Experimenteren met een moravian werkbank...

Tijd om het onderstel klaar te maken....

Nu ben ik zover dat ik het onderstel kan afmaken. Dat is nodig ook, om de diverse onderdelen te kunnen monteren en de werkbank verder af te werken.
De "andere" poot (die aan de rechterzijde komt, waar de crisscross dus niet in zit) was al klaar. Zie ook de eerdere foto's. Nu alle sparingen er in zaten, kon ook de linker poot samengebouwd worden.
Daar heb ik geen aparte foto's van gemaakt, want dat ging exact hetzelfde als bij de rechter poot.
Nu kan ik me richten op de langsliggers...

Sparingen afgetekend en wel. Ik dacht dat klusje te klaren met de vers aangeschafte japanse zagen: je moet tenslotte oefenen om je een bepaalde vaardigheid eigen te maken.
Maar ja....klein werk klem je in en breng je op de juiste hoogte om te kunnen bewerken. Weer een leermoment: Hoe doe je dat met dit soort werk? Dit ligt dichter bij constructiewerk dan meubelbouw....
Breng je je werk omhoog, of leg je je werk lager, zodat je er goed boven kunt staan....keuzes, keuzes. Japanse vakmannen doen dit soort werk op lage zaagbokken en staan er dan boven.
Maar dat zijn mannen met ervaring. Ik ben flink aan het zoeken geweest naar een werkbare werkhoogte. Viel nog niet mee. Dan kun je zeggen: hup gewoon een (westerse) handzaag pakken en gaan. Die heb ik dus recent allemaal weggedaan vanwege: niet meer bruikbaar zijn (bot/verroest/etc. noem het maar). Deze japanse zagen zijn de scherpste zagen die ik heb, punt. Daar doen we het dan mee.

Ander dingetje dat ik even wil laten zien: deze lange pen zit niet in het midden van de langsligger. Dit is de pen die achter de sparing voor de crisscross langs moet. Je kunt aan het zaagsneetje dat er al in zit zien dat ik nog niet richting vast ben.

Kijk, hier krijg ik al een beetje een gevoel bij.

Even kijken hoe dat allemaal past.....niet slecht. Hij moet in elkaar, voordat je de gaten voor de wiggen gaat maken, zodat je die op de juiste plaats kunt aftekenen. Maar ja, dan moet je wel de wiggen klaar hebben.
Die ga ik dus eerst maken, dan kunnen we aftekenen en kan ik me gaan wagen aan de schuine wig-gaten, die door de lange pennen van de langsliggers heen moeten.

Wiggen maken en verder bouwen...


De vloer van de 'werkplaats' annex garage vrijgemaakt en het frame zo neer gezet, dat ik er rondom heen kan lopen. Weer eerst even de betreffende hoofdstukken op de video van Will bekeken (hoe zat dat ook weer met die wiggen?).
De hele beschrijving die je meekrijgt tijdens het kijken naar de video, is ruim voorzien van opmerkingen als: "no exact measurements, just eyeball the required dimensions" ofwel in goed nederlands "ongeveer schaal een op 't oog" en de maten zijn allemaal in het kader van "pakweg" maten. Nou, daar gaan we dan vrolijk mee verder.

Met plusminus in de buurt van.....kom je ook een heel eind. Eerst eentje om te kijken hoe dat uitpakt. Nou, dat lijkt er wel op. Die andere drie dan ook meteen maar gemaakt.

Gemaakt uit een oud eiken parket deel. Eerst naar een dikte gebracht van 8mm. Met de lintzaag grofweg in de vorm gezaagd en met de schaaf de beide lange kanten glad en recht geschaafd. Met de beitel de ronde hoeken er af gestoken. Schuurblokje er langs. Klaar.
Meteen de positie van de wiggaten op de lange pennen van de langsliggers afgetekend. En dan de 'leap of faith' deze lange smalle gaten in de pennen maken.

