Cool ding! Ik zou 'm een nachtje in citroenzuur laten dobberen. Wordt-ie volgens mij erg mooi van.
Meld hier je oude nieuwe handgereedschap
- Onderwerp starter armadaman
- Startdatum
NEEEEEEEEEEEE ik koop geen schaaf meer. 
Eergisteren was het mijn taak de rommelmarkt klaar te zetten voor de scouting in Ridderkerk.
Met het klaarzetten kwam deze uit de doos. Gelijk mijn hand op gelegd een afgerekend.
Een stanley bailey 26 . Beetje poetsen een klaar is kee Hugo. de bodem is mooi vlak.
hg Hugo
Eergisteren was het mijn taak de rommelmarkt klaar te zetten voor de scouting in Ridderkerk.
Met het klaarzetten kwam deze uit de doos. Gelijk mijn hand op gelegd een afgerekend.
Een stanley bailey 26 . Beetje poetsen een klaar is kee Hugo. de bodem is mooi vlak.
hg Hugo
Waw! Ik voel een kleine vlaag van jaloezie opkomen. Ik heb deze zomer verschillende rommelmarkten afgeschuimd op zoek naar een vondst als deze maar helaas niet gevonden
Het is echt ongelooflijk wat mensen weggooien
Mijn schoon vader werkt bij de gemeente en die kijkt ook regelmatig in de afval stort en het is echt ongelofelijk waar hij af en toe mee thuis komt vorige week weer een elektrische schaaf van Bosch hagel nieuw gewoon weggooit
Mvg Leroy
Mijn schoon vader werkt bij de gemeente en die kijkt ook regelmatig in de afval stort en het is echt ongelofelijk waar hij af en toe mee thuis komt vorige week weer een elektrische schaaf van Bosch hagel nieuw gewoon weggooit
Mvg Leroy
Oud en toch nieuw
Oud en toch nieuw. Ik wist wel dat ik deze beitel ergens had liggen. Gebruiken doe ik deze niet. Een speciale Nooitgedagt beitel verguld in 24k goud. Deze heb ik "gekregen" van een leverancier die 250 jaar bestond. Sieben 1751-2001. Dit is volgens mij de oudste nog bestaande gereedschappengroothandel in Nederland. Levert uitsluitend aan de handel.
Oud en toch nieuw. Ik wist wel dat ik deze beitel ergens had liggen. Gebruiken doe ik deze niet. Een speciale Nooitgedagt beitel verguld in 24k goud. Deze heb ik "gekregen" van een leverancier die 250 jaar bestond. Sieben 1751-2001. Dit is volgens mij de oudste nog bestaande gereedschappengroothandel in Nederland. Levert uitsluitend aan de handel.
Vandaag een mooie uitstap gemaakt naar Zaltbommel, samen met mijn broer. We zouden ook nog naar Zwolle doorrijden, maar daar heeft Rick's gezondheidstoestand een stokje voor gestoken. Jammer maar helaas; spoedig herstel Rick!
Het doel van de reis was een bankschroef van de marktplaats. De bestemming was een oerhollandse doorzonwoning in een oerhollandse wijk met smalle straten, bezaaid met een vreemde kruising tussen rotondes en verkeersdrempels. De verkoper -zeg maar Jan- bleek een erg aangename man van 74 met een witte baard en een erg fraai ateliertje dat eigenlijk niet meer dan een volgestouwd washok was. Jan was "meer een metaalbewerker" met een voorliefde voor brommers en ontploffingsmotoren in het algemeen. Hij had de bankschroef veertig jaar geleden in zijn bezit gekregen en het ding had altijd in de schuur gelegen. Normaliter is dat een alarmsignaal, maar zoals gezegd is Jan een man die wat van staal af weet en de schroef was dus in uitstekende conditie met een soepel draaiende mechaniek en een snelsluiting die met de pink te bedienen valt. Hem was indertijd vooral de asymmetrische schroefdraad opgevallen: recht aan de voorkant, ongeveer 45° aan de achterkant. Had ik al gezegd dat de man iets van metaalwerk weet?
De man in kwestie was onlangs in het ziekenhuis beland en toen had zijn -overigens erg sympathieke- vrouw hem een beetje gepusht om "nou toch eindelijk eens wat van die rommel uit het schuurtje van de hand te doen, want als jij er niet meer bent dan zit ik er maar mee". Dat was voor Reinoud de cue om eens te horen of er soms niet nog spullen waren die eigenlijk toch maar stof lagen te vangen. Na wat gezellig gebabbel over het genot van zelf iets in mekaar knutselen en het nut van goed handgereedschap en een paar voorzichtige pogingen om de arme man iets afhandig te maken "dat hij toch nog wel gebruikte" kwam hij met twee doosjes op de proppen waar de twee uiteindes van een lijmklem in zaten. Een beetje zoals buisklemmen, maar dan bedoeld om op een houten lat te monteren. Ik heb nog een flauwe poging gedaan om een bijzonder fraaie zaag los te weken, maar daar was Jan nog lang niet klaar voor. Zoals Reinoud opmerkte: ze had geen spatje roest, was mooi gezet en op de tast goed geslepen en ze lag boven op een stapel. Niet het soort gereedschap waar een klusser in hart en nieren afstand van neemt, maar ik vond het al fijn om ze eens te mogen bekijken en bevoelen, het was echt een fraai zaagje dat duidelijk met liefde en zorg werd gebruikt.
