Even een materialenleer vraagstuk.
Sindskort ben ik in bezit van Tormek T8. Tijdens het slijpen van vlakke beitels, vroeg ik me af of slijpmethoden de standtijd van de beitel beïnvloedt.
In mijn geval ga ik op een ronde slijpsteen scherpen en daarna polijsten op een leren schijfwiel. Ik krijg ze op deze manier scheermes scherp.
Door op een ronde steen te slijpen krijg je een holling na het snijvlak. Bij een grote diameter slijpsteen zal een kleinere holling optreden dan bij een kleinere diameter slijpsteen. Wanneer daarna gepolijst wordt op een leren schijfwiel veranderd de holling waarschijnlijk niet veel. Bij het polijsten is sprake van minimale materiaal afname. Het snijvlak is relatief gezien dun, dus grotere kans op afbreken snijvlak.
Ik lees veel op deze forum om na het slijpen op de ronde slijpsteen, even te wetten op een vlakke steen (eventueel in stappen met verschillende korrel grootte). Door te wetten op een vlakke steen ga je aan het begin en het eind van de holling bij het puntje van de beitel weer vlakker maken. Lokaal gezien bij het snijvlak creër je door te wetten meer materiaaldikte. De “effectieve“ materiaaldikte bij het snijvlak wordt groter.
Wordt de standtijd daardoor ook langer? Dus meer materiaal, langere standtijd en scherpte? Of is dit praktisch te verwaarlozen? (Mogelijk speelt de dikte en snijhoek van de beitel ook een rol.)
Ik heb hieronder een schets toegevoegd, hopelijk is dit leesbaar.
Sindskort ben ik in bezit van Tormek T8. Tijdens het slijpen van vlakke beitels, vroeg ik me af of slijpmethoden de standtijd van de beitel beïnvloedt.
In mijn geval ga ik op een ronde slijpsteen scherpen en daarna polijsten op een leren schijfwiel. Ik krijg ze op deze manier scheermes scherp.
Door op een ronde steen te slijpen krijg je een holling na het snijvlak. Bij een grote diameter slijpsteen zal een kleinere holling optreden dan bij een kleinere diameter slijpsteen. Wanneer daarna gepolijst wordt op een leren schijfwiel veranderd de holling waarschijnlijk niet veel. Bij het polijsten is sprake van minimale materiaal afname. Het snijvlak is relatief gezien dun, dus grotere kans op afbreken snijvlak.
Ik lees veel op deze forum om na het slijpen op de ronde slijpsteen, even te wetten op een vlakke steen (eventueel in stappen met verschillende korrel grootte). Door te wetten op een vlakke steen ga je aan het begin en het eind van de holling bij het puntje van de beitel weer vlakker maken. Lokaal gezien bij het snijvlak creër je door te wetten meer materiaaldikte. De “effectieve“ materiaaldikte bij het snijvlak wordt groter.
Wordt de standtijd daardoor ook langer? Dus meer materiaal, langere standtijd en scherpte? Of is dit praktisch te verwaarlozen? (Mogelijk speelt de dikte en snijhoek van de beitel ook een rol.)
Ik heb hieronder een schets toegevoegd, hopelijk is dit leesbaar.