Timmermans potlood

Sommige Japanners zie je dan niet kiezen met een houten 'penseel' vlak aan één kant en puntvormig aan de andere.
https://youtu.be/J9HCxeTwkfY?t=4m28s



Ik vroeg me dan gelijk wat er hier was voor potloden. Bij Roubo de kraspen, (plaat 15 fig 4) en mogelijks andere dingen.

jaap zei:

....... Waterpasdarm was helemaal nieuw voor mij! Ken wel https://www.shoptuingereedschap.nl/df900-slang-waterpas-20-m.html, voor in de tuin, of voor de waterlijn uit te zetten op een boot.
jaap

Klik om te vergroten...

Die eeuwenoude methode wordt nog steeds gebruikt voor simpele toepassingen. Ergens in het begin van de 19e eeuw werd heel Nederland gewaterpast. Dat gebeurde met theodoliet en waterpas, met de slang zoals in het plaatje. Ook de Waddeneilanden werden gewaterpast. Er werd een slang uitgerold door het Marsdiep om Texel te kunnen meten en zo liep men de eilanden af.

Ik kan echt genieten van het Belgische jargon. Het is zoveel kleurrijker dan het beschaafde Nederlands.

JPAJS zei:

Directe link naar het artikel............. Alleen dus voor diegene die een facebook account hebben.

https://www.facebook.com/search/top/?q=Arnhemse Fijnhouthandel potlodenroof

Klik om te vergroten...

Ik vind de Lyra potloden beter dan de potloden die je van de houthandel of vakbond kreeg. Waren ook iets langer. Verlengen doe ik nog steeds met een pvc buis . Die maak ik even warm en iets platter.
Slijpen doe ik met de beitel. Een timmerman leerde mij daar een hele mooie techniek voor, maar dat is moeilijk te beschrijven.

Zelf heb ik het nooit gedaan, maar ik kan mij wel timmerlieden herinneren die het potlood op hun oor en onder de alpinopet schoven.

jaap zei:

In de bouw, althans bij ons, wordt ook vaak een stukje pvc buis gebruikt om het potlood op lengte te houden.

Klik om te vergroten...

Zo heb ik het ook, werkt perfect.
Zakt nooit te ver in de broekzak en het potlood is ook beschermd tegen breken.

Ik leg het potlood bij het slijpen tussen mijn linker duim en wijsvinger met de punt van me af daar na sla ik mijn wijsvinger eroverheen .
Mijn hand draai ik naar binnen zodat je over het potlood heen kijkt en dan met een goede scherpe beitel eerst over de brede zijde de punt slijpen tot de gewenste dikte en daarna pas de zijkanten afsteken .
Zelf maak ik aan de zijkanten een lichte afronding aan de punt .

Pine zei:

Ik leg het potlood bij het slijpen tussen mijn linker duim en wijsvinger met de punt van me af daar na sla ik mijn wijsvinger eroverheen .
Mijn hand draai ik naar binnen zodat je over het potlood heen kijkt en dan met een goede scherpe beitel eerst over de brede zijde de punt slijpen tot de gewenste dikte en daarna pas de zijkanten afsteken .
Zelf maak ik aan de zijkanten een lichte afronding aan de punt .

Klik om te vergroten...

Mooie methode. Ga ook een poging wagen, hoe ik het doe (ben links): Ik hou het potlood aan het eind, met mijn rechterhand tussen duim en wijsvinger vast en met de punt richting elleboog. Hij ligt dan min of meer over mijn onderarm.
Met de linkerhand snij ik met een scherpe beitel in één keer over de platte kant, tot het midden van de punt er af. Vooruit duwen en niet op het grafiet duwen. Daarna 180 graden draaien en de andere platte kant. Ook in één keer. Dan zit er al een scherpe punt aan. Dan de smalle kanten, hetzelfde, maar dan laat ik ongeveer 3 mm staan. De punt is dan 3 mm breed en verder een punt. Met 4 handelingen een scherpe punt. Niets meer aan doen. Hoogstens op de aanzettingen tussen de smalle en brede vlakken even de scherpe kant op het hout weghalen (niet meer op het grafiet). Klaar. Ik hoop dat het duidelijk is.

Het verschil tussen een kort & dun en een langer & dikker potlood en het 5/8" elektra buis waarin de kortere versies gebruikt worden.
Voor de dunne heb ik nog niets gemaakt, komt wel als de dikke op zijn.

Ik ken het ingenieurspotlood inderdaad als een vulpotlood. Ook ik gebruik of 0,7 of zelfs 0,9 ivm afbreken van de stift. 0,7 heb ik ook in rood en blauw, wat fijn is voor donkere houtsoorten.