Alles bij mekaar denk ik dat het voor iedereen een fijne middag was. Ik heb een kloeke bankschroef en twee flinke klemmen op de kop getikt en een fijne man ontmoet en Jan had er duidelijk plezier in dat zijn oude spullen goed zullen gebruikt worden. Toen ik hem vertelde dat ik ze zou gebruiken om houten speelgoed en meubels voor mijn drie kinderen te maken zag ik hem echt opfleuren. Ik denk dat die lichtjes verschenen foto's op het prikbord in de keuken daar wel voor iets tussen zitten.
![IMG_1021[1].jpg](https://www.woodworking.nl/data/attachments/7/7472-5f6647d2ebc4c1706989de242f871a81.jpg "IMG_1021[1].jpg")
![IMG_1022[1].jpg](https://www.woodworking.nl/data/attachments/7/7473-599ab407121615f5f67a77ca63a9cb12.jpg "IMG_1022[1].jpg")
![IMG_1023[1].jpg](https://www.woodworking.nl/data/attachments/7/7474-90465fce456da3961ad5f0b2c083dbd7.jpg "IMG_1023[1].jpg")
Het doel van de reis was een bankschroef van de marktplaats. De bestemming was een oerhollandse doorzonwoning in een oerhollandse wijk met smalle straten, bezaaid met een vreemde kruising tussen rotondes en verkeersdrempels. De verkoper -zeg maar Jan- bleek een erg aangename man van 74 met een witte baard en een erg fraai ateliertje dat eigenlijk niet meer dan een volgestouwd washok was. Jan was "meer een metaalbewerker" met een voorliefde voor brommers en ontploffingsmotoren in het algemeen. Hij had de bankschroef veertig jaar geleden in zijn bezit gekregen en het ding had altijd in de schuur gelegen. Normaliter is dat een alarmsignaal, maar zoals gezegd is Jan een man die wat van staal af weet en de schroef was dus in uitstekende conditie met een soepel draaiende mechaniek en een snelsluiting die met de pink te bedienen valt. Hem was indertijd vooral de asymmetrische schroefdraad opgevallen: recht aan de voorkant, ongeveer 45° aan de achterkant. Had ik al gezegd dat de man iets van metaalwerk weet?
De man in kwestie was onlangs in het ziekenhuis beland en toen had zijn -overigens erg sympathieke- vrouw hem een beetje gepusht om "nou toch eindelijk eens wat van die rommel uit het schuurtje van de hand te doen, want als jij er niet meer bent dan zit ik er maar mee". Dat was voor Reinoud de cue om eens te horen of er soms niet nog spullen waren die eigenlijk toch maar stof lagen te vangen. Na wat gezellig gebabbel over het genot van zelf iets in mekaar knutselen en het nut van goed handgereedschap en een paar voorzichtige pogingen om de arme man iets afhandig te maken "dat hij toch nog wel gebruikte" kwam hij met twee doosjes op de proppen waar de twee uiteindes van een lijmklem in zaten. Een beetje zoals buisklemmen, maar dan bedoeld om op een houten lat te monteren. Ik heb nog een flauwe poging gedaan om een bijzonder fraaie zaag los te weken, maar daar was Jan nog lang niet klaar voor. Zoals Reinoud opmerkte: ze had geen spatje roest, was mooi gezet en op de tast goed geslepen en ze lag boven op een stapel. Niet het soort gereedschap waar een klusser in hart en nieren afstand van neemt, maar ik vond het al fijn om ze eens te mogen bekijken en bevoelen, het was echt een fraai zaagje dat duidelijk met liefde en zorg werd gebruikt.
Alles bij mekaar denk ik dat het voor iedereen een fijne middag was. Ik heb een kloeke bankschroef en twee flinke klemmen op de kop getikt en een fijne man ontmoet en Jan had er duidelijk plezier in dat zijn oude spullen goed zullen gebruikt worden. Toen ik hem vertelde dat ik ze zou gebruiken om houten speelgoed en meubels voor mijn drie kinderen te maken zag ik hem echt opfleuren. Ik denk dat die lichtjes verschenen foto's op het prikbord in de keuken daar wel voor iets tussen zitten.