slingers. De bank hadden ze natuurlijk nog niet gezien en het was een grote verrassing voor Pascal en Friede toen zij aankwamen bij het huis.
Die avond kregen we een speech van de lokale directeur, de opzichter en Pascal. Ze waren ontzettend blij dat wij er geweest waren en bedankte ons namens de bevolking van alle omliggende dorpen. Dat voelde erg goed en ik was erg blij dat ik me ondanks sommige tegenslagen en de warmte er toch doorheen heb kunnen zetten en deel heb mogen uitmaken van de groep. De avond werd afgesloten met een biertje en een lekkere maaltijd.
De volgende ochtend vertrokken we vroeg naar Limbe. We hadden met de hele groep besloten om nog een aantal dagen extra te boeken al vooraf in Nederland en deze dagen te besteden om nog wat van het land te zien. Het is een ontzettend mooi land met erg gevarieerde natuur en dieren. Na 4 uur rijden kwamen we aan in Limbe dat net als Kribi aan de kust lag. De omgeving van Limbe is veel heuvelachtiger met de Mount Cameroon (4100m) op een tiental kilometers afstand. Hierdoor had je niet zulke mooie stranden als in Kribi, maar was de omgeving toch adembenemend mooi.
Aan een aantal dagen relaxen in een fijn resort kwam ook alweer snel een einde. En op donderdagavond vertrokken we alweer richting Douala Airport. Na 5 uur op het vliegveld gewacht te hebben vertrokken we dan eindelijk midden in de nacht richting Casablanca. Na ruim 7 uur kwamen we daar aan en moesten we weer 5 uur wachten op de vlucht naar Amsterdam. Uiteindelijk was ik pas na ruim 24 uur thuis en keek ik terug op een fantastische ervaring.

418902_342652505818454_969441271_n.jpg


255373_342652292485142_1762664262_n.jpg


539153_342652682485103_1245258327_n.jpg


539284_342762129140825_198473255_n.jpg


305045_342652362485135_1144542404_n.jpg


484581_342652582485113_1297422351_n.jpg
 
Laatst bewerkt:

l3nna3rt

Actieve deelnemer
16 dec 2010
156
0
Voor degene met Facebook: op mijn Facebook pagina (even zoeken op Lennaert Dobbenga), vind je nog wat leuke foto's van het project.
 

jaap

Moderator
9 mrt 2008
5.047
1.674
Terkaple
www.woodworking.nl
Wat gaaf Lennaert! Leuk verslag en ontberingen horen bij een buitenlands bezoek :). Misschien is het wel iets voor het forum om een gewaardeerd lid een beetje te supporten in dit soort avonturen. Ik weet dat er in Lemmer altijd gereedschap verzameld wordt voor dit soort doeleinden. Je helpt mensen en je draagt wat kennis wat het ambacht over, dank voor je mooie post.

jaap
 

l3nna3rt

Actieve deelnemer
16 dec 2010
156
0
Jaap,

Ik heb je toegevoegd op Facebook. Bekijk mijn foto's maar even, staan leuke plaatjes tussen!

Door mijn geweldige ervaring in Kameroen wil ik misschien volgend jaar deel gaan uitmaken van een ander project. Ik ben erg benieuwd welke projecten er volgend jaar aangeboden gaan worden. Mocht het zover komen, zal ik wat eerder een topic aanmaken en het misschien vanuit het buitenland updaten.
 

rickkoorman

Blogger
9 nov 2008
5.370
4
47
zwolle
@Jaap : Goed idee. Ik had al even contact gehad met Lennaert om dan even contact te hebben. Lijkt me ook wel leuk om dan een soort plankjes-verkoop-actie te houden of een massale verkoop van werkstukken oid
 

armadaman

Post veel
10 okt 2010
1.276
5
Barendrecht
Hallo Lennard
Als jij plannen hebt voor een nieuwe reis dan kunnen "WIJ" vast wel iets voor jouw betekenen. Meld je maar, je zal versteld staan van wat wij hier voor de mensen daar voor elkaar krijgen.

HG Hugo
 

Zweihaak

Post veel
29 jul 2010
1.381
2
Groningen
Hoe ben je in aanraking gekomen met deze projecten?

Is er daar nog behoefte aan bepaalde soorten handgereedschappen, zoals bv handzagen?