Dat heb ik dan toch maar met een electrisch hulpmiddel gedaan....om verschillende redenen.
1) Die pennen zijn niet zooo breed, maar relatief gezien wel hoog. Recht boren is wel een vereiste.
2) Ik had voor deze boormachine wel een goede maat boor. Voor de booromslag waren ze of te groot, dan wel te klein. Dan moest ik teveel met een beitel aan de gang in die smalle diepe schuine gaten...
Het latje naast de boormasjien was voor de richting. Winkelhaak of driehoek gingen op dit smalle vlak niet werken. De gaten heb ik van beide kanten aangeboord, daarna met een smalle beitel schoongemaakt.
Dat heb ik niet verder gefotografeerd, is ook niet zo boeiend........
Maar dit wel!!! Nadat ik alles de eerste keer had geproefpast, de boel weer uit elkaar gehaald en meteen de lange pennen afgerond en kantjes gebroken, dan hoef ik me daar geen zorgen meer over te maken.

De eerste keer het werkblad er op gelegd, om te kijken hoe een en ander uitkwam. De breedte was ongeveer gelijk aan de breedte die Will ook gebruikt, pakweg 320 mm.De goot die er dan nog achter moet komen wordt dan 280 mm breed.
Dat is wel erg breed....
Ik vond ook de beuken kopse kanten en de lange zijkant een beetje saai.Daar heb ik dus eerst weer een biertje op gedronken (na de gedane arbeid natuurlijk) en bedacht wat ik hiermee kon doen. Volgende experiment:
Of eigenlijk twee....Ik had bedacht dat ik aan de voorzijde en de twee kopse kanten, wel een donkerdere rand aan het werkblad wilde hebben. Dan weet je dat je aan de rand van je werkblad bent als je op die donkere rand aan het manoeuvreren bent. Door dat optische verschilletje let je onbewust toch beter op. Tenminste, bij mij werkt dat. De eerste kleine uitdaging was: hoe ga ik dat doen? Op deze foto wat donkerder hardhout dat ik in gedachten had hiervoor.
Met passen en meten........ Hier moest ik dus eerst bedenken hoe ik die rand aan het blad bevestig. De tweede uitdaging was ff lastiger. Het hout wat ik hiervoor beschikbaar had was niet lang genoeg voor de lange zijde.
Wordt wederom vervolgd....

@ Pel: daar heb ik serieus over nagedacht. Ik heb zelfs overwogen (heel even maar) om de wiggen als een U vorm uit te voeren en deze dan omgekeerd over de pennen heen te schuiven. Uiteindelijk toch maar besloten om bij het origineel te blijven en de wiggen uit te voeren in de vorm die je ook in de eerste foto's (aan het begin van deze draad ziet. maar de horizontale uitvoering die je voorstelt ga ik zeker eens een keer proberen: gaat op de lijst van volgende experimenten.

@ Houtvos: daar was ik dus in eerste instantie een beetje bang voor. Maar ja, wie niet waagt....Ik moet zeggen dat het resultaat me achteraf reuze meevalt. Zo op het oog heb ik 4 pennen die allemaal evenveel vlees langs de wiggen hebben (een pakweg 5-6 mm aan elke kant).

Dank voor jullie reactie.

We zijn er nog niet, dus we gaan vrolijk verder...


Hier waren we gebleven: het werkblad voorzien van een donkere rand. Ik had geloof ik al verteld dat de balk die ik voor de lange zijde wilde gebruiken, niet lang genoeg was.
Hout verbreden heb ik al een aantal keren bij de hand gehad, hout verlengen nog niet. Daar moest ik even op studeren...dus. De verbindingen hoeven niet sterk te zijn: ik lijm immers langshout tegen langshout. Maar ik wilde wel een beetje leuke verbinding daarvoor maken. Koud tegen elkaar zetten was dus geen optie. Toen vond ik ergens een plaatje van een scarf joint. Die wordt bij gebinten constructies wel gebruikt om kolommen te verlengen. Nog nooooooit gedaan, dus eerst maar eens op een proefstuk geprobeerd of ik zulks passend kon krijgen.

