Het gaat om de kans dat je, in een hobbysituatie, een 'explosive atmosphere' creeert. Hij onderbouwt zijn stelling dat dat een 'near impossibility' is inderdaad niet (dat viel me ook wel een beetje tegen van het filmpje), maar ik begrijp uit zijn betoog wel dat hij ervaring heeft met dergelijke omstandigheden. Ik heb vooralsnog dan ook niet de indruk dat hij uit zijn nek staat te lullen.De man in de video beweert dat het een “near impossibility” is maar die stelling wordt helemaal niet onderbouwd laat staan bewezen.
Het feit dat ik al tig keer “zou” geschreven heb duidt aan dat ikzelf de kans ook zeer klein acht, maar ik heb eerlijk gezegd geen idee hoe klein die kans echt is.
Tot ik ik daar overtuigende info over vind bouw ik zelf geen afzuiging in PVC. Ik ken niemand die doodgebliksemd is maar mij zal je toch niet onder een hoge boom in een open veld vinden bij onweer. “Nearly impossible” is statistisch gezien nog altijd “possible”.
Voor een explosive environment heb je nodig: voldoende zuurstof, en een brandbare damp, waarbij de verhouding zuurstof, brandstof niet te laag (onderste explosiegrens), maar ook niet te hoog (bovenste explosiegrens) mag zijn. Daar komt dan nog bij de mate van homogeniteit van het damp/lucht mengsel. Als je bijvoorbeeld een mengsel hebt dat gemiddeld een verhouding heeft binnen de explosiegrenzen, maar zodanig inhomogeen verdeeld dat je op een bepaald punt (denk bijvoorbeeld aan een inlaatventiel) een veel hogere dampconcentratie hebt, stel ruim boven de bovenste explosiegrens, dan zal een vonk op dat specifieke punt niks doen.
Voor brandbare vluchtige stoffen zijn deze parameters meestal redelijk goed bekend - voor chemische stoffen en mengsels moeten die explosiegrenzen vaak wettelijk worden vastgelegd.
Voor vaste stoffen is het een stuk ingewikkelder - daar is het ook afhankelijk van de mate van brandbaarheid van de stof, maar vooral van de fijnheid van het stof - het stof moet zich feitelijk als een soort damp (een suspensie in lucht) gedragen en erg fijn zijn - heel kort door de bocht, moet je denken aan stof met een deeltjesgrootte in de orde van tarwebloem. Veel grover en het gaat sowieso niet tot explosies leiden. Daarnaast moet, vanwege de verschillen in brandsnelheid, propagatie, en diffusiesnelheid, de concentratie stof in de lucht ook nog eens tamelijk hoog zijn om als gevolg van een eenvoudige vonk een explosie te krijgen. Naar mij bekend is zijn er voor dergelijke stofexplosies weinig of geen expliciete gegevens (explosiegrenzen als functie van deeltjesgrootte en aard van het stof) bekend, maar dat kan ik zo maar mis hebben. Dat neemt niet weg dat ik op basis van mijn eigen achtergrond wel denk dat 's mans uitspraak dat het in een hobbysituatie een 'near impossibility' is om een explosieve atmosfeer te creeren met houtstof klopt.
EDIT: zie ook Dust explosion - Wikipedia en Dust minimum explosive concentration (MEC) : overview & data table for common dusts
Er wordt hier gesproken van een onderste limiet van rond de 40 gram houtstof per m3. Da's best veel; er wordt niet expliciet ingegaan op de deeltjesgrootte, maar uit de context meen ik op te moeten maken dat het niet veel grover is dan tarwebloem. Da's best fijn. Ik denk dat het idd in een hobbysetting moeilijk is om - binnen een afzuigsysteem (en zeker in een niet afgezogen ruimte als een complete werkplaats) een constante (in het afzuigsysteem gaat het dan om een steady state concentratie, aangezien lucht en stof continu van bron naar stofzak worden verplaatst) concentratie van 40 gram houtstof per m3 te genereren.
Stel je hebt een spaanafzuiger met een debiet van 900 m3 per uur (da's lucht...). da's een kwart m3 per seconde. Dan zou je gedurende een niet onaanzienlijke tijd per seconde 10 gram houtstof moeten genereren om in het afzuigsysteem aan een steady state van 40 gram houtstof per m3 te komen.
Laatst bewerkt: