Bij een (dak)balk telt voor het draagvermogen de hoogte in het midden van de balk. De uiteinden mogen dus verjongd wordt zonder dat het draagvermogen verminderd.
Er is wel één grote MAAR hier, een verjonging (in de vorm van een uitsparing) onderaan kan gevaar opleveren voor uitscheuren ter hoogte van die uitsparing. Zag je vroeger nog al eens bij raveelbalken. Een verjonging bovenaan is daarom veel beter, hier is zelfs bij de extreemste belasting geen gevaar voor scheurvorming te duchten.
Geschetst zien beide optie's er zo uit.
Volstaat het om een plat dak naar één zijde te laten aflopen? Dan is onderstaande ook een mogelijke oplossing, spaart hout zonder de sterkte te verminderen.
Er word een spie gezaagd van de halve balklengte, en met een grootste dikte die juist de helft bedraagt van het gewenste afschot.
Die spie word op het andere eind van de balk vastgespijkerd en zie, je hebt ineens een groot afschot met weinig houtverlies.
Om afschot te geven met spieën moeten deze NIET in de afschotrichting lopen, maar gewoon met de balken mee. Het afschot word bereikt door elke spie wat lager te maken dan de vorige. Maten zijn het snelst te nemen door een draadje te spannen van het laagste punt naar het gewenste hoogste punt. Daarna op alle balken de juiste maat nemen en noteren.
Je ziet het niet veel meer gebeuren omdat het tegenwoordig "te traag" gaat
. Men opteert er nu veelal voor om de hele balklaag op afschot te leggen, of, om op een vlakliggende balklaag isolatie aan te brengen met het afschot erin opgenomen.
