Lintzaag 400 mm Matthias Wandel stijl

flyer zei:

Nee man.. DOOR,
dit is veel te interessant om te volgen

Klik om te vergroten...

Ik ben ook nog eens lid van een huishouden en zelfs in het Amerika van de onbegrensde mogelijkheden moet er ook aandacht aan andere zaken besteed worden. En ik zit niet op een boze vrouw in huis te wachten. Het grote aantal spreekwoorden over boze vrouwen is mij al waarschuwing genoeg.

Het worden wat kleinere stapjes met grotere tussenruimte.

Ik doe nog wel wat. Bijvoorbeeld een ring draaien uit een stukje aluminium om de draadstang in de veer van de spaninrichting te centreren.


Het is altijd handig om wat materiaal rond te hebben slingeren.


Op deze manier wordt de kracht gecentreerd uitgeoefend. Ik boor nog een klein kamertje in het onderliggende hout om de veer te centreren.

Om eerlijk te zijn voel ik me niet op m'n gemak met een betere kwaliteit hout. Ik heb er te weinig ervaring mee maar ook het handgereedschap dient in top conditie te zijn. Daarnaast is het in het oosten van Amerika een stuk duurden om aan goed hout te komen. Zodra je buurten komt waar productie bossen zijn of waar nog in de wilde natuur bomen worden gerooid om het hout heb je meer kans. Ook op dat gebied heb ik te weinig ervaring om goed hout te kunnen onderscheiden van mindere kwaliteit. Dus beperk ik me tot hout van de bouwmarkt. Een ander probleem is transport. Met mijn auto verkeer ik in de gelukkige omstandigheid dat ik materiaal tot 2m40 lang kan vervoeren. Maar als je bij een "echte" lumber yard komt dien je over een pick up te beschikken want ze leveren niet aan watjes uit de grote stad.
Maar ik heb wel in m'n achterhoofd het idee om op termijn de lintzaag te upgraden met beter hout. Eerst maar een werkende machine zien te produceren.

De klussen die me van het lintzaag bouwen afhielden komen langzaam tot voltooiing. Behalve het zomerklaar maken, horren in de stormdeuren, A/C's en ventilatoren plaatsen ben ik ook nog naar het strand geweest. Daarvoor zit ik wel in totaal bijna vier uur (twee uur heen en twee uur terug) in een auto in plaats van de 10 minuten op de fiets die het me in Den Haag kostte. Alleen nog het dak op om een lekkage te verhelpen en ik voel me weer gesterkt om het project lintzaag op te pakken.

Matthias Wandel is een Canadees en werkt officieël metrisch maar de Imperial maten liggen de mensen nog sterk in het geheugen. Het schakelen tussen beiden gaat ze goed af, beter dan bij mij. Ik moet altijd terugvallen op m'n mini rolmaatje. Zelfs bij Home Depot is wat metrisch bevestigingsmateriaal aanwezig maar dat is nog geen promille van hun reguliere aanbod. Op het Internet bestellen gaat simpeler en sneller dan in een bouwmarkt snuffelen.

Mocht ik de indruk gewekt hebben dat ik iets tegen het Imperial systeem heb, niets is minder waar. Ik heb ook altijd veel interesse gehad in het technisch kunnen van bijvoorbeeld de Romeinen of hoe de techniek zich in de loop der eeuwen ontwikkelde.

houttuoh zei:

... En ik verheug me, naar ik mij voorstel net als u, op het spoedige vervolg van project lintzaag.

Klik om te vergroten...

Ik mag er dan wel oud uitzien maar na bijna 25 jaar in een bedrijf gewerkt te hebben waar iedereen met je en jij aangsproken werd vind ik dat het hier ook moet kunnen.

Ik laat jullie met het hele verhaal van de lintzaag schandelijk in de steek. De klussen zijn al aardig onder controle zodat er ruimte gaat komen voor een vervolg. Daarnaast zijn er ook allerlei andere zaken die storen zoals toevallig vandaag een bezoek aan een airshow van vliegtuigen uit WW2 in Reading.
https://www.maam.org/maamwwii.html

Dit is iets unieks en geen lintzaag in de wereld houdt mij daar van af. Zeker niet als je een geïnteresseerde bent in vliegtuigen en WW2.

Maar ik ga binnenkort de achtergelaten rommel van de andere klussen opruimen en de draad weer oppakken. Het zal wel even duren voordat ik het ritme weer te pakken heb. Maar ik heb wel wat denkwerk verricht zodat de afgelopen periode niet geheel verloren is.

We gaan weer langzaam de boel opstarten. Na een tijdje van weinig activiteit moet je weer langzaam in het ritme komen.

Ik heb een klein stapje gezet met het boren van het onderblok. Er komen houtdraadbouten in van 6,35 mm en 100 lang. De kop wordt in een verdiept potgat aangebracht om nog genoeg draad over te houden voor de bevestiging, 35 mm.