Dus zagen, poetsen, tandvlees weghalen, passen......jammer. Dit vereist wel enige oefening: ik kreeg de verbinding niet netjes passend, dus: viel af als optie.
Toen dacht ik: waarom geen lip las? Is weliswaar ook min of meer rech-toe-rech-an, maar is wel meer in lijn met mijn vaardigheden. Het resultaat moet er immers wel een beetje goed uit zien.

Zo dus.
Mooi. Het deel aan deze lange zijde is dus volledig verlijmd. De rand op de kopse zijden, zijn met zwalustaarten aan dit langsdeel bevestigd.

Deze met een hele grote zwaluwstaart. De verbinding wel gelijmd. Het wiggetje was nodig om een toch wel opvallende kier weg te werken....weer een leermomentje.

Niet tegen het kopse deel van het werkblad gelijmd, maar geschroefd, de schroeven in iets geslobte gaten, om eventuele werking op te vangen.
Ik was nu qua creatief met kurk op deze werkbank al een klein beetje van de gebaande paden weg, kreeg ik nog een briljant idee. Ik was toch lekker met de cirkelzaag en afkortzaag bezig geweest:

Hield ik dit in m'n handen.....wordt vervolgd.

Dank u heren.
Leuk om te horen dat het verhaal lekker leest. Ga ik proberen vast te houden.

Eerst het werkblad nu afwerken.....min of meer

Echt......het bouwen, bedenken van variaties op deze werkbank en de hele belevenis is zooo ontzettend leuk om te doen. Elk uur dat ik hier mee bezig ben, sta ik met een grijns van oor tot oor op mijn postzegel.

Let vooral even op het accent van de gevlamde teak onder-dwarsverbinder. Sjiek.....
Hier de werkband randafwerking aan de leg-vice zijde. Ook hier waren wiggetjes nodig om wat kieren in de zwaluwstaartverbinding te dichten. Op de grote zwaluwstaarten moet ik nog oefenen: dat is nog teveel een kwestie van geluk hebben: soms gaat het best wel goed, soms ook niet. Siot, telkens als ik hier naar kijk weet ik dus dat dit beter kan.

Terwijl de lijm droogt, ga ik verder met de grote klembalk. Het gat voor de spindel moest er nog in. Die rond 65 mm heb ik met een dozenboor gedaan. Die kan maar pakweg 30 mm diep zagen. Dat heb ik van beide kanten gedaan en het materiaal in het midden met een beitel weggehaald. Volgende stukje geboord > middenstuk wegbeitelen, tot ik er door was. Dat ging best vlot...viel niet tegen.
Zie je het kleine sponninkje aan de rechterzijde van de crisscross sparing? Dat krijg je als de langsgeleider van de bovenfrees niet goed is vastgezet. Ik was ff niet zo blij met mezelf, maar goed, dit zit aan de binnenzijde dus dat zie ik nooit meer (als ik dat niet wil zien).

Ha! lijm droog: er kan weer aan het blad worden gewerkt.

Blad vlakken met de handschaaf. Weer een nieuwe ervaring - nog nooit gedaan! Met de Stanley 5 1/2 en 7, beide via MP verkregen. In de dagen voorafgaand aan deze oefening, eerst de beide schaven he-le-maal uit elkaar gehad. De beitels geslepen (dat heb ik ondertussen goed door: je kunt je er prima mee scheren. Mijn rechter onderarm heeft een kale plek). Wat ik toen nog niet doorhad was hoe de schaven netjes af te stellen en hoe ik de keerbeitel goed afgesteld en geslepen kreeg. Dat heb ik op YouTube ook gevonden, maar deze informatie was WEL waardevol en duidelijk. Ik verwijs naar het kanaal van James Wright (Wood by Wright). Hij doet veel met handgereedschap, is heel actief op YouTube en - mijn mening - hij geeft een hoop goede tips.
Nadat de schaven onder handen waren genomen was schaven werkelijk een feest. De zolen even met een kaars ingevet en zoeffff. Van dik tot zeer dun: prachtige gelijkmatige krullen. Ondanks dat feest hoef ik voorlopig niet naar de sportschool. Het heeft menig zweetdruppeltje gekost. De randafwerking ook meteen meegenomen: het resultaat is een redelijk strak werkblad. Ik ben er blij mee.