En is er een mogelijk om die rechtstreeks op te sturen?
Ik vind dit soort direkte hulp beter dan geld over maken naar een stichting of "goeddoel" waarvan de directeur en bestuursleden enorme lonen hebben.
Misschien kunnen we via hier dan een inzameling houden, en met dat geld via bv een bouwgroothandel nieuwe zagen op te sturen, ipv de verzamelde tweedehands spullen.
Kroon in Groningen heeft regelmatig Bahco Pricecut zagen in de aanbieding met GRATIS rolbandmaat, voor bv 9,50.

@Jaap
Waar in Lemmer is dat, en waar gaat dat naar toe?
 
Laatst bewerkt:

jaap

Moderator
9 mrt 2008
5.047
1.674
Terkaple
www.woodworking.nl
Het is een stichting opgezet door dhr. Gort en zijn vrouw, van IJzerhandel Gort uit Lemmer. Zij troffen in 1991 een arts uit Afrika op hun reis daar en schrokken zo van de situatie en de omstandigheden, dat ze ter plekke besloten er wat aan te gaan doen. Eenmaal weer in Lemmer heeft dhr. Gort allerlei collega's, leveranciers en klanten benaderd en is de stichting van start gegaan. Bij Gort in de zaak stond altijd een krat waar je oud, maar nog bruikbaar, gereedschap in kon leggen wat dan opgeknapt werd door vrijwilligers en een tweede leven kreeg in Afrika. Hier de link naar zijn stichting.
Ik deel je mening Zweihaak dat er veel "goede doelen" stichtingen zijn waar onwaarschijnlijke vergoedingen worden betaald met geld wat daar niet voor bedoeld is. Maar het is geen politiek forum :(.
Ik ga Gort een mailtje sturen (volgens mij is/zijn ze zelfs forumlid) om wat meer over zijn stichting te vertellen.

jaap
 

jaap

Moderator
9 mrt 2008
5.047
1.674
Terkaple
www.woodworking.nl
En kijk een prima zaak, want er werd al vlot gereageerd om mijn mail, zie hieronder. Nu hebben we een aantal forumleden die graag wat voor goede doelen doen, Wilco, Lennaert en Rick en waarschijnlijk wel meer. En we hebben ontzettend veel goed willende forumleden, dus misschien ontstaat er nog wat leuks. Het initiatief van Jan Gort vind ik ook zeer de moeite waard.

=============== antwoord van Fa. Gort mbt verzoek om info


Hallo Jaap,

Wij hebben toevallig al eerder gemaild over het forum.
Ik stuur je alvast een mail omdat, ik het een heel leuk idee vind en om je niet te laten wachten.
Ted zit dit weekend nog in Spanje en mijn schoonvader is een maand in Kenia voor de stichting.
Kun je eventueel nog zolang wachten?
Ik stuur Jan ( Gort) de mail wel door.
En wie weet heeft hij tijd om daar wat te schrijven en anders als hij terug is?
Ze zijn daar een ziekenhuis aan het bouwen.
Dus hij heeft vast wel veel stof om over te schrijven.





Vriendelijke groeten, Leonie Hogeboom.

IJzerhandel Gort
Vissersburen 30
8531 EC Lemmer
0514 562349
Email:
Info@ijzerhandelgort.nl

Webshops:

www.ijzerhandelgort.nl en
www.ikwilgereedschap.nl
 

Wilco Flier

Post veel
28 apr 2008
1.777
447
Omgeving Kampen
www.wilcoflier.com
Een mooi verhaal Lennart, en een prachtige belevenis! Dergelijke avonturen hebben alleen een nadeel, je raakt eraan verslaafd ;-)

Ik heb mij onlangs aangemeld als vrijwilliger bij Mercy Ships, voor straks als ik afgestudeerd ben. Ik heb al een plaats aangewezen gekregen om 5 maand te helpen als machinekamermedewerker. Er was ook een vacature als timmerman, maar gezien mijn opleiding (werktuigbouwkundige) leek me dit net wat interessanter.

Het is alleen moeilijk om het geregeld te krijgen, en het staat nog in de kinderschoenen. Ik ga er nu voor, maar er zijn nog talloze onzekerheden die het niet door zouden kunnen laten gaan. Maar tja, je moet wat proberen soms he? ;-) Als je altijd wacht op 99% zekerheid kom je ook nergens.

Ik zit nu te wachten op een paar formaliteiten en documenten, als ik die heb, ga ik beginnen met sponsoring, aangezien het 100% vrijwilligerswerk is. Dus wat dat betreft is het idee van Jaap er eentje die misschien als alles doorgaat nog te pas gaat komen.
 
Laatst bewerkt:

l3nna3rt

Actieve deelnemer
16 dec 2010
156
0
Hoe ben je in aanraking gekomen met deze projecten?