Ik heb ook al een truc voorbereid om beide assen in hetzelfde verticale vlak te krijgen. De doorlopende gaten zijn met een kleine overmaat geboord zodat er nog wat stelruimte is. Met de vier zeskante boutkoppen trek ik het muurvast als het eenmaal uitgelijnd is.

Het is of de duivel er mee speelt. Elke keer als ik de draad weer wil oppakken komt er iets tussen. Soms een ramp of bijna ramp maar ook uitnodigingen voor het één of ander. En het strandbezoek, éénmaal per week heeft ook een hoge prioriteit.
Als illustratie van een plots opduikend probleem was eergisteren. Een hevig noodweer barstte los met volop regen en onweer. Toen bleek dat het raam van de kelder waar m'n werkplaats is gehuisvest de regen vrolijk binnen liet. Langs die kant van het huis loopt een smal betonnen pad dat net iets hoger ligt dan de bovenkant van het raam. Om toch wat licht binnen te krijgen had men glazen tegels in het betonnen pad verwerkt. Maar ja, doordat men weinig voorzichtigheid betrachtte braken natuurlijk de tegels. En toen het via het raam begon te lekken legde men een plaat multiplex over de opening. Nu komt er aan die kant van het huis weing regen omdat het wat afgeschermd is en het water uit de tuin naar de andere kant van het huis stroomt maar vrijdag ging het dus mis. Omdat de vloer nogal ongelijk is en er ter plaatse van het raam een soort van dalletje is liep het water niet verder de werkplaats in. Er stond ruim een centimeter water. Gelukkig had ik een fikse zak met zaagsel klaar staan zo dat ik snel kon dempen.
Ik weet nog niet wat ik ga doen. Het kleine raam heeft eigenlijk totaal geen functie zodat de simpelste oplossing is het gat vullen en afsmeren met cement. Ik moet er nog even over nadenken want om er weer een mooi glazen vloertje in te maken lijkt me veel te veel werk.

Om jullie te laten meegenieten van m'n probleem heb ik een paar foto's genomen van het plaats delict.


Dit is het smalle strookje beton langs ons huis. Hier komt normaliter geen mens zodat er weing aandacht wordt besteed aan wat er hier gebeurt. Onder de half vergane plaat multiplex ligt de ravage.


Dit is het dus. Ooit een tableau van 6 glazen "stenen" van 8" bij 8" bij 4" (ca. 200 x 200 x 100).


Er was een stalen ondersteuning aangebracht die waarschijnlijk in de betonnen put verankerd was. Daarin waren de glazen stenen aangebracht en afgedicht met iets van een kalkmengsel. Hoe de aansluiting met de muur was heb ik nog niet kunnen ontdekken.


Het ziet er naar uit dat men ooit al eens met een strook hout het gat tussen glas en muur heeft willen afdichten.

Als ik de glazen stenen kan krijgen ga ik proberen het in z'n originele glorie te herstellen. Het raam als zodanig heeft voor mij geen waarde als lichtbrenger want de plaat hout schermde alles af.
Als frame denk ik aan stevig aluminium hoeklijn. Dat is makkelijk te bewerken, tamelijk weersbestendig en voldoende sterk. Maar eerst moet ik het stuk muur strak krijgen want anders heeft reconstructie geen zin.

Ik hoop dat dit probleem als voldoende ernstig wordt gezien om de lintzaag even achter de horizon te zetten.

Na een schandalig lange onderbreking heb ik de draad weer opgepakt. In de afgelopen zomer was het flink warm met een hoge vochtigheidsgraad. Dat werkt niet echt lekker. Dan zijn er ook nog allerlei klussen die een hogere prioriteit hebben. En dan zijn er ook nog eens allerlei zomerse activiteiten. Dan heb je weer wat tijd nodig om weer in het ritme te komen. Ik moet ook nog eens de video's van Matthias bekijken om op het juiste traject te komen.

De klus van vandaag was het onderblok. Dat ging met 4 bouten tegen de onderkant van de steun voor de zaagtafel aan. Na het op het oog uitlijnen heb ik eerst één gat voorgeboord en een bout in het gat gedraaid.



Met een lijmklem erop heb ik op het oog de beide assen in hetzelfde verticale vlak gebracht. Het onderblok ligt aan één kant net een millimeter naar binnen. Toen heb ik met de bouten de te boren gaten in het frame gemerkt. Met het haakse hulpstuk op de Festoolboor de gaten voor geboord. Toen de bouten er in gedraaid en flink aangetrokken. Het zaaglint ging er op en werd op spanning gebracht.



Evenals bij vorige pogingen bleek het lint niet op het midden van de schijven te lopen. Met een rei constateerde ik dat de as van het onderwiel iets schuin stond naar het bovenwiel toe.



Lint er af, een strookje karton geknipt, de bouten wat gelost, strookje in de opening boven de bouten geschoven, alles weer goed aangetrokken, de zaak op spanning gebracht en rei er weer over. Het had geholpen. En het zaaglint liep ook over het midden van de schijven. Er is weer een stukje afgerond. Nu moeten de assen op lengte gebracht worden maar er moet ook een fixatie van de assen aan het frame worden bedacht.

Wordt vervolgd.