Dan wordt het tijd om de deuvels te plaatsen, die het werkblad op zijn plaats houd op het onderstel. Het overnemen van de gaten en de plaats van de deuvels doe ik met een afgeknepen spijkertje: dat gaat hardstikke goed. Op de foto zie je de onderzijde van het werkblad met een mooi klein rond gaatje: presto!


Deuvels geplaatst. dit zijn beuken deuvels van 22 mm rond. De bovenkant heb ik afgerond: maakt het gemakkelijker om de gaten te vinden. Het gat voor de deuvels in het midden van het onderstel zijn slobgaten om de werking v/h hout op te vangen.
Nu wordt het interessant.....Wordt vervolgd.

sliding deadman / glijdend lijk?


Terwijl ik zo zat te filoseferen over hoe en wat met de werkbank, had ik dat driehoekig latje op een langsverbinder gelegd. Ik weet niet waarom juist daar. Ik moest het even ergens kwijt en hier had ik niet eens over nagedacht.
Toen bedacht ik: zou een glijdend lijk (sliding deadman) geen goed idee zijn....die kon ik er netjes in integreren. Hier en daar op diverse websites gekeken, Pinterest geraadpleegd en hop: beslissing genomen. We gaan voor het glijdende lijk.

Vergeten de foto te nemen toen ik het blad nog aan het bewerken was, dus dan maar op m'n rug op de vloer en de foto van daar genomen: een groef aan de onderzijde in het blad gefreesd waar de geleider van het lijk/de deadman in kan bewegen.
Nu had ik eerst nog het nodige te doen aan de boven zijde.....

Herinnert u zich deze nog? Het treintje van HNT Gordon. (ohhh, dat spleetje, dat spleetje.....maar goed, zodra de temperaturen het toelaten gaat die met epoxy dicht gegoten worden).

Installatietekening en beschrijving bij de hand en daar gaan we. De sparing heb ik met de bovenfrees gemaakt, heb ik verder geen foto's van gemaakt. Maar dit is het resultaat, zie onder:

Het dekseltje heb ik zo gemaakt dat deze klemt. Volgens de handleiding zou je het deksel met een paar verzonken schroefjes moeten vast zetten. Ik doe dat voorlopig nog niet, het is nog niet nodig. Dekseltje zit goed vast.
Ik heb de schaaf er even overheen gehaald om het netjes gelijk met het werkblad te krijgen.

Dan de gaten voor de bankhaken geboord: 3/4" op een steekmaat van 120 mm. Ik heb nu in principe een gedeeltelijk functionele Moravian werkbank.
- Onderstel.........check
- werkblad......... check
- kleminrichting...check
- bankhaken.......gauw gekocht....dus ook check.
Wordt vervolgd.

@ Bert Vanderveen: Dank voor de tip. Houd ik in gedachten voor de volgende keer dat me zulks overkomt. Had ik inderdaad nog niet overwogen -zat niet tussen de opties die ik op dat moment voor ogen had.

@ Scirocco: de bankhaken, ofwel de benchdogs die ik in het werkblad gebruik zijn van aluminium en die heb ik bij Baptist gehaald. De diameter van de gaten in je werkbank bepalen eigenlijk welk soort bankhaak je kunt gebruiken. De uitvoering die ik gebruik zijn voor de 19 mm gaten. Die waren er ook in een stalen en in kunststof uitvoering. Ik heb voor aluminium gekozen omdat A) kan wat hebben en roest niet en B) omdat het om zacht metaal gaat: als ik ze onverhoopt een keer met de schaaf raak, gebeurt er met m'n schaaf niet zoveel.
Voor een bladdikte van 66 mm kun je misschien ook met de puppies goed uit de voeten: die zijn wat korter.
Hartelijke groet en wederom dank voor uw reacties.