Is er daar nog behoefte aan bepaalde soorten handgereedschappen, zoals bv handzagen?

En is er een mogelijk om die rechtstreeks op te sturen?
Ik vind dit soort direkte hulp beter dan geld over maken naar een stichting of "goeddoel" waarvan de directeur en bestuursleden enorme lonen hebben.
Misschien kunnen we via hier dan een inzameling houden, en met dat geld via bv een bouwgroothandel nieuwe zagen op te sturen, ipv de verzamelde tweedehands spullen.
Kroon in Groningen heeft regelmatig Bahco Pricecut zagen in de aanbieding met GRATIS rolbandmaat, voor bv 9,50.

@Jaap
Waar in Lemmer is dat, en waar gaat dat naar toe?

Ik ben via school in aanraking gekomen met dit project. Vorig jaar kreeg ik op het HMC in Rotterdam een presentie. Ik was meteen erg enthousiast en heb me eigenlijk vrijwel direct ingeschreven. Uiteindelijk was het mogelijk om een keuze te maken voor projecten in verschillenden landen. Nepal, Filipijnen, Nicaragua, Malawi en Kameroen. Ik heb uiteindelijk voor Kameroen gekozen omdat dit mij het meest gevarieerde project leek.
De stichting vliegende meubelmakers is gekoppeld aan de stichting gered gereedschap. Ieder van ons heeft 10 kilo aan handgereedschap meegenomen tussen de bagage. (Voor het gereedschap is er dus al in princiepe al een oplossing.) Gelukkig hadden wij ook een machinale werkplaats in het dorp waar wij konden werken. Hierdoor hebben we best wel wat werk kunnen verrichten.

Ook ben ik het eens met je stelling. Op deze manier helpen is veel directer dan wanneer je een bepaald bedrag naar een stichting overmaakt. Er is niemand die aan deze projecten verdiend. Alles is op vrijwilligersbasis, zowel het bestuur als de kandidaten. Elke euro komt aan in de vorm van kennisoverdracht en werkstukken ter plekken. Het enige lastige aan deze projecten is het verzamelen van genoeg geld om zo je reis volledig gesponsord te krijgen. Je moet denken aan een vliegticket, inentingen, visum, malaria pillen, houtgeld, verzekeringen en geld dat je ter plekken uit gaat geven. Het wordt al snel een dure grap en dat moet je zeker van te voren overwegen. Gelukkig is mij het dit jaar vrij goed gelukt om wat sponsors binnen te krijgen, maar de vraag is of dat een volgende keer ook zo zal gaan. Mocht ik volgend jaar weer mee gaan zal ik kijken of ik een sponsoractie op het forum kan houden.
 

Renault

Post veel
14 jun 2009
1.040
5
Wow, dit is echt gaaf. Ik ga het sowieso in mn achterhoofd houden. Jammer dat dit landerlijker onder scholen niet bekender is, dan trek je ook al meer animo en dus ook donaties... Als ik zo rond kijk op de site zie ik bij sommige projecten een optelsom staan. Wordt dit dan gedeeld door het aantal vrijwilligers dat meegaat of wordt dit vanuit de stichting zeg maar meegegeven?
 

l3nna3rt

Actieve deelnemer
16 dec 2010
156
0
Wow, dit is echt gaaf. Ik ga het sowieso in mn achterhoofd houden. Jammer dat dit landerlijker onder scholen niet bekender is, dan trek je ook al meer animo en dus ook donaties... Als ik zo rond kijk op de site zie ik bij sommige projecten een optelsom staan. Wordt dit dan gedeeld door het aantal vrijwilligers dat meegaat of wordt dit vanuit de stichting zeg maar meegegeven?

Ieder teamlid betaald 400 euro aan houtgeld. Dit geld is gereserveerd voor hout en andere benodigde materialen ter plekken. Als je op het HMC zit, krijg je 200 euro gesponsord van school. Anders betaal je 400 euro. Totaal is dat het plaatje waar het geld ongeveer aan uit gegeven gaat worden. Wij waren met 9 man en hadden zo'n 3000 euro te besteden. Over het algemeen beslissen we met de groep ter plekken waar we het geld daadwerkelijk aan uit gaan geven. Sommige kosten zijn van tevoren erg lastig te bepalen.
 

Deze plek is voor toekomstige tekst. Door nu alvast deze kolom te activeren blijft de kolommen structuur ongewijzigd en de lezerservaring hetzelfde als er hier content geplaatst gaat worden.

Hier kan straks ook info geplaatst worden.