De tafel

Peter

Nieuw lid
3 mrt 2009
16
0
Jaren geleden kon ik via een kennis bij de NS een aantal onbehandelde bielzen krijgen.
Mijn houten hart sloeg 3 slagen over van de opwinding en we spraken af dat ik ze op zou komen halen op het rangeerterrein.
Zo gezegd zo gedaan gaat niet echt op want ze waren zo'n 2'5 m lang x 26 x 16 cm en wogen enorm veel.
Toen ze thuis in de schuur lagen en ik de woonkamer binnenkwam zat mijn vrouw met een verbaasde blik naar me te kijken,ik zag eruit als een atleet van 80 die net een marathon had gelopen met een rollator en aankwam met zweetdruppels van een liter op zijn voorhoofd.
Daarna begon mijn droom,het maken van een bielzen tafel.
Ik ging de bielzen afkorten op een meter,met de handzaag natuurlijk,later heb ik deze handeling als een werkstraf voorgesteld bij een minister van justitie.
De bielzen waren afgekort en in mijn brein ontsproot het idee om ook de poten uit de bielzen te zagen,weer een stukje zelfkastijding,moet je doen,een eiken biels schulpen,ik heb in die tijd hele vreemde nachtmerries gehad waar zelfs dr Phil geen verklaring voor zou hebben.
Eindelijk waren alle onderdelen klaar en ik stapelde alles op elkaar als tafel in de woonkamer en heb het daar een half jaar laten acclimatiseren,daarna boorde ik in de onderzijde van de 2 buitenste bielzen aan beide uiteinden een gat van 10 cm diep en hakte een v vorm uit om een slag te kunnen maken met een steeksleutel,daarna heb ik de 3 bielzen die het blad zouden vormen naast elkaar gelegd,onderkant boven en een sleuf gehakt door de 3 bielzen die de geboorde gaten met elkaar verbond,daar een draadeind in gelegd met ringen en moeren en de bielzen tegen elkaar aangetrokken,klampen met poten gemonteerd en voila,na het afwerken hadden we een salontafel van 140 kilo.
Toen ging ik verhuizen naar dit pand en de tafel ging mee,een uiterst vriendelijke collega zag de tafel beneden in de gang staan en zei heel stoer,ik breng hem wel even naar boven,hij pakte de tafel zette zich schrap en toen hoorde ik iets kraken en het was niet de tafel,gevolg was een collega die een enorme behoefte had aan een fysiotherapeut.
We hebben de tafel met touwen en 4 man de trap op getrokken en hij staat sinds ruim 2 jaar op zijn plekje in de woonkamer,soms schrik ik midden in de nacht wakker,dan heb ik een enge droom gehad over een eventuele verhuizing.
Maar al met al,het is een heerlijke tafel.

Groeten Peter

Attached files
 
A

Athanor

Guest
Hallo Peter,

Een mooie en wel zeer degelijke tafel. Daarmee kun je een olifant als huisdier nemen i.p.v. de kat. ;) Overigens heb je een interessant alternatief voor de fittnessclub gevonden, alleen die nare dromen zou je er niet bij moeten hebben. :roll:

Fons
 

Ad de Crom

Actieve deelnemer
17 aug 2008
702
0
addecrom.hpage.com
Peter, toch een mooie tafel, of niet soms.
Mijn schoonzoon maakte ook van bielzen zo'n tafel in 1990, dus alweer een aardig tijdje terug.
Moest toen naar 3 hoog in een laagbouw flat, met de trap, 6 trappetjes op met als onderbreking telkens een plateautje. Hebben dat toen met z'n tweeen gedaan. En een paar jaar daarna nog een keer, omdat ze gingen verhuizen. Waar schoonvaders al niet goed voor zijn.
Heb het overigens wel overleeft, was alleen maar een paar kilo afgevallen van het zweten.
Ad
 

Deze plek is voor toekomstige tekst. Door nu alvast deze kolom te activeren blijft de kolommen structuur ongewijzigd en de lezerservaring hetzelfde als er hier content geplaatst gaat worden.

Hier kan straks ook info geplaatst worden.