Experimenteren met een moravian werkbank...

Nog een leermomentje.....

Dank u allen. Fijn dat u plezier aan deze reis heeft beleefd.
Ik heb de werkbank ondertussen in gebruik genomen en ja, het is een fijn ding om aan te werken. Ik ben er heel blij mee.
Natuurlijk heeft het ding zijn onvolkomenheden, maar da's helemaal niet erg. Een werkbank is tenslotte bedoeld om op te werken. Ik kan nog wel een paar leermomentjes memoreren....

1) de Gramercy holdfasts: Die heb ik eerst van de beschermende olielaag ontdaan en opnieuw behandeld met iets wat ik ook voor de schaven en de beitels gebruik. Dus, hop, eens kijken hoe dat functioneert: in een van de gaten gestoken, werkstuk eronder (klein stukje hout er op tegen de moeten) en whak, klap er op om de boel vast te klemmen......en er dan vervolgens achter komen dat de holdfast niks vast houd. Dieter (ja, de Dieter van Feine Werkzeuge te Berlijn) had gezegd: als ze niet goed klemmen even een schuurpapiertje er over om de pennen iets op te ruwen, dus: zo gezegd zo gedaan. Dat ging een heeeel stuk beter. Na de 'whak' bleven de spullen wel vast zitten. Dit werkt gaaf! Sneller dan met m'n een handspanners of een gewone lijmtang.

2) de gebruikte was: niet zo goed geschikt om een houten schroefdraad te smeren. Ik vond de spindel van de grote klem best wel zwaar gaan: het draaien ging niet soepel. Ik voelde weerstand, maar kon niet goed thuisbrengen waar die weerstand vandaan kwam. Door het toepassen van de crisscross was het ook de bedoeling dat de klem soepel en licht te bedienen zou zijn. Ik heb eerst de spindel losgehaald. Alleen op de crisscross bewoog het geheel soepel en zonder weerstand. Toen ik de spindel weer in m'n handen had, bleek waar het probleem zat: de buitenkant van de spindel (schroefdraad en de cilinder die in de klembalk draait) was stroef geworden door de gebruikte was. Ik heb er dan maar een gebruikt schuurgaasje korrel 320 overheen gehaald en de boel opnieuw in de was gezet. Daar heb ik bijenwas voor gebruikt (dat was ook zo'n potje wat we nog ergens hadden). Dat ging al een stuk soepeler. Nu gewoon maar veel gebruiken en de schroefdraad een beetje in de gaten houden. Eventueel ga ik er ook nog even met de kaars overheen die ik ook gebruik voor het smeren van de zolen van de schaven.

Dank u voor de tip. Dat ga ik zeker proberen. Ik laat weten wat de ervaring is.

Misschien dat er een link te vinden is met Old Salem en de Moravians? Volgens het verhaal dat Will Meyers doet in de intro van zijn video, zou deze werkbank daar zijn oorsprong hebben......tenminste, er staat daar in een plaatselijk museum een oerversie van deze werkbank. Het is wel een interessante zoektocht naar de oorsprong van dit type werkbank. Vind ik reuze interessant. Laat je iets weten als je inderdaad wat vind?

Nicholson/Roubo mengelmoesje........Tsja, ieder mag er een mening over hebben. Dat Franse Roubo sausje, ok, klopt op een paar punten. Maar de oorsprong is toch echt amerikaans hoor. Meer een T-bone steak met een vinaigrette sausje.
Geen idee of het lekker is, maar het klinkt wel goed.

Update 1)

De temperaturen buiten zijn nu van een dusdanig niveau dat ik me kon gaan wagen aan het dicht gieten van de twee kieren die ik aan een zijde in het werkblad heb/had. Epoxy kun je, volgens de experts, niet verwerken onder de 20 graden C.

Ik wilde die kieren dicht hebben omdat er gemakkelijk zaagsel en andere rotzooi in terecht komt die er heel moeilijk weer uit te verwijderen is. Ook constructief gezien had ik er wat problemen mee. Moeders maakte de opmerking al over fijn zaagsel mengen met houtlijm en daarmee die kieren dicht zetten. Maar ja, we zijn tenslotte aan het experimenteren met een Moravian werkbank - nietwaar? Dus wagen we ons voor het allereerst aan de epoxy, onder het motto: al doende leert men.

Plankje bekleed met polyester tape en aan de onderzijde tegen het werkblad aangedrukt. Dit was meteen de eerste fout (eigenlijk ook de enige..) die ik bij deze excercitie maakte. Ik leerde dat ik de viscositeit van de giethars danig had overschat. Als je de hars en de harder mengt, lijkt het een stroperig goedje. Fout dus. Het vloeit fantastisch uit, tot in de kleinste kieren en gaten. Je moet het te bewerken materiaal dus echt vloeistofdicht maken!!

Ti-Ta-Tovenaren: beetje van dit en een beetje van dat. Goed letten op de juiste mengverhouding tussen hars en harder. Ik heb een zwart pigment toegevoegd, zodat de gevulde kieren wel goed zichtbaar blijven - ter herinnering.

Hoppaa, gieten maar....

En dan kom je erachter dat je lekkage hebt, zie het zwarte lek spoor op de dwarsligger onder het werkblad. Paniek in de tent! Klemmen stonden er voldoende op. Dit is een soortgelijk fijn probleem als bij een lekkend dak: waar zit het lek?
Wordt vervolgd....

Vervolg van Update 1)...

Onderzijde van het werkblad schoongeschraapt (nou ja....bijna dan). Ook de lekresten op de dwarsligger en elders verwijderd. Dan kunnen we weer schoon beginnen. Nu had ik aan de onderzijde in ieder geval een glad vlak, aan beide zijden van de kier.
Het is op de foto niet zo goed te zien, maar nu kon ik de kier volledig aftapen. Blad weer terug op het onderstel gelegd en opnieuw gieten.

Dat was dus gisterenavond. Er ging in totaal nog 2 keer pakweg 30 cc gietepoxy in die kier. Ik had even angst dat het lek nog niet gedicht was, maar nee: nergens lekkage: al die epoxy is wel degelijk in die kier gebleven. De foto hierboven heb ik een uur geleden gemaakt: de epoxy was lekker uitgehard. Schraapstaal en schuurmachientje wederom ter hand genomen, en voila:

Het resultaat: kieren volledig dicht en dit deel van de werbank weer volledig schoon. Hier moet ik wel weer even een laagje Osmo hardwax olie op aanbrengen, maar dan is ie weer volledig TOP. Een ergernis weggewerkt.

De ape aan de onderzijde van het werkblad haal ik er af de eerstvolgende keer dat ik er aan denk om het blad te lichten. Zit me nu niet in de weg.