De leg-vise (beenklem?) en de criscross.....

Ahem....dat de werkbank gedeeltelijk functioneel is, betekent nog niet dat ie klaar is......Ik had nog een experimentje in gedachten.

Men neme een houten spindel....de groef voor de vergrendeling aan de klembalk/bek zit ongeveer 20 mm van de kop. Let wel: dit is een ouwetje. De spindels van Lake Erie hebben een 2e groef tegen de kop aan. Dan kun je dus kiezen of je met een manchet of kraag werkt, danwel met een houtje door de balk/bek. Hier had ik geen keuze: 't mot op de traditionele manier.....nou, daar gaan we dan.

En weer een nieuwe ervaring rijker: met de schietbeitel een smal, lang en diep gat gemaakt voor de vergrendeling...

Om een idee te geven: 7 mm breed, pakweg 60 mm lang en door ongeveer 65 mm hout heen. Ging best wel goed, maar ik weet wat een van de eerste klussen wordt na deze werkbank: de schietbeitel(s) slijpen want scherp is anders.
Enfin, hier dan het volgende experiment:
Ik heb van mijn vader een setje Pfeil gutsen georven. Die heb ik een paar jaar geleden al van mijn moeder gekregen, met de mededeling: daar kun jij vast wel iets leuks mee doen. Ik heb nooit geweten dat mijn vader die dingen had, maar goed.
Dan ligt dat (wel netjes in een foudraal gerold, met de bijbehorende slijpsteentjes) in een gereedschapskoffer te wachten op een volgend gebruik.
Mijmerend over deze werkbank en wat ik daar wel niet allemaal op kon uitproberen tijdens de bouw, kwamen deze gutsen dus ook voorbij.....Eureka momentje!!!

Een paar berichten terug had ik al iets verteld over James Wright. Die man doet dus te pas en soms te onpas allerlei keltische knopen e.d. in zijn werkstukken en zijn gereedschappen kerven.
Mooi! Goed voorbeeld doet goed volgen. Heb nog nooit iets van die aard in hout gesneden, maar het leek me wel leuk om aan de zichtzijde van de grote klembalk een paar keltische knopen aan te brengen. Zo breng ik wel een heeel persoonlijke touch aan.

Volgens de methode Wood by Wright: patroon met de Pritt stift opplakken en dan op patroon uithakken/snijden. De papier resten werk je naderhand weg met een schraapstaaltje.

Dat is toch niet slecht voor een eerste keer? De crisscross excersitie bewaar ik toch even voor het volgend bericht.
Wordt wederom vervolgd....

We gaan crisscrossen, jeah....

Nou.....dan gaan we maar eens met dat brok ijzer uit de States aan de gang. Waarom we dat nog steeds uit Amerika moeten halen is me echt een raadsel. Dat Baptist of Gereedschappro nog geen locale smid hebben benaderd....
Bij HBM de UNC tapjes besteld en thuis gekregen. Gaatjes zijn voorgeboord, hop, we gaan ervoor: direct in het hout draad tappen. Zoals aan het begin al gememoreerd: ik houd wel van een experimentje.

Eerst de arm in het scharnierblok monteren. Als ie eenmaal in z'n sparing zit, krijg je hem echt niet meer in elkaar.

Nah, dat ging eigenlijk best wel goed. Ook dat tappen direct in het hout viel me niet eens tegen. Hier zit ie in z'n hokje...Aandachtspuntje: Ik had voor deze schroeven bij HBM ook een setje imbussleuteltjes gekocht voor de amerikaanse maten. Dat is echt wel nodig. Onze metrische maatjes passen er echt niet in.

