Dat klopt. Ik moest vroeger altijd met de zeis maaien en toen mijn opa overleed kregen we thuis ook de hamer en miniaambeeld. Tjsa en een keer de hamer er dwars op gehouden en inderdaad een hobbelig blad. Na een aantal keer weer goed haarden werd het minder maar weg is het nooit gegaan. Ondertussen zijn de handvatten opgevreten door de houtworm en wordt de zeis door mijn moeder meer gebruikt om planten weg te slaan dan om ze weg te snijden. Het was wel zo dat niemand anders met onze zeis fatsoenlijk kon maaien.Om een zeis te (haren), ik ken alleen het Limburgse woord hiervoor, moest je veel gevoel voor de hamerslag hebben. Het staal van de zeis werd op de snee dunner geslagen, daardoor moest iedere slag even hard zijn anders kreeg je een hakkelige snee op de zeis, en sneed ze niet meer. Voor de rest van het onderhoud had men een lange wetsteen.
Groet Pel.