Houtlijm (historisch perspectief)

Beenderlijm houdt het wel langer uit. En je hebt ook nog huidenlijm, met iets andere eigenschappen. Daar was Toetankhamons meubilair mee verlijmd en dat zat na een paar duizend jaar nog in elkaar. Het belangrijkste is dat de lijm een aanvulling is op een mechanisch goed uitgevoerde verbinding. Niet zoals je nu af en toe ziet, dat een verbinding koud op de kopse kant wordt verlijmd en dat de lijm het dan maar moet bijeenhouden. En je moet de lijm niet nat laten worden. Maar droge huiden- of beenderlijm is zeer stabiel, daar gebeurt niks mee.

Wat meer info over oude lijmen (de moeite waard):
http://hobby-en-overige.infonu.nl/diversen/128548-natuurlijke-lijmmiddelen.html

Bert Vanderveen zei:

Wat meer info over oude lijmen (de moeite waard):
http://hobby-en-overige.infonu.nl/diversen/128548-natuurlijke-lijmmiddelen.html

Klik om te vergroten...

Thanks Bert, inderdaad een interessant stukje! Zeker de moeite waard om te lezen, lekker leerzaam.
In het kader van een dag niet geleerd is een dag niet geleefd: Weer wat geleerd, dus ik stop er weer mee vandaag
Tot morgen...

Ulrich; natuurlijke lijm is het beste wat er is.
Natuurlijk niet voor industriëele toepassingen zoals vliegtuigbouw maar wel voor meubels die binnen staan en voor muziekinstrumenten enz.
Je kan dan later altijd weer wat restaureren zonder dat je delen moet afzagen, uitboren oid.
Ze gebruiken het ook voor fineren zodat je beschadigingen makkelijk kan oplossen.
Chinezen deden het nog anders (en Japanners) die verlijmden helemaal niet want de meeste mensen waren erg arm en waren dus heel zuinig op hun stoelen en tafels.
Doordat er niets verlijmd werd konden ze als er na een aantal jaren een poot wat speling had heel makkelijk dat door de meubelmaker opnieuw laten maken, zo kostte het niet veel, wat heet duurzaam?
En natuurlijk zoals je zelf al bedacht werd in bepaalde stromingen (arts en crafts movement bijv )door wiggen de boel bij elkaar gehouden.