Lijkt al wat, niet dan? Z'n partner aan gene zijde in de poot gemonteerd en dan.....

De spindel d'r efkes in, om de klembalk vast te houden en een poetslap op de grond om hem op de juiste hoogte te stellen zodat ik het pinnetje op het scharnierpunt er in kon schuiven. Da's effe pielen.......maar dan heb je ook wat.

Spindel is nu in de was gezet (dat verklaart de tandenborstel, daarmee kun je lekker in de schroefdraad poetsen).
En tadaa!!

bijna bijna bijna.....het hout dat er op ligt is voor de goot die nog achter het werkblad komt.
Dus d'r komt nog wat.

Laatste hoofdstuk?

Wat ik nog vergeten was te memoreren: op de laatste foto in het vorige bericht, kun je ook zie dat de deuvels door de dwarsverbinders zijn aangebracht. Op de onderdwarsverbinder kun je ze goed zien in verband met het contrast. Op de middendwarsverbinder vallen ze tegen de achtergrond van het douglashout bijna niet op. Goed, de gereedschapsgoot....

Hier waren we gebleven. Voor het gootje toch maar uitgeweken naar het douglas hout - u weet wel, die krom getrokken jongens. Het is het materiaal voor handen......dus: eerst de messing en de groeven er af en de overgebleven breedte in 3en opgedeeld. Ik moest zowiezo verbreden voor de bodem van de goot, dus ach, of je dan 2 of 3 delen tegen elkaar moet zetten maakt ook zoveel niet meer uit. Haaks geschaafd en om en om tegen elkaar gezet. En dan:

hop: lijmen. Daarna door de vandiktebank om hem op dikte te schaven. De bodem van de goot is 18 mm dik geworden. De goot van Will zit dacht ik op 3/4": ik vind hem mooi zo. Verder dan.

Het achterwandje op maat gezaagd. Daar twee stukjes afgezaagd voor de twee zijwandjes. Die worden met zwaluwstaartjes aan de achterwand bevestigd.

Ik heb in de zijwandjes groefjes gezaagd, waar de bodem (sponninkje aan gemaakt) in valt. Die details heb ik verder niet vast gelegd.
Gootje klaar!!!!

't lijkt wel een werkbank.....Nu moet die goot nog bevestigd worden op het onderstel. Moet er niet aan denken dat dat ding een keer los gaat met gereedschap en al. Volgens de instructies doen we dat of met deuvels of met een latje onder de goot die doorsteekt onder het werkblad, tussen de beide poten in......ik ga voor de deuvels. Die zitten deze keer aan de goot vast en vallen in deuvelgaten in het onderstel....en ze zijn een maatje kleiner = 15 mm.

Door en door geboord door de bodem heen: dan hebben ze voldoende vlees om te lijmen.
Om toch even te bewijzen dat de werkbank ECHT uit elkaar kan:

Dat was ook eigenlijk wel even nodig, om alle onderdelen in de Osmo hardwax olie te zetten. Alle gebruiksvlakken hebben 2 lagen gehad.
Omdat ik alle onderdelen nu even los had, heb ik meteen nog een groef gefreesd op/in de langsliggers aan de boven binnenzijde. Kon ik nu mooi bij.
Het is zondag: we maken er een lange aflevering van. Ik zit lekker met mijn glaasje wijn, dus.....

De werkbank weer in elkaar gezet. Ik had nog iets gezegd over een glijdend lijk? Nou, daar ligt ie dan: lijk/deadman in wording. Op de onderzijde de V-groef, waarmee hij straks over de geleider glijdt.

De 19 mm gaten boren, wederom met de booromslag. Ik had die mop hout staan, vond hem wel mooi, maar had geen idee wat het zou kunnen zijn. Tijdens het bewerken meende ik dat het wel eens teak zou kunnen zijn, zo rook het een beetje.
Maar de kleur is gelijkmatiger dan van de teak die ik voor de onderdwarsverbinders heb gebruikt. Beetje grauw groenig.....anyway. 50 mm dik, voldoende om ee klem in vast te zetten.

En dan heb je een heel scherpe boor en doe je het heeeeeeel rustig aan met de omslag, breekt er toch een stukje tussen 2 gaten uit. Jammer, maar daar hebben we lijm voor.

Even geduld a.u.b.
Aan de linker kant in de foto, zie je sponning die ik gezaagd heb voor het geleideblok dat aan de bovenzijde in de groef valt, die ik aan de onderzijde van het werkbald heb gefreesd. Het beuken geleideblok ligt er voor.
De vorm heb ik deze keer wel op de lintzaag gezaagd: het formaat was goed te hanteren deze keer.

Voila! Hier op de uiterst rechtse positie, naast de Gramercy holdfasts, die gereed voor actie in de poot hangen.

En hier uiterst links, naast de leg vise.

Het statieportret. De complete werkbank afgewerkt en wel en klaar voor gebruik. Het laatste experiment op deze Moravian workbench had ik nog niet genoemd, maar is hier op de foto in volle glorie wel te zien. Ik had nog wat oude eiken parketdelen liggen. Die heb ik door de vandiktebank gehaald om ze naar 15 mm te krijgen, en de bovenkant schoon te poetsen. Daarna met m'n Mirka Deos glad geschuurd en in de was gezet. Hier waren die groeven voor die ik in de langsliggers had gefreesd. Er ligt nu een eiken vloer onder in de werkbank, die ik er ook zo uit kan pulken als tie uit elkaar moet. Daarop leg ik straks m'n Moxon vise (reeds beschikbaar), de futselplank en zaagplank (die ik beide nog moet maken).
Dan heb ik alles netjes bij de hand.

Even wat afmetingen: lengte van het werkblad = 205 cm, breedte = 36 cm. Totale breedte = 62 cm (da's dus inclusief de goot). Hoogte: niet opgemeten, maar ik denk bovenkant blad rond de 90 cm. Gewicht: alles bij elkaar denk ik gauw een 160 kg: hij staat hoe dan ook als een huis. Als ik met mijn 85kg er tegen aan loop geeft de werkbank geen krimp, maar heb ik een probleem: ik weet nu dat deze werkbank echt niet meegeeft: beter niet meer tegen aan lopen.....
Ook interessant om te weten: de reikwijdte vn het glijdende lijk = 140 cm.

De kosten? Het meeste geld zat/zit in de hardware. Dat treintje van Terry Gordon kost wel wat voordat je hem in je handen hebt: vergis je niet: een pakweg € 175 voor het ding zelf, dan komt er nog transport bij om dat apparaat uit down under hier te krijgen (even voor de discussie een € 60) en dan krijg je achteraf een rekening voor de invoerrechten e.d. van nog eens € 70. Dus dat viel een beetje tegen.....met name die laatste rekening had ik niet in beeld. Een gewaarschuwd mens....
En dan de crisscross retro = € 160, de UNC tappen en de imbussleuteltjes waren niet zo duur bij HBM. De spindel met moerblok waren pakweg € 30. En het hout? Dat is lastig in te schatten. Ik heb op een gegeven moment via MP een berg hout met van alles en nog wat gekocht voor een € 100 en daarna die mooie beuken balken. Ik denk dat ik nog geen 5e van dat hout heb gebruikt, dus de kosten voor het hout = eigenlijk peanuts.

Is het verhaal nu klaar?
Nou.....

Dit zijn leer resten van onze eetkamerstoelen in een - hoe verzin je het - groene kleur.
Daar ga ik nog wel iets mee doen, maar dat valt onder de categorie "finishing touches".
Dan komt er nog 1 update, maar die kan even op zich laten wachten. Ik hoop dat jullie een beetje plezier hebben gehad met het volgen van deze bouw. Op naar het volgend project en daar voorbij....