Gisteren, na lange tijd weer op bezoek bij mijn lokale houtboer. Na alles wat ik op mijn houtreis gezien had begon het aardig te prikkelen. Ik had sinds de overstromingen eind vorig jaar eigenlijk niks serieus meer op de werkbank gehad. Bij mijn laatste bezoek aan de houthandel, samen met Wouter Houthasses, had ik het nodige kwartiers gezaagde wenge meegenomen en ook dat ligt er nog bijna allemaal; en dat voor iemand met de werkplaats in de woonkamer
.
Maar Aye had een paar mooie planken voor me bewaard, maca met veel drukte in het hout. Een paar dikke stukken hebben we in 2 en gezaagd en daarna gevlakt. Het grootste stuk is 160 lang en 30 cm breed en nu 16 mm dik. De planken komen uit de parket voorraad en zijn 220 lang en nu 18 dik, nadat we de ontspannings groeven hebben weg geschaafd. Het is echt schitterend hout, de tekening komt lang niet zo mooi op de foto's naar voren. Samen met nog wat balkje 5x10 cm (waarschijnlijk voor een Steltman stoel van Rietveld) en wat losse planken en een klein pakje wenge was ik ruim 8000 baht verder, zo'n 200 euro, hout is ook in azie duur. Zo duur dat een traditioneel teakhouten Thais huis zo goed als onbetaalbaar is geworden. Aye is een Birmees en hij vertelde me dat hij de meeste bomen zelf in de wouden van Birma (Myanmar) op zoekt, laat zagen en met olifanten naar de verzamelplaats laat brengen. Daar zijn soms 15 olifanten bij betrokken. Hij nam me mee naar buiten om me te vertellen dat hij de houthandel eind van het jaar gaat verlaten en zich helemaal weer in Birma gaat vestigen bij zijn familie. Het opheffen van allerlei handelbeperkingen geeft hem die kans! En we hadden het over verantwoord kappen, waarbij hij mij bezweerde dat daar erg op gelet wordt en dat alleen bomen gekapt worden die ook echt goed hout opleveren. Door met olifanten te transporten kunnen ze veel meer bomen laten staan die nog niet geschikt zijn voor de kap. Het is net als met de redwoods, de bomen die te klein zijn leveren hout van onvoldoende kwaliteit. Als het een beetje meezit, ga ik dit jaar nog een keer met hem naar Myanmar om het zelf allemaal te aanschouwen! Na het afrekenen liepen we door de loodsen terug naar de auto en graaide hij wat blokken uit een krat, neem maar mee. Prachtig zeer fijnnervig hout, waar volgens Aye de Japanners stempels mee maken; boxwood noemen wij het, zei hij. Die naam kwam me wel bekend voor.
jaap
.Maar Aye had een paar mooie planken voor me bewaard, maca met veel drukte in het hout. Een paar dikke stukken hebben we in 2 en gezaagd en daarna gevlakt. Het grootste stuk is 160 lang en 30 cm breed en nu 16 mm dik. De planken komen uit de parket voorraad en zijn 220 lang en nu 18 dik, nadat we de ontspannings groeven hebben weg geschaafd. Het is echt schitterend hout, de tekening komt lang niet zo mooi op de foto's naar voren. Samen met nog wat balkje 5x10 cm (waarschijnlijk voor een Steltman stoel van Rietveld) en wat losse planken en een klein pakje wenge was ik ruim 8000 baht verder, zo'n 200 euro, hout is ook in azie duur. Zo duur dat een traditioneel teakhouten Thais huis zo goed als onbetaalbaar is geworden. Aye is een Birmees en hij vertelde me dat hij de meeste bomen zelf in de wouden van Birma (Myanmar) op zoekt, laat zagen en met olifanten naar de verzamelplaats laat brengen. Daar zijn soms 15 olifanten bij betrokken. Hij nam me mee naar buiten om me te vertellen dat hij de houthandel eind van het jaar gaat verlaten en zich helemaal weer in Birma gaat vestigen bij zijn familie. Het opheffen van allerlei handelbeperkingen geeft hem die kans! En we hadden het over verantwoord kappen, waarbij hij mij bezweerde dat daar erg op gelet wordt en dat alleen bomen gekapt worden die ook echt goed hout opleveren. Door met olifanten te transporten kunnen ze veel meer bomen laten staan die nog niet geschikt zijn voor de kap. Het is net als met de redwoods, de bomen die te klein zijn leveren hout van onvoldoende kwaliteit. Als het een beetje meezit, ga ik dit jaar nog een keer met hem naar Myanmar om het zelf allemaal te aanschouwen! Na het afrekenen liepen we door de loodsen terug naar de auto en graaide hij wat blokken uit een krat, neem maar mee. Prachtig zeer fijnnervig hout, waar volgens Aye de Japanners stempels mee maken; boxwood noemen wij het, zei hij. Die naam kwam me wel bekend voor.
